آلن ویک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آلن ویک
توسعه‌دهنده(ها)رمدی انترتینمنت
ناشر(ها)استودیو بازی مایکروسافت
طراح(ـان)Mikael Kasurinen
نویسنده(ها)سم لیک
آهنگساز(ان)پتری آلانکو
موتورهاوک
سکو(ها)ایکس‌باکس ۳۶۰
مایکروسافت ویندوز
پلی استیشن ۴
پلی استیشن ۵
اکس‌باکس سری اکس و سری اس
تاریخ(های) انتشارایکس‌باکس ۳۶۰

EU ۱۴ مه، ۲۰۱۰
JPN ۲۷ مه، ۲۰۱۰
NA ۱۸ مه، ۲۰۱۰
AUS ۲۰ مه، ۲۰۱۰
مایکروسافت ویندوز

EU ۲ مارس، ۲۰۱۲
JPN ۳۰ مارس، ۲۰۱۲
NA ۱۶ فوریه، ۲۰۱۲
AUS
۱۶ فوریه، ۲۰۱۲
بازسازی
  • ج: ۵ اکتبر ۲۰۲۱
[۱][۲]
ژانر(ها)تیراندازی سوم شخص، اکشن-ماجراجویی
حالت(ها)تک‌نفره
رسانهدی‌وی‌دی، توزیع دیجیتال
گروه سنیESRB: M
BBFC: 12

آلن ویک (به انگلیسی: Alan Wake) یک بازی ویدئویی دلهره‌آور در سبک ترس و بقا و اکشن-ماجراجویی است که توسط شرکت فنلاندی سازندهٔ مکس پین یعنی رمدی انترتینمنت ساخته شده و استودیو مایکروسافت آن را منتشر کرده‌است. این بازی مه ۲۰۱۰ برای ایکس‌باکس ۳۶۰ و در سال ۲۰۱۲ برای مایکروسافت ویندوز منتشر شده‌است.[۳] این بازی که ساخت آن ۵ سال طول کشید، با نظرهای مثبتی مواجه شد و فضا، روایت و سرعت پیشروی داستان تحسین شده‌است. مجله تایم هم به آلن ویک رتبهٔ نخست را در فهرست ۱۰ بازی ویدئویی برتر سال ۲۰۱۰ داده‌است. بعد از این بازی، کابوس آمریکایی آلن ویک ساخته شد که نسخهٔ ایکس‌باکس آن ۲۲ فوریه ۲۰۱۲ در سرتاسر جهان و نسخهٔ کامپیوتری آن ۲۲ مه ۲۰۱۲ در آمریکای شمالی، ۲۹ ژوئن ۲۰۱۲ در اروپا و ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲ در استرالیا منتشر شد. ایلکا ویلی مدل و بازیگر آلن ویک و متیو پورتا صداپیشهٔ او بوده‌اند. همچنین نسخه ریمستر این این بازی در اکتبر ۲۰۲۱ برای کنسول‌های نسل نهم انتشار شد.

دنباله بازی؛ تحت عنوان آلن ویک ۲ در سال ۲۰۲۳ منتشر شد که مثل قسمت نخست با واکنش بسیار مثبت منتقدان همراه بود. آلن ویک ۲ توانست در مراسم جوایز بازی ۲۰۲۳، جایزه بهترین بازی سال را به خود اختصاص دهد.

داستان

[ویرایش]

آلن ویک نویسندهٔ مشهور کتاب‌های پر فروش دلهره‌آور روانشناختی است. او در کابوسی می‌بیند که افرادی با تبر به دنبال او هستند و او برای نجاتش باید به سمت نور برود. صدایی در خواب به او یاد می‌دهد که برای نابود کردن این موجودات که از جنس تاریکی هستند، باید از نور و اسلحه استفاده کند. او که دو سال نتوانسته‌است داستانی بنویسد، به پیشنهاد مدیر برنامه‌اش، بری ویلر و همسرش آلیس، برای مسافرتی کوتاه به همراه آلیس از نیویورک به شهر کوهستانی برایت فالز در ایالت واشینگتن می‌رود.

