آننده - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آنَنده(Ānanda) یکی از مهمترین شاگردان و همراهان گوتاما بودا بود. او در میان شاگردان بودا از همه پرحافظه‌تر بوده‌است و بسیاری از آموزه‌های بودا را از بر داشته‌است، از این رو وی را پاسدار دارما خوانده‌اند.

برپایهٔ باورهای بودایی‌گری هر بودا باید دو شاگرد برجسته و یک حواری در زمان خدمتش داشته‌باشد. شاگردان برجستهٔ گوتاما بودا ساریپوتا و مهاموگالانا و حواری او آننده بودند.

واژهٔ آننده در زبان‌های پالی و سانسکریت و دیگر زبان‌های هندی به معنای خوشی و برکت است. آننده نامی پُررواج در میان بوداییان و هندوان است.