استان‌های فنلاند - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

استان‌های فنلاند (فنلاندی: Suomen läänit) بین سال‌های ۱۶۳۴ تا ۲۰۰۹ تقسیمات مرحله اول کشور فنلاند محسوب می‌شدند. این سیستم در ابتدا در سال ۱۶۳۴ ساخته شد و در سال ۱۹۹۷ تغییرات اساسی دید که در آن از ۱۲ استان به شش استان کاهش پیدا کرد و در نهایت در سال ۲۰۰۹ این تقسیمات اداری کلا حذف شد.

شماره	نشان	استان‌ها	نام فنلاندی و سوئدی	مرکز	بزرگترین شهر	جمعیت (۲۰۰۳)	مساحت (km²)	استان‌های کوچکتر (۱۹۹۷)	نقشه
1.		استان فنلاند جنوبی	Etelä-Suomen lääni Södra Finlands län	هامنلینا Tavastehus	هلسینکی	2,116,914	34,378	Uusimaa, Kymi, Häme
2.		استان فنلاند غربی	Länsi-Suomen lääni Västra Finlands län	تورکو Åbo	تامپره	1,848,269	74,185	Vaasa, Turku-Pori, Central Finland, Häme
3.		استان فنلاند شرقی	Itä-Suomen lääni Östra Finlands län	میکلی S:t Michel	کووپیو	582,781	48,726	Kuopio, North Karelia, Mikkeli
4.		استان اولو	Oulun lääni Uleåborgs län	اولو، فنلاند Uleåborg	Oulu	458,504	57,000	بدون تغییر
5.		Lapland	Lapin lääni Lapplands län	رووانیمی Rovaniemi	Rovaniemi	186,917	98,946	بدون تغییر
6.		آلند[a]	Ahvenanmaan lääni Ålands län[b]	ماریهام[b] Maarianhamina	Mariehamn	26,000	6,784	بدون تغییر

• منطقه‌های فنلاند
• ISO 3166-2:FI

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Provinces of Finland». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ سپتامبر ۲۰۱۷.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ استان‌های فنلاند موجود است.

این یک مقالهٔ خرد فنلاند است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.