وقتی به آنجا می‌رسند، آلیس که دچار ترس از تاریکی است برای خریدن چراغ قوه می‌رود و از آلن می‌خواهد که کلید کلبه‌ای را که برای اقامت اجاره کرده‌اند از مالک آن یعنی کارل استاکی بگیرد. آلن وارد یک رستوران کوچک می‌شود و در آنجا زنی به نام سینتیا ویور را می‌بیند که فانوسی در بغل دارد و نگران تاریکی راهرویی است که آلن می‌خواهد وارد آن شود. سینتیا به او هشدار می‌دهد که مواظب باشد. آلن که دنبال استاکی می‌گردد، وارد راهرو می‌شود. زنی در لباس مشکی مخصوص سوگواری به آلن می‌گوید که استاکی نتوانسته‌است بیاید و او کلید کلبه‌ای را به آلن می‌دهد.

آلن و آلیس وارد کلبه که در وسط دریاچهٔ کالدرن است، می‌شوند. آلیس ماشین تحریری را که در کلبه قرار داده شده به آلن نشان می‌دهد و به او می‌گوید که این مسافرت را ترتیب داده‌است تا روانشناسی به نام دکتر هارتمن برای نوشتن به او کمک کند. آلن عصبانی می‌شود و از کلبه بیرون می‌رود. کلبه تاریک می‌شود و آلن صدای فریاد آلیس را می‌شنود. آلن با عجله وارد کلبه می‌شود و آلیس را می‌بیند که در دریاچه افتاده‌است. او برای نجات آلیس درون آب شیرجه می‌زند.

آلن وقتی به هوش می‌آید، خود را زخمی درون ماشینی لبهٔ پرتگاه میابد اما به یاد ندارد که چه اتفاقی افتاده‌است. در راه برگشت به شهر، صفحه‌هایی از داستانی به نام جدایی، نوشتهٔ آلن ویک را پیدا می‌کند اما نوشتن آن را به یاد نمی‌آورد. در آن صفحه‌ها نوشته شده که قهرمان داستان در جنگل با مردی تبر به دست روبرو می‌شود. آلن با استاکی که تاریکی او را تسخیر کرده‌است، روبرو می‌شود. استاکی با تبر به آلن حمله می‌کند. آلن یک چراغ قوه و اسلحه پیدا می‌کند. او با به یاد آوردن کابوسی که دیده بود با استاکی و دیگر موجودات تاریکی می‌جنگد. آلن خود را به یک پمپ گاز می‌رساند و می‌فهمد که یک هفته از وقتی که آلیس در دریاچه افتاده، گذشته‌است. او کلانتر سارا بریکر را خبر می‌کند. آلن به او می‌گوید که همسرش دزدیده شده‌است. سارا به او می‌گوید که سال‌هاست که دیگر کلبه‌ای در دریاچه وجود ندارد اما آلن را به آنجا می‌برد. آلن در کمال ناباوری می‌بیند که کلبه‌ای وجود ندارد. سارا که به آلن مشکوک است، او را به کلانتری می‌برد و به اف‌بی‌آی خبر می‌دهد. فردی که ادعا می‌کند گروگانگیر است با آلن تماس می‌گیرد و از او همهٔ داستان جدایی را می‌خواهد. او با آلن قرار می‌گذارد. بری از راه می‌رسد و آلن را با خود می‌برد. آلن سر قرار می‌رود اما گروگانگیر را می‌بیند که از چیزی ترسیده‌است و اعتراف می‌کند که از آلیس خبر ندارد. تاریکی به شکل گردباد گروگانگیر را می‌کشد و آلن را در دریاچه می‌اندازد.

