بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شهر میزبان	ریو دو ژانیرو، برزیل
شعار	A new world
کشورهای شرکت‌کننده	۲۰۷
شمار ورزشکاران	۱۱٬۵۴۴
رویدادها	۳۰۶ در ۲۸ ورزش
افتتاحیه	۵ آگوست
اختتامیه	۲۱ آگوست
افتتاح‌کننده	نیمار
مشعل	واندرلی کوردیرو ده لیما
ورزشگاه	ورزشگاه ماراکانا
تابستانی → ۲۰۲۰ ۲۰۱۲ ← زمستانی → ۲۰۱۸ ۲۰۱۴ ←

بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ که با نام رسمی «بازی‌های المپیاد سی و یکم» و «المپیک ریو» شناخته می‌شود از ۵ تا ۲۱ اوت ۲۰۱۶ میلادی (۱۵ تا ۳۱ مرداد ۱۳۹۵) در شهر «ریو دو ژانیرو» در کشور برزیل برگزار شد.

شهر ریو دو ژانیرو به عنوان میزبان این بازی‌ها در تاریخ ۲ اکتبر ۲۰۰۹ میلادی، توسط کمیته بین‌المللی المپیک انتخاب شد.^[۱]

پرشان تاتینا

زبان انگلیسی

ایران با رهبری شاهرخ شهنازی در معارفه حاضر شد و در رتبه ۲۴ با ۸ مدال رنگارنگ قرار گرفت

نتایج انتخابات محل برگزاری المپیک ۲۰۱۶[۲]
شهر	NOC	دور ۱	دور ۲	دور ۳
ریو دو ژانیرو	برزیل	۲۶	۴۶	۶۶
مادرید	اسپانیا	۲۸	۲۹	۳۲
توکیو	ژاپن	۲۲	۲۰	—
شیکاگو	ایالات متحده آمریکا	۱۸	—	—

کاندیداها:

۱.مادرید-پادشاهی اسپانیا

۲.باکو-جمهوری آذربایجان

۳.پراگ-جمهوری چک

۴.ریو دو ژانیرو-برزیل

۵.شیکاگو-ایالات متحده آمریکا

۶. دوحه-قطر

۷. توکیو-ژاپن (برای دومین بار)

انتخاب: ریو دو ژانیرو-برزیل

محل رای‌گیری: کپنهاگ-دانمارک

روند مناقصه برای بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ رسماً در ۱۶ مه ۲۰۰۷ آغاز شد. شیکاگو، مادرید، ریو دو ژانیرو و توکیو به عنوان چهار شهرستان نامزد در تاریخ ۴ ژوئن ۲۰۰۸ انتخاب شدند. رای‌گیری نهایی در ۲ اکتبر ۲۰۰۹ در کپنهاگ و مادرید برگزار شد و ریو دو ژانیرو به عنوان میزبان نهایی توسط کمیته بین‌المللی المپیک انتخاب شد. شیکاگو و توکیو پس از دور اول و دوم انتخابات به ترتیب حذف شدند و مادرید نیز در جایگاه دوم ایستاد. باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا صبح روز رای‌گیری نهایی توصیه کرده بود که شیکاگو برای میزبانی المپیک انتخاب شود.

بیشتر سالن‌ها بازی‌های المپیک و دهکده المپیک نیز در ساحل بارا دا تیجوکا قرار دارد. مسابقات فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ نیز در پنج ورزشگاه شهر سائوپائولو، بلو هوریزونته، سالوادور، برازیلیا و مانائوس برگزار خواهد شد.

