ادراشی اد یحیی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ادراشی اد یحیی (مندایی: ࡃࡓࡀࡔࡀ ࡖࡉࡀࡄࡉࡀ) یا دراشا ادیحیی به معنی تعلیمات یحیی کتاب دینی مندائیان منسوب به حضرت یحیی که پس از کنزا ربا بیشترین اهمیت را نزد مندائیهای ایران و عراق دارد. این کتاب به زبان آرامی است.[۱] بخشهایی از این کتاب از نظر ادبی با انجیل عبری هماهنگ است.[۲] این کتاب زندگی و آموزهها و روحیات یحیای تعمید دهنده و نیز رابطهاش با عیسی مسیح را به تصویر میکشد. کتاب مزبور بخشهای متاخری نیز دارد که به پایان زندگی یحیی و اتفاقات پس از آن میپردازد که بعدها به متن اصلی ملحق شدهاست. ترجمههایی به انگلیسی و آلمانی از این کتاب انجام شدهاست.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ تعمیدیان غریب. مهردادعربستانی. صفحهٔ ۲۳
- ↑ محمود کویر نگاهی به ریشههای عرفان ایرانی.بخش هجدهم.منداییان بایگانیشده در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine. فارسی. بازدید در ۳۱ ژوئن ۲۰۱۱
- ↑ «مرکز تعلمیات اسلامی واشینگتن. پژوهشی درباره صابئین-5». بایگانیشده از اصلی در ۱۵ آوریل ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۱.
منابع
[ویرایش]- عربستانی، مهرداد (۱۳۸۷)، تعمیدیان غریب، تهران: افکار، شابک ۹۶۴-۷۸۵۸-۶۵-۵