آلن در کلینیک دکتر هارتمن به هوش می‌آید. هارتمن به او می‌گوید که آلیس غرق شده‌است و همهٔ این اتفاقات ساختهٔ ذهن آلن بوده‌است چون که او نتوانسته‌است با مرگ آلیس کنار بیاید. بعد از او می‌خواهد شروع به نوشتن کند. تاریکی به کلینیک حمله می‌کند. آلن که حرف‌های هارتمن را باور نکرده‌است با استفاده از این فرصت وارد اتاق هارتمن می‌شود و با دیدن عکس گروگانگیر در کنار هارتمن و پیدا کردن نوشته‌هایش می‌فهمد که هارتمن قصد داشته تا با سوءاستفاده از گم شدن آلیس، داستان آلن را به دست بیاورد. آلن، بری را نیز می‌بیند. تاریکی بعد از کشتن هارتمن همه‌جا را دربرمی‌گیرد. آلن و بری از آنجا فرار می‌کنند.

با اطلاعاتی که آلن و بری به دست آورده‌اند، اکنون آلن می‌داند که آلیس زنده است و در مکان تاریک گیر افتاده‌است. کلبه‌ای که در دریاچهٔ کالدرن قرار دارد مکانی اسرارآمیز است، موجودی از جنس تاریکی در آنجا گیر افتاده‌است و سعی دارد که فرار کند. او این توانایی را دارد که داستانی را که نوشته می‌شود به واقعیت تبدیل کند. تاریکی قبلاً نیز سعی کرده بود که از تخیلات دیگر کسانی که در آن کلبه بوده‌اند مثل برادران اندرسون و مالک قبلی آن که نویسنده‌ای به نام توماس زین بوده‌است، استفاده کند. زین همان کسی است که در کابوس به آلن کمک کرده بود. تاریکی همسر زین، باربارا را کشته و جسم او را دزدیده‌بود. زین با تاریکی جنگیده بود و قلب او را درآورده بود اما تاریکی نابود نشده بود. زین در زلزله‌ای که باعث زیر آب رفتن کلبه شده بود، ناپدید می‌شود. تاریکی همان زن سیاهپوشی بود که کلید کلبه را به آلن داده بود.

آلن و بری به دنبال یافتن سرنخ به مزرعهٔ اندرسون می‌روند. بعد از وصل کردن برق، بخشی از آهنگی را می‌شنوند که پیوسته تکرار می‌شود: «بانوی نور را پیدا کن». آلن می‌فهمد که باید سینتیا ویور، همان زنی که همیشه فانوسی در بغل دارد و نگران تاریکی است را پیدا کند. آن‌ها شب همان‌جا می‌خوابند. آلن در خواب اتفاقات هفته‌ای را که فراموش کرده‌است، به یاد می‌آورد. تاریکی برای فرار و قدرتمند شدنش آلن را فریب داده بود که برای نجات آلیس باید داستان جدایی را بنویسد. آلن یک هفته در حالی که تحت تأثیر تاریکی بوده‌است، بدون وقفه داستان می‌نوشته‌است اما بخشی از وجودش آن قدری هشیار بوده که بتواند تا قبل از اینکه تاریکی همه‌جا و همه‌کس را بگیرد، زین را وارد داستانش کند و نوری که زین با خود آورده بود او را از تاریکی نجات داده بود. آلن از کلبه فرار کرده و سوار ماشین شده بود اما چون حالش بد بود، تصادف کرده بود.

