اسعد میهنی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اسعد میهنی
زادهٔ
درگذشت۱۱۳۲م / ۵۲۷ق
پیشه(ها)فقیه، استاد نظامیه، سفیر
آثارتعلیق او
عنوانمجد الدین، شیخ، امام اجل

ابوالفتح، اسعد میهنی (؟ - ۱۱۳۲م) (نسب: اسعد بن ابی‌نصر بن فضل) فقیه شافعی و آموزگار ایرانی بود. در مرو فقه آموخت و پیشوایی برجسته شد. به بغداد درآمد و تدریس در مدرسه نظامیه به او واگذار شد (۵۰۷ق) و شش سال استاد آنجا بود. سپس به عنوان سفیر به مأموریتی به همدان رفت و همان‌جا درگذشت.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. مصطفی، محمود (۱۹۸۳). إعجام الأعلام. بیروت: دارالکتب العلمیة. ص. ۱۹۱. دریافت‌شده در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۶.