French
Deutschآهوی ختن سیبری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| آهوی ختن سیبری | |
|---|---|
.jpg) | |
| Moschus moschiferus | |
| وضعیت حفاظت | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پستانداران |
| راسته: | جفت‌سمان |
| تیره: | آهوان ختن[۲] |
| سرده: | آهوهای ختن[۳] |
| گونه: | M. moschiferus |
| نام دوبخشی | |
| Moschus mosciferus | |
آهوی خُتَن سیبری گونه‌ای آهوی جفت‌سم است که در جنگل‌های کوهستان‌های شمال شرق آسیا زندگی می‌کند. وجود این گونه در تایگا (منطقه‌ای در جنوب سیبری) رایج است اما در مغولستان، منچوری و شبه جزیره کره هم دیده شده‌است. معمولاً در شب‌ها و آن هم فاصله کوتاه را کوچ می‌کنند. بلندی بالای ۲۶۰۰ متر را ترجیح می‌دهد. گونه بالغ آن کوچک است و بین ۷ تا ۱۷ کیلوگرم وزن دارد.
این گونه از سوی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت به عنوان گونه‌ای آسیب‌پذیر شناخته شده‌است. بیشتر به دلیل مشک آن شکار می‌شود که قیمت آن تا ۴۵۰۰۰ دلار برای هر کیلوگرم هم می‌رسد. تنها چند ده گرم مشک می‌توان از گونه نر این جانور به دست آورد. می‌توان بدون کشتن جانور، مشک را از غده آن بیرون آورد ولی شکارچیان این کار را به ندرت انجام می‌دهند.
بارزترین ویژگی این گونه، دندان‌های خون‌آشام‌مانندش و نیز سر شبیه به کانگوروی آن است. جنس نر آن این دندان‌های جلو را به جای شاخ درمی‌آورد.[۴]
یک زیرگونه متمایز از آن در جزیره ساخالین زندگی می‌کند.
پانویس
[ویرایش]- ↑ Nyambayar, B. , Mix, H. & Tsytsulina, K. (2008). Moschus mosciferus. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Retrieved on 29 March 2009 Database entry includes a brief justification of why this species is of vulnerable.
- ↑ Moschidae
- ↑ Moschus
- ↑ National Geographic Channel. Wild Russia. Siberia. (2009)
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Siberian musk deer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ دی ۱۳۹۱.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Huffman, Brent. "Species profile: Moschus moschiferus, Siberian musk deer". www.UltimateUngulate.com. Archived from the original on 17 February 2010. Retrieved 2010-02-17.
- "Species profile: Siberian Musk Deer - Moschus moschiferus". United Nations Environment Programme — World Conservation Monitoring Centre. Archived from the original on 17 February 2010. Retrieved 2010-02-17.