مأمور نایتینگل از اف‌بی‌آی، آلن و بری را در مزرعهٔ اندرسون پیدا و دستگیر می‌کند و به کلانتری می‌برد. تاریکی در کلانتری، نایتینگل را جلوی چشم آلن، بری و کلانتر سارا بریکر با خود می‌برد. سارا تصمیم می‌گیرد به آلن کمک کند. هر سه به دنبال سینتیا ویور که برای نجات خود از تاریکی در نیروگاه برق شهر خود را با نور محاصره کرده‌است، به آنجا می‌روند. سینتیا به آلن می‌گوید که منتظر او بوده‌است و وسیلهٔ شکست دادن تاریکی را برای او در «اتاق نور» نگه داشته‌است. آن‌ها به اتاق نور می‌رسند و آلن می‌فهمد که سلاح او «کلیکر» است، سویچ برق کوچکی که در کودکی مادرش به او داده بود تا هروقت از تاریکی ترسید، با فشار دادن آن همهٔ موجودات ترسناک را از خود دور کند. حالا با قدرتی که نوشته‌های آلن به آن کلیکر داده‌است، می‌تواند با آن تاریکی را نابود کند.

آلن به تنهایی به کلبه بر می‌گردد و زین را می‌بیند که به او می‌گوید که تاریکی قلب ندارد و جای قلب او با تاریکی پر شده‌است. آلن با تاریکی روبرو می‌شود، کلیکر را در جای خالی قلبش فرو می‌برد و سویچ را فشار می‌دهد. نور شدید کلیکر، تاریکی را نابود می‌کند. آلن، آلیس را پیدا نمی‌کند و فکر می‌کند که برای برقراری تعادل باید خودش را به جای آلیس به دریاچه بدهد.[۴] آلیس از زیر آب بیرون می‌آید ونجات پیدا می‌کند. در اعماق تاریکی و در دریاچه، آلن درمیابد که داستان جدایی هنوز تمام نشده‌است. او به سراغ ماشین تحریر می‌رود تا داستان را ادامه دهد و نجات خودش را رقم بزند. آلن می‌نویسد: «این یک دریاچه نیست، یک اقیانوس است.»[۴]

اپیزود سیگنال

بعد از پایان بازی اصلی، آلن خود را در نسخهٔ غیرواقعی برایت فالز میابد و می‌فهمد که هنوز در اعماق دریاچهٔ کالدرن گیر افتاده‌است. زین به آلن کمک می‌کند تا سیگنال یک تلفن همراه را دنبال کند تا خود را از «مکان تاریک» نجات دهد. مکان تاریک قلمرویی است که تاریکی از آن آمده‌بود و نوشته‌ها در آنجا به واقعیت تبدیل می‌شوند. در حالی که آلن همچنان با دشمنانش می‌جنگد، با تلویزیون‌هایی مواجه می‌شود که آلن دیوانه‌ای را نشان می‌دهد که از اتفاقاتی که قرار است بیفتد سخن می‌گوید و پیشاپیش به آلن هشدار می‌دهد. او همچنین با نسخه‌ای ماورائی از بری ویلر، که بخشی از ضمیر نیمه‌آگاهش است، روبرو می‌شود که به آلن کمک می‌کند.

سیگنال زین، آلن را به یک کارخانهٔ چوب‌بری هدایت می‌کند اما آلن خود را دوباره در آپارتمانش میابد. زین ظاهر می‌شود و به آلن می‌گوید که آلن دیوانه‌ای که در تلویزیون می‌بیند، بخشی از وجود خودش است و این خود آلن است که خودش را در مکان تاریک نگه داشته‌است. آلن حرف زین را باور نمی‌کند اما خیلی زود با تلویریون‌های هیولایی شکلی مواجه می‌شود که آلن غیرمنطقی در آن‌ها قصد کشتن او را دارد. آلن موفق می‌شود که نسخهٔ دیوانه خود را شکست دهد. او دوباره در کلبه در دریاچه بیدار می‌شود و می‌فهمد که هنوز آنجا گیر افتاده‌است.