با توجه به خشونت‌های رخ داده در ماه‌های منتهی به شروع بازی‌ها که در ریودوژانیرو و در نزدیکی استادیوم‌های مربوط به المپیک ۲۰۱۶ اتفاق افتاد، نگرانی‌ها دربارهٔ امنیت بازی‌های سال آینده زیاد شد. دسامبر گذشته دو قایقران انگلیس در این منطقه در حالی که در نزدیکی هتل خود قدم می‌زدند با چاقو تهدید شدند و همه تجهیزات آن‌ها ربوده شد. برای برقراری امنیت مسابقات دولت برزیل ۸۵ هزار مأمور امنیتی و پلیس برای حفاظت از بازی‌های المپیک تابستانی ریو به کار گرفت.^[۳] در ادامه هم آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز اعلام کرد برای جلوگیری از وقوع حملات تروریستی احتمالی در زمان برگزاری المپیک برزیل، امکانات لازم را در اختیار این کشور قرار می‌دهد.^[۴]

درآمد	دولت فدرال	دولت ایالتی	جمع
بودجه عمومی	۳٬۰۲۲٬۰۹۷٫۸۸ رئال	۳٬۲۷۹٬۹۸۴٫۹۸ رئال	۶٬۳۰۲٬۰۸۲٫۸۶ رئال
بودجه خصوصی	–	–	۲٬۸۰۴٬۸۲۲٫۱۶ رئال
مجموع	–	–	۹٬۱۰۶٬۹۰۵٫۰۲ رئال

درآمدهای عمومی

درآمد	بودجهٔ عمومی
دولت فدرال	۴۷٬۴۰۲٬۵۳۱٫۷۵ رئال
دولت ایالتی	۳٬۶۱۷٬۵۵۶٫۰۰ رئال
دولت شهری	۴٬۹۹۵٬۶۲۰٫۹۳ رئال
مجموع	۵۶٬۰۱۵٬۷۰۸٫۶۸ رئال

درآمد	بودجه شخصی
گروه ای‌بی‌اکس	R$۱۳٬۰۰۰٬۰۰۰٫۰۰
ایکی باتیستا	R$۱۰٬۰۰۰٬۰۰۰٫۰۰
بانکو برادسکو	R$۳٬۵۰۰٬۰۰۰٫۰۰
اودبرچت	R$۳٬۳۰۰٬۰۰۰٫۰۰
امبراتل	R$۳٬۰۰۰٬۰۰۰٫۰۰
تام ایرلاینز¹	R$۱٬۲۳۳٬۷۲۶٫۰۰
مجموع	R$۳۴٬۰۳۳٬۷۲۶٫۰۰

¹تام ایرلاینز کمک با R$۱٬۲۳۳٬۷۲۶٫۰۰ با تخفیف بلیت هوایی.

شهر/المپیک	سرمایه‌گذاری	عمومی	خصوصی
پارک ملی المپیک	R$۵٫۶ بیلیون	R$۱٫۴۶ بیلیون	R$۴٫۱۸ بیلیون
حمل و نقل عمومی	R$۲۴ بیلیون	R$۱۳٫۷ بیلیون	R$۱۰٫۳ بیلیون
مجموع	R$۲۹٫۶ بیلیون	R$۱۵٫۱۶ بیلیون	R$۱۴٫۴۸ بیلیون

قیمت بلیت در تاریخ ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۴ اعلام شد و با قیمت رئال برزیل به فروش می‌رسد. در مجموع ۷٫۵ میلیون قطعه بلیت فروخته خواهد شد. مسابقات واقع در خیابان مانند دوچرخه‌سواری جاده، مسابقه پیاده‌روی سرعت و دوی ماراتن را می‌توان به صورت رایگان تماشا کرد. در میان ورزش‌های المپیک ریو ۲۰۱۶، دو و میدانی، والیبال و بسکتبال بیشترین قیمت‌های بلیت را به خود اختصاص داده‌اند.^[۵]

مشعل المپیک ریو با حضور دیلما روسف رئیس‌جمهور برزیل و کارلوس آرتور نوزمن رئیس کمیته برگزاری المپیک ریو رونمایی شد. جنبش، نوآوری و سلیقه این‌ها سه موردی هستند که در مشعل المپیک ریو به چشم می‌خورد. طراحی این مشعل به گونه‌ای است که طبیعت برزیل یعنی آسمان، زمین، کوه‌ها و دریاها را در برمی‌گیرد.^[۶] هدف از طراحی این مشعل بازتاب تعامل پرچم المپیک با گرمی و محبت مردم برزیل است که میزبانی المپیک را برای نخستین بار در آمریکای جنوبی بر عهده دارد. مشعل المپیک ریو از ۳۰۰ شهرستان برزیل عبور و در ۲۱ آوریل در المپیای یونان روشن می‌شود.^[۷]

