استخوانبندی ضمیمهای - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
استخوانبندی ضمیمهای | |
---|---|
جزئیات | |
شناسهها | |
لاتین | skeleton appendiculare |
TA98 | A02.0.00.010 |
TA2 | 359 |
FMA | 71222 |
دستگاه استخوانبندی بدن را میتوان به دو بخش محوری استخوانبندی محوری و استخوانبندی ضمیمهای یا استخوانبندی آویزهای (انگلیسی: Appendicular skeleton) تقسیم کرد.
استخوانبندی ضمیمهای (اسکلت قرمز رنگ در تصویر) شامل استخوانهای اندامهای فوقانی چپ و راست (ترقوه، کتف، بازو، زند بالایی، زند پایینی، استخوانهای مچ دست، کف دستی و انگشتان مجموعاً۳۲ استخوان) و اندام تحتانی چپ و راست (لگن، ران، کشکک، درشت نی، نازکنی، استخوانهای مچ پا، کف پایی و انگشتان مجموعاً ۳۱ استخوان). استخوانهای اتصالدهنده اندامها به تنه شامل کمربند شانهای (کتف و ترقوه) و کمربند لگنی است. وظایف اصلی این اسکلتبندی ایجاد حمایت داخلی و قرارگیری صحیح دستها و پاها نسبت به تنه، حمایت و حرکت استخوانبندی محوری را برعهده دارد.
نگارخانه
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Appendicular skeleton». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۷.
حرکتشناسی. قیدی، نغمه. (۱۳۸۹). انتشارات سپاهان.
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ استخوانبندی ضمیمهای موجود است.