اطلس شمالی معتدله - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اطلس شمالی معتدله (انگلیسی: Temperate Northern Atlantic) یک منطقه زیست‌جغرافیایی دریایی در زمین است که آب‌های معتدله و جنب‌حاره‌ای اقیانوس اطلس و دریاهای پیرامونی آن شامل دریای مدیترانه، دریای سیاه و شمال خلیج مکزیک را در بر می‌گیرد.

اطلس شمالی معتدله یک قلمرو دریایی و یکی از تقسیمات جغرافیای زیستی بزرگ حوضه‌های اقیانوسی جهان است.

آب‌های حاره‌ای اقیانوس اطلس، خلیج مکزیک و دریای کاراییب بخشی از قلمرو دریایی اطلس حاره‌ای به‌شمار می‌روند. در شمال، اطلس شمالی معتدله به قلمرو شمالگان تغییر و گذار دارد.

اطلس شمالی معتدله به ۶ استان دریایی تقسیم می‌شود. پنج استان بیشتر به بوم‌ناحیه‌های دریایی تقسیم می‌شوند. دریای سیاه هم استان است و هم بوم‌ناحیه.^[۱]

• South and West Iceland
• Faroe Plateau
• نروژ جنوبی
• Northern Norway and Finnmark
• دریای بالتیک
• دریای شمال
• Celtic Seas

• South European Atlantic Shelf
• Saharan Upwelling
• Azores Canaries Madeira

• دریای آدریاتیک
• دریای اژه
• دریای شام
• Tunisian Plateau-خلیج سرت
• دریای یونان
• دریای مدیترانه
• دریای آلبوران

• دریای سیاه

• خلیج سنت لورنس-Eastern Scotian Shelf
• پشته‌های بزرگ نیوفاندلند
• Scotian Shelf
• خلیج من-خلیج فاندی
• ویرجینیا

• کارولینا
• Northern Gulf of Mexico

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Temperate Northern Atlantic». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴.

• بوم‌ناحیه‌های دریایی (WWF)

این یک مقالهٔ خرد دربارهٔ بوم‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.