نماد و آرم المپیک ریو به شکل سه انسان است که دست یکدیگر را در دست داشته و در حال حرکت هستند. رنگ‌های سبز، زرد و آبی آن‌ها هم رنگ‌های ملی برزیل هستند.^[۸] وینیسیوس و تام دو نماد المپیک ۲۰۱۶ برزیل هستند که در رای‌گیری عمومی برای مسابقات المپیک و پارالمپیک انتخاب شدند. یکی از این عروسک‌ها گربه‌ای زرد رنگ و دیگری عروسکی آبی رنگ با موهای شبیه به برگ است. گفته می‌شود که این عروسک‌ها نماد حیوانات و گیاهان برزیل هستند و برای ساخت و طراحی آن‌ها از خصوصیت‌های فرهنگی برزیل و کاراکترهای انیمیشن‌ها و بازی‌های کامپیوتری استفاده شده‌است.^[۹]

یکی از مشکلات بزرگ کشور میزبان موضوع رکود اقتصادی است که در آن تورم افزایش یافته، تولید ناخالص ملی کم شده و بیکاری نیز زیاد شده‌است. علی‌رغم وضعیت اولیه بحران شدید مالی جهان در سال ۲۰۰۸، رکود جهانی متعاقب آن و سقوط قیمت کالاها باعث شده بود که این کشور وارد شدیدترین و طولانی‌ترین دوران رکود خود شود، ارزش ارز در بازارهای بین‌المللی نصف شده بود و درآمد حاصل از نفت از بین رفته‌است. همچنین فروش بلیت بازی‌ها در برزیل به کُندی صورت می‌گیرد. هزینه برگزاری مسابقات تاکنون فراتر از آن چیزی بوده که برزیلی‌ها پیش‌بینی می‌کردند.^[۱۰]

آخرین نظرسنجی رسمی که بین مردم برزیل برگزار شد نشان می‌دهد که ۶۳ درصد مردم فکر می‌کنند که برگزاری این مسابقات بیشتر از این که به رشد این کشور کمک کند، به آن ضربه می‌زند.^[۱۱]

مشکل دیگر برزیل مقابله با پشه‌ها و برخی بیماری‌ها است. طبق آماری که اوایل ماه دسامبر ۲۰۱۵ منتشر شد، ۱٫۵۸ میلیون نفر در برزیل به تب دانگ مبتلا شده بودند. همچنین باید شیوع یک بیماری قارچی نیز اشاره کرد. از همه این‌ها بدتر شیوع یک ویروس به نام زیکا است. مقامات برزیلی تخمین زده‌اند که ۱٫۵ میلیون نفر به این ویروس در ماه‌های اخیر سال آلوده شده باشند و حتی برخی این آمار را ۳٫۲ میلیون نفر عنوان کرده‌اند. این در حالی است که زیکا در شمال شرقی یک منطقه فقیرنشین بدترین ضربات را وارد کرده و همچنین در ایالت ریودوژانیرو به سرعت گسترش پیدا کرده‌است.^[۱۲]

دیوید هیوز رئیس تیم پزشکی کاروان استرالیا در المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو معتقد است که آب‌های آلوده در محل برگزاری مسابقات قایقرانی این بازی‌ها به مراتب از ویروس زیکا خطرناک‌تر است.^[۱۳]

