ابن مسره - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن مسره بن نجیح الجبلی (زاده ۹۳۱– درگذشته ۸۸۳ میلادی)، که با نام ابن مَسَرّه شناخته می‌شود، زاهد و فیلسوف مسلمان اندلسی بود.[۱] او را از نخستین صوفیان و نیز از نخستین فیلسوفان اندلس می‌دانند.[۲]

گمان می‌رود که او از موالدان بوده‌است.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. چاغریجی, مصطفی (1999). ابن مسره - مقاله‌ای که در دایرةالمعارف اسلامی ترکی منتشر شده‌است (به ترکی استانبولی). Vol. 20 (ابن خلدون - ابن السیزری). دانشنامه اسلام TDV. pp. 188–193. ISBN 9789753894470.
  2. دی کالاتا, گادفروید (2022). "مروری بر: سارا استرومسا، اندلس و سفراد: دربارهٔ فلسفه و تاریخ آن در اسپانیای اسلامی، انتشارات دانشگاه پرینستون، پرینستون-آکسفورد 2019 (یهودیان، مسیحیان و مسلمانان از دنیای باستان تا دنیای مدرن، 3)، XXI + 220 ص. , ISBN 9780691176437". Mediterranea. مدیترانه. مجله بین‌المللی انتقال دانش. 7: 647–649. doi:10.21071/mijtk.v7i.14152.
  3. Laet, زیگفرید جی. دی (1994). تاریخ بشریت: از قرن هفتم تا شانزدهم (به انگلیسی). UNESCO. ISBN 9789231028137.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]