اپیزود نویسنده

آلن که هنوز در مکان تاریک گیر افتاده‌است، هشیاری خود را بازمیابد تا خاطرات خود را از برایت فالز به یاد آورد. بعد از ترک دریاچهٔ کالدرن و مزرعهٔ اندرسون، زین به آلن می‌گوید که باید از طریق فانوس دریایی به کلبه برگردد. محیط به شدت غیرواقعی می‌شود و آلن راهی را که زین به او نشان می‌دهد، دنبال می‌کند و با دشمنان زیادی مبارزه می‌کند. زین به آلن هشدار می‌دهد که آلن غیرمنطقی هنوز در کلبه است، مکان تاریک را کنترل می‌کند و خودش را به جای آلن منطقی نشان می‌دهد. آلن منطقی باید کنترل رؤیا را به دست بگیرد تا از مکان تاریک فرار کند. آلن غیرمنطقی سعی می‌کند تا با ساختن تصویری از آلیس، خاموش کردن فانوس دریایی و فرستادن تعداد زیادی از دشمنان به دنبال آلن، جلوی او را بگیرد. آلن سرانجام با کمک زین از فانوس دریایی به کلبه می‌رسد.

وقتی آلن به کلبه نزدیک می‌شود، بری خیالی را می‌بیند که با او دشمن شده‌است. او با نسخهٔ خیالی تسخیر شدهٔ دکتر هارتمن، برادران اندرسون و بری می‌جنگد و همهٔ آن‌ها را شکست می‌دهد. سرانجام آلن وارد کلبه می‌شود و آلن دیوانه را می‌بیند که با حالت پارانویایی کف کلبه افتاده‌است و با ترس جمله‌های نامفهومی می‌گوید. آلن به او دست می‌زند و هر دو، یکی می‌شوند. آلن می‌فهمد که نمی‌تواند به خودش اجازه دهد که از ترس اینکه نتواند از آنجا فرار کند، دوباره دچار توهم شود. او پشت ماشین تحریر می‌نشیند تا داستان جدیدی را به نام بازگشت شروع کند.

موسیقی

[ویرایش]

موسیقی بازی توسط پتری آلانکو ساخته شده‌است اما ترانه پایانی این بازی که «جنگ» نام دارد توسط گروه محبوب فنلادی پوئتز آو د فال (به انگلیسی: Poets of the Fall) ساخته شده‌است. این گروه همچنین ترانهٔ پایانی بازی معروف و محبوب مکس پین ۲: سقوط مکس پین را ساخته‌است. همچنین در این بازی از شخصیت‌های برادران اندرسون که در جوانی یک گروه موسیقی داشتند دو ترانه بنام‌های The Poet and The Muse و Children of The Elder God شنیده می‌شود که هر دو ترانه کار پوئتز آو د فال است.

بازتاب‌ها

[ویرایش]

نقدها

[ویرایش]

جوایز

[ویرایش]