در همه این سال‌ها بحران و رکود اقتصادی برزیل با مشکلات و رسوایی‌های سیاسی همراه بوده‌است، رسوایی‌هایی که مسیر آن‌ها همگی به مسئولان ارشد کشور ختم شده‌است. در حال حاضر کمیته کنگره برزیل به دنبال اعلام جرم علیه دیلما روسف، رئیس‌جمهور برزیل برای بررسی تخلف موجود در قوانین افزایش هزینه‌ها در کمپین انتخابات ۲۰۱۴ است. روسف و دیگر اعضای کابینه دولت با چالش بزرگی به نام شرکت نفتی پتروبراس هم روبه‌رو هستند که دچار فساد مالی وسیعی شده‌است و تحقیقات دربارهٔ پشتوانه‌های سیاسی، پولشویی و رشوه‌خواری مربوط به این فساد ادامه دارد.^[۱۴]

راهنما

  *  کشور میزبان (برزیل)

رتبه	کشور	طلا	نقره	برنز	مجموع
۱	ایالات متحده آمریکا (USA)	۴۶	۳۸	۳۷	۱۲۱
۲	بریتانیا	۲۷	۲۳	۱۷	۶۷
۳	چین (CHN)	۲۶	۱۸	۲۶	۷۰
۴	روسیه (RUS)	۱۹	۱۷	۲۰	۵۶
۵	آلمان (GER)	۱۷	۱۰	۱۵	۴۲
۶	ژاپن (JPN)	۱۲	۸	۲۱	۴۱
۷	فرانسه (FRA)	۱۰	۱۸	۱۴	۴۲
۸	کره جنوبی (KOR)	۹	۳	۹	۲۱
۹	ایتالیا (ITA)	۸	۱۲	۸	۲۸
۱۰	استرالیا (AUS)	۸	۱۱	۱۰	۲۹
۱۱–۸۶	جدول کامل	۱۲۵	۱۴۹	۱۸۲	۴۵۶
مجموع		۳۰۷	۳۰۶	۳۵۹	۹۷۲

