المجدی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
المجدی فی انساب الطالبیین اثری از ابن صوفی کتابی در موضوع نسبشناسی است. او این کتاب را به درخواست ابوطالب محمد، فرزند مجدالدوله نقیبالنقبای طالبیان در خلافت فاطمیان، نوشت و آن را به نام مجدالدوله، «المجدی» نامید. نخستین کسی که از این کتاب نام برده، ابن طباطبا از معاصران ابن صوفی است. کتاب دربردارنده نسب پیامبر و امامان شیعه تا محمد جواد و فرزندان و نوادگان آنان است. این اثر از مهمترین آثار کهن و معتبر در علم انساب است.[۱] غلامرضا جلالی در ۲ جلد با محوریت انساب المجدی درختواره کامل انساب سادات را استخراج کرده و این کتاب با نام شجره طوبی با همت آستان قدس رضوی به چاپ رسیده است.
پانویس
[ویرایش]- ↑ علوی مقدم، «ابن صوفی، نجم الدین»، دائرةالمعارف اسلامی، ۴: ۱۲۳–۱۲۴.
منابع
[ویرایش]- علوی مقدم، مهیار (۱۳۷۰). «ابن صوفی، نجم الدین». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. چهارم. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۶۴-۷۰۲۵-۳۹-۴.