اتحادیه بین‌المللی مخابرات - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کوته‌نوشت	آی‌تی‌یو(ITU)
تأسیس	۱۷ مه ۱۸۶۵؛ ۱۵۹ سال پیش (۱۸۶۵-17}})
نوع رکن	سازمان‌های تخصصی سازمان ملل متحد
مقر اصلی	ژنو، سوئیس
دبیرکل	دورین بوگدان مارتین
سازمان مادر	شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد

اتحادیهٔ بین‌المللی مخابرات^[الف] (اختصاری آی‌تی‌یو) یک سازمان بین‌المللی وابسته به سازمان ملل متحد است. این اتحادیه دومین اتحادیهٔ قدیمی پس از کمیسیون راین است. این اتحادیه وظیفهٔ قانون‌گذاری و نیز مدیریت فضای فرکانسی، تدوین استانداردهای تبادل داده و اطلاعات و همچنین کمک به رشد و توسعهٔ ارتباطات در سراسر جهان را بر عهده دارد. مقر این سازمان د‌ر ژنو سوئیس است.

در سال ۱۸۶۵ پس از اختراع تلگراف حدود بیست کشور اروپایی نهادی را تحت عنوان اتحادیهٔ بین‌المللی تلگراف تأسیس نمودند که نخستین مقررات بین‌المللی ارتباطات راه دور (مخابرات) در آن به تصویب رسید. این اتحادیه پس از کنفرانسی جهانی در مادرید اسپانیا به اتحادیهٔ بین‌المللی ارتباطات راه دور (مخابرات) یا همان ITU تغییر نام داد. پس از تأسیس سازمان ملل متحد، در سال ۱۹۴۵، آی‌تی‌یو به نهادی وابسته به این سازمان تبدیل شد.

ITU از سه بخش تشکیل شده‌است:

• بخش استانداردسازی مخابرات (ITU-T)
• بخش مخابرات رادیویی (ITU-R)
• بخش توسعهٔ مخابرات (ITU-D)

ریاست بخش ارتباطات رادیویی توسط کنفرانس مجمع عمومی چهارسالانهٔ آی‌تی‌یو انتخاب می‌شود. ریاست این بخش، افزون‌بر مسئولیت هماهنگی بین زیربخش‌های مختلف، به‌طور مستقیم مسئولیت ادارهٔ دفتر ارتباطات رادیویی را نیز بر عهده دارد.

• سازمان ملل
• اتحادیه

• سایت رسمی
• تاریخچه(انگلیسی) بایگانی‌شده در ۶ فوریه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine

1. ↑ International Telecommunication Union (ITU)