کمیته های ملی المپیک

افغانستان (3)  آلبانی (6)  الجزایر (64)  ساموآی آمریکا (4)  آندورا (4)  آنگولا (26)  آنتیگوآ و باربودا (8)  آرژانتین (215)  ارمنستان (31)  آروبا (7)  استرالیا (420)  اتریش (71)  جمهوری آذربایجان (56)  باهاما (28)  بحرین (33)  بنگلادش (7)  باربادوس (11)  بلاروس (120)  بلژیک (104)  بلیز (3)  بنین (6)  برمودا (8)  بوتان (2)  بولیوی (12)   بوسنی و هرزگوین (11)  بوتسوانا (12)  برزیل (462) (host)  جزایر ویرجین بریتانیا (4)  برونئی (3)  بلغارستان (50)  بورکینافاسو (5)  بوروندی (9)  کامبوج (6)  کامرون (22)  کانادا (310)  دماغه سبز (5)  جزایر کیمن (5)  جمهوری آفریقای مرکزی (6)  چاد (2)  شیلی (42)  چین (392)  کلمبیا (143)  اتحاد قمر (4)  جمهوری کنگو (10)  جمهوری دموکراتیک کنگو (4)  جزایر کوک (9)  کاستاریکا (11)  کرواسی (85)  کوبا (117)  قبرس (15)  جمهوری چک (104)  دانمارک (119)  جیبوتی (7)  دومینیکا (2)  جمهوری دومینیکن (26)  اکوادور (37)  مصر (121)  السالوادور (8)  گینه استوایی (1)  اریتره (12)  استونی (46)  اتیوپی (37)  فیجی (53)  فنلاند (54)  فرانسه (392)  گابن (6)  گامبیا (4)  گرجستان (40)  آلمان (418)  غنا (13)  بریتانیای کبیر (360)  یونان (92)  گرنادا (7)  گوآم (5)  گواتمالا (21)  گینه (5)  گینه بیسائو (5)  گویان (6)  هائیتی (10)  هندوراس (23)  هنگ کنگ (37)  مجارستان (154)  ایسلند (8)  هند (112)  اندونزی (28)  ایران (63)  عراق (20)  ایرلند (76)  ایتالیا (309)  ساحل عاج (12)  جامائیکا (56)  ژاپن (335)  اردن (8)  قزاقستان (101)  کنیا (79)  کیریباتی (3)  کره شمالی (31)  کره جنوبی (207)  کوزوو (8)  ورزشکاران مستقل المپیک (9)  قرقیزستان (19)  لائوس (6)  لتونی (32)  لبنان (9)  لسوتو (8)  لیبریا (2)  لیبی (7)  لیختن‌اشتاین (3)  لیتوانی (67)  لوکزامبورگ (10)  مقدونیه شمالی (6)  ماداگاسکار (6)  مالاوی (5)  مالزی (32)  مالدیو (4)  مالی (6)  مالت (7)  جزایر مارشال (5)  موریتانی (2)  موریس (11)  مکزیک (123)  ایالات فدرال میکرونزی (5)  مولداوی (23)  موناکو (3)  مغولستان (43)  مونته‌نگرو (35)  مراکش (48)  موزامبیک (6)  میانمار (7)  نامیبیا (10)  نائورو (2)  نپال (7)  هلند (237)  نیوزیلند (195)  نیکاراگوئه (5)  نیجر (6)  نیجریه (71)  نروژ (62)  عمان (4)  پاکستان (7)  پالائو (5)  فلسطین (6)  پاناما (10)  پاپوآ گینه نو (8)  پاراگوئه (11)  پرو (29)  فیلیپین (13)  لهستان (234)  پرتغال (90)  پورتوریکو (40)  قطر (37)  تیم پناهندگان المپیک (10)  رومانی (95)  روسیه (284)  رواندا (7)  سنت کیتس و نویس (6)  سنت لوسیا (5)  سنت وینسنت و گرنادین‌ها (4)  ساموآ (8)  سان مارینو (4)  سائوتومه و پرنسیپ (3)  عربستان سعودی (10)  سنگال (22)  صربستان (103)  سیشل (10)  سیرالئون (4)  سنگاپور (25)  اسلواکی (51)  اسلوونی (63)  جزایر سلیمان (3)  سومالی (2)  آفریقای جنوبی (135)  اسپانیا (307)  سری‌لانکا (9)  سودان (6)  سودان جنوبی (3)  سورینام (6)  سوازیلند (2)  سوئد (150)  سوئیس (102)  سوریه (7)  چین تایپه (55)  تاجیکستان (7)  تانزانیا (7)  تایلند (54)  تیمور شرقی (3)  توگو (5)  تونگا (7)  ترینیداد و توباگو (28)  تونس (61)  ترکیه (100)  ترکمنستان (9)  تووالو (1)  اوگاندا (21)  اوکراین (204)  امارات متحده عربی (12)  ایالات متحده آمریکا (554)  اروگوئه (17)  ازبکستان (70)  وانواتو (4)  ونزوئلا (85)  ویتنام (22)  جزایر ویرجین (7)  یمن (3)  زامبیا (7)  زیمبابوه (30)

