Búlgaro medio , la enciclopedia libre

El idioma búlgaro medio fue la lengua franca y el idioma más hablado del Segundo Imperio búlgaro. Al ser descendiente del antiguo eslavo eclesiástico, el búlgaro medio finalmente devino en el idioma búlgaro moderno en el siglo XVI.^[1]

Historia

El uso del búlgaro medio comienza a finales del siglo XII y continúa hasta el siglo XVI. Este período del lenguaje exhibe una morfología significativamente diferente de períodos anteriores, más notablemente en la desaparición completa de los casos locativo, instrumental y genitivo. Aparecen herramientas analíticas para la gradación de adjetivos y adverbios. En la mayoría de los dialectos ъi se transformó en и, pero ъi siguió utilizándose en inscripciones monumentales.^[2]

Características

En el idioma búlgaro medio hay un mayor uso de preposiciones en lugar de los casos dativo, genitivo e instrumental. Hay casos en que el genitivo es reemplazado por la preposición 'от', y el dativo es reemplazado por varias construcciones preposicionales.^[3]

Referencias

↑ Britannica
↑ Bg-filologiq.blogspot.bg (ed.). «Mim'S Blog За Студенти По Българска Филология: Среднобългарски Период Xii-Xiv Век (История На Българския Език)» (en búlgaro). Consultado el 24 de diciembre de 2020.
↑ Mirchev, Кiril (1955). „Историческа граматика на българския език. Учебник за учителските институти“ (en búlgaro). Sofía. p. 300.

Datos: Q12294897

[1] Britannica

[2] Bg-filologiq.blogspot.bg (ed.). «Mim'S Blog За Студенти По Българска Филология: Среднобългарски Период Xii-Xiv Век (История На Българския Език)» (en búlgaro). Consultado el 24 de diciembre de 2020.

[3] Mirchev, Кiril (1955). „Историческа граматика на българския език. Учебник за учителските институти“ (en búlgaro). Sofía. p. 300.

[1]

[2]

[3]