آسایشگاه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سگ درمانی یک مرد مسن در خانه سالمندان

آسایشگاه (به انگلیسی: Nursing home) مکانی است که برای اقامت کوتاه مدت یا بلند مدت افرادی که نیاز به مراقبت دارند طراحی شده‌اند.[۱] آسایشگاه‌ها معمولاً دارای پرستار، پزشک و امکانات بهداشتی و پزشکی هستند.[۲]

آسایشگاه سالمندان

[ویرایش]

این گونه آسایشگاه‌ها که به تاجیکی بیصاحب خانه می‌گویند برای سکونت افراد سالخورده طراحی شده‌اند. بسته به میزان توانایی مالی، پیرمردان و پیرزنان می‌توانند در خوابگاه‌های گروهی، اتاقهای چند نفره یا اتاق‌ها و سوئیت‌های اختصاصی زندگی کنند. معمولاً فعالیت‌های گروهی و تفریحی برای ساکنان آسایشگاه‌ها در نظر گرفته می‌شود. به این آسایشگاه‌ها، خانه سالمندان نیز گفته می‌شود.

آسایشگاه معلولین جسمی

[ویرایش]

مکانی است برای نگهداری معلولینی که دارای مشکلات حرکتی هستند.

آسایشگاه معلولین ذهنی

[ویرایش]

مکانی است برای نگهداری معلولینی که دارای مشکلات ذهنی هستند.

حقوق افراد ساکن آسایشگاه سالمندان

[ویرایش]

ساکنین آسایشگاه سالمندان از حقوقی برخوردارند که اطلاع از این حقوق به هنگام پذیرش و نقل مکان به آسایشگاه ضروری می‌باشد.

آسایشگاه روانی

[ویرایش]

افراد دارای بیماری‌های روانی در این‌گونه مراکز نگهداری می‌شوند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Types of Care Facilities". Care givers library. Archived from the original on 11 February 2020. Retrieved 17 May 2021.
  2. old people's home in the Cambridge Advanced Learner's Dictionary