ابوالقاسم ذاکرزاده - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابوالقاسم ذاکرزاده (۱۳۲۳ در تهران - ۲ آذر ۱۳۸۷ در تهران) پژوهشگر فلسفه و استادیار گروه فلسفه دانشگاه شهید بهشتی بود.
زندگی
[ویرایش]ذاکرزاده دوره کارشناسی زمینشناسی و کارشناسی ارشد فلسفه را در دانشگاه مونستر گذراند و دوره دکتری فلسفه را در دانشگاه آخن به پایان برد. او عمده پژوهشهایش را صرف بازشناسی و بازفهمی تفکر فلسفی آلمان در سدههای هفدهم تا بیستم کرد.[۱][۲]
ذاکرزاده، روز دوم آذر ۱۳۸۷ در حال تدریس در دانشگاه، دچار حمله قلبی شد و پس از انتقال به بیمارستان طالقانی تهران درگذشت.[۳] اصغر واعظی و کریم مجتهدی مرگ او را ضایعهای دردناک دانستند و به جامعه فلسفی ایران تسلیت گفتند.[۴][۵]
کتابشناسی
[ویرایش]- فلسفه شوپنهاور، ابوالقاسم ذاکرزاده، ناشر: الهام
- فلسفه ماکس شلر (منطق دل)، ابوالقاسم ذاکرزاده، ناشر: الهام
- ایدهآلیسم آلمان (از ولف تا پیروان جدید کانت)، ابوالقاسم ذاکرزاده، ناشر: پرسش
- فلسفه هگل، ابوالقاسم ذاکرزاده، ناشر: الهام
- اخلاق در تفکر غربی (جزوه درسی)
منابع
[ویرایش]- ↑ فلسفه هگل در بستر ایده آلیسم آلمانی: تأملی بر دو کتاب از شادروان دکتر ابوالقاسم ذاکرزاده
- ↑ «مروری بر کتاب «فلسفه ماکس شلر؛ منطق دل» نوشته ابوالقاسم ذاکرزاده». بایگانیشده از اصلی در ۱۲ آوریل ۲۰۰۹. دریافتشده در ۲۲ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ «پیکر ابوالقاسم ذاکرزاده تشییع میشود». بایگانیشده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۲ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ «ضایعهای دردناک برای مدرسان فلسفه». خبرآنلاین. ۲۰۰۸-۱۱-۲۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۱-۲۹.
- ↑ «خوب ماندن؛ زیبا رفتن». همشهری آنلاین. ۲۰۰۸-۱۱-۲۴. دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۲-۰۹.