فروش

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "A note about the release date", Alan Wake Community Forum (به انگلیسی), archived from the original on 29 December 2008, retrieved 29 June 2009 Retrieved on 2009-04-26.
  2. "Alan Wake - Game Detail Page", Xbox.com (به انگلیسی) Retrieved on 2009-5-6.
  3. Official site (به انگلیسی) Retrieved on 6 July.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Remedy Entertainment. Alan Wake. Microsoft Game Studios. Level/area: Episode 6. Alan: I understood what I had to do now. I knew how to write the ending to Departure. There's light, and there's darkness. Cause and effect. There's guilt and there's atonement. But the scales always need to balance. Everything has a price. That's where Zane had gone wrong. [...] It's not a lake - it's an ocean.
  5. "Alan Wake Xbox 360 reviews at Metacritic.com". Metacritic. Retrieved 3 October 2010.
  6. "Alan Wake PC reviews at Metacritic.com". Metacritic. Retrieved 19 February 2012.
  7. Nguyen, Thierry (5 May 2010). "Alan Wake Review for the Xbox 360 from 1UP.com". 1UP.com. Archived from the original on 1 January 2013. Retrieved 6 May 2010.
  8. Andy Robinson (5 مه 2010). "Review Alan Wake Review". CVG. Archived from the original on 7 May 2010. Retrieved 7 May 2010.
  9. Ellie Gibson (5 May 2010). "Eurogamer: Alan Wake Review eurogamer.net". Retrieved 5 May 2010.
  10. Reiner, Andrew (5 May 2010). "Redefining Video Game Storytelling – Alan Wake". Game Informer. Archived from the original on 8 May 2010. Retrieved 7 May 2010.
  11. de Matos, Xav (4 مه 2010). "Alan Wake Review". GamePro. Archived from the original on 9 May 2010. Retrieved 10 May 2010.
  12. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام GSpot وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  13. "Alan Wake Video Game Review HD". GameTrailers. 5 مه 2010. Archived from the original on 8 May 2010. Retrieved 6 May 2010.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام IGN وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  15. Francesca Reyes (5 مه 2010). "Alan Wake Review". oxmonline.com. Archived from the original on 7 May 2010. Retrieved 6 May 2010.
  16. Stephanie Palermo (15 مه 2010). "Spawn Kill Review -- Alan Wake – SpawnKill.com". Archived from the original on 19 May 2010. Retrieved 15 May 2010.
  17. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Wired وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  18. "Video Games Awards Winners in 2011". British Academy of Film and Television Arts. 2011. Archived from the original on 1 July 2011. Retrieved 23 May 2011.
  19. "Annual Game Music Awards of 2010: Best Score Winners". Square Enix Music Online. 2010. Archived from the original on 13 July 2011. Retrieved 23 May 2011."Annual Game Music Awards 2010: Nominations". Square Enix Music Online. 19 دسامبر 2010. Archived from the original on 13 February 2011. Retrieved 23 May 2011.
  20. "Best of 2010: Best Original IP Nominees". GameSpot. Retrieved 17 November 2013.
  21. "Best of 2010: Best Original IP". GameSpot. Archived from the original on 28 March 2013.
  22. "Best of 2010: Best Story Nominees". GameSpot. Retrieved 17 November 2013.
  23. "Best of 2010: Best Graphics, Artistic Nominees". GameSpot. Retrieved 17 November 2013.
  24. "Best of 2010: Best Atmosphere Nominees". GameSpot. Retrieved 17 November 2013.
  25. "Best of 2010: Best Sound Design Nominees". GameSpot. Retrieved 17 November 2013.
  26. "Best of 2010: Best Voice Acting Nominees". GameSpot. Retrieved 17 November 2013.
  27. "Best of 2010: Best Original Game Mechanic Nominees". GameSpot. Retrieved 17 November 2013.
  28. "Best of 2010: Best Writing/Dialogue Nominees". GameSpot. Retrieved 17 November 2013.
  29. "Best of 2010: Xbox 360: Best Horror Game". IGN. Retrieved 23 May 2011.
  30. "Best of 2010: Xbox 360: Best Character". IGN. Retrieved 23 May 2011.
  31. "Best of 2010: Xbox 360: Best Story". IGN. Retrieved 23 May 2011.
  32. "Best of 2010: Xbox 360: Coolest Atmosphere". IGN. Retrieved 23 May 2011.
  33. "Best of 2010: Xbox 360: Most Innovative Gameplay". IGN. Retrieved 23 May 2011.
  34. "Best of 2010 Awards: Action-Adventure". Shacknews. 28 December 2010. Retrieved 23 May 2011.
  35. "Best of 2010 Awards: Game of the Year". Shacknews. 31 December 2010. Retrieved 23 May 2011.
  36. "Best of 2010 Awards: New Face We Hope to See Again". Shacknews. 27 December 2010. Retrieved 23 May 2011.
  37. "Best of 2010 Awards: Story". Shacknews. 27 December 2010. Retrieved 23 May 2011.
  38. "Best of 2010 Awards: Xbox 360 Exclusive". Shacknews. 29 December 2010. Retrieved 23 May 2011.

پیوند به بیرون

[ویرایش]