کشورها بر پایه تعداد بازیکن در المپیک تابستانی ۲۰۱۶

کشور	بازیکنان
ایالات متحده آمریکا	۵۵۴
برزیل	۴۶۵
آلمان	۴۲۵
استرالیا	۴۲۱
چین	۴۱۳
فرانسه	۳۹۹
بریتانیای کبیر	۳۶۶
ژاپن	۳۳۸
کانادا	۳۱۴
ایتالیا	۳۰۹
اسپانیا	۳۰۶
روسیه	۲۸۲
لهستان	۲۴۳
هلند	۲۴۲
آرژانتین	۲۱۳
کره جنوبی	۲۰۵
اوکراین	۲۰۳
نیوزیلند	۱۹۹
مجارستان	۱۶۰
سوئد	۱۵۲
کلمبیا	۱۴۷
آفریقای جنوبی	۱۳۷
مکزیک	۱۲۵
دانمارک	۱۲۲
بلاروس	۱۲۱
کوبا	۱۲۰
مصر	۱۲۰
هند	۱۱۷
بلژیک	۱۰۸
جمهوری چک	۱۰۵
قزاقستان	۱۰۴
صربستان	۱۰۴
سوئیس	۱۰۴
ترکیه	۱۰۳
رومانی	۹۷
یونان	۹۵
پرتغال	۹۲
کنیا	۸۹
کرواسی	۸۷
ونزوئلا	۸۷
ایرلند	۷۷
نیجریه	۷۵
اتریش	۷۱
ازبکستان	۷۰
جامائیکا	۶۸
لیتوانی	۶۷
الجزایر	۶۴
ایران	۶۴
نروژ	۶۲
اسلوونی	۶۱
تونس	۶۱
چین تایپه	۶۰
جمهوری آذربایجان	۵۶
فنلاند	۵۶
تایلند	۵۴
بلغارستان	۵۱
فیجی	۵۱
مراکش	۵۱
اسلواکی	۵۱
استونی	۴۵
مغولستان	۴۳
شیلی	۴۲
پورتوریکو	۴۲
گرجستان	۳۹
اکوادور	۳۸
هنگ کنگ	۳۸
قطر	۳۸
بحرین	۳۵
کره شمالی	۳۵
اتیوپی	۳۴
لتونی	۳۴
مونته‌نگرو	۳۴
ارمنستان	۳۳
مالزی	۳۲
ترینیداد و توباگو	۳۲
زیمبابوه	۳۱
جمهوری دومینیکن	۲۹
پرو	۲۹
باهاما	۲۸
اندونزی	۲۸
هندوراس	۲۶
آنگولا	۲۵
سنگاپور	۲۵
کامرون	۲۴
عراق	۲۳
مولداوی	۲۳
ویتنام	۲۳
سنگال	۲۲
گواتمالا	۲۱
اوگاندا	۲۱
قرقیزستان	۱۹
اروگوئه	۱۷
قبرس	۱۶
غنا	۱۴
فیلیپین	۱۳
امارات متحده عربی	۱۳
باربادوس	۱۲
بولیوی	۱۲
بوتسوانا	۱۲
اریتره	۱۲
ساحل عاج	۱۲
موریس	۱۲
عربستان سعودی	۱۲
بوسنی و هرزگوین	۱۱
پاراگوئه	۱۱
جمهوری کنگو	۱۰
کاستاریکا	۱۰
هائیتی	۱۰
لوکزامبورگ	۱۰
نامیبیا	۱۰
پاناما	۱۰
تیم پناهندگان المپیک	۱۰
سیشل	۱۰
آنتیگوآ و باربودا	۹
آروبا	۹
بوروندی	۹
جزایر کوک	۹
ورزشکاران مستقل المپیک	۹
لبنان	۹
سری‌لانکا	۹
ترکمنستان	۹
برمودا	۸
السالوادور	۸
ایسلند	۸
اردن	۸
کوزوو	۸
لسوتو	۸
پاپوآ گینه نو	۸
رواندا	۸
ساموآ	۸
بنگلادش	۷
جیبوتی	۷
گرنادا	۷
لیبی	۷
مالت	۷
میانمار	۷
نپال	۷
پاکستان	۷
سنت کیتس و نویس	۷
سوریه	۷
تاجیکستان	۷
تانزانیا	۷
تونگا	۷
جزایر ویرجین	۷
زامبیا	۷
لائوس	۶
افغانستان	۶
آلبانی	۶
بنین	۶
کامبوج	۶
جمهوری آفریقای مرکزی	۶
گابن	۶
گویان	۶
مقدونیه شمالی	۶
ماداگاسکار	۶
مالی	۶
موزامبیک	۶
نیجر	۶
فلسطین	۶
سودان	۶
سورینام	۶
آندورا	۵
بورکینافاسو	۵
دماغه سبز	۵
جزایر کیمن	۵
گوآم	۵
گینه	۵
گینه بیسائو	۵
مالاوی	۵
جزایر مارشال	۵
ایالات فدرال میکرونزی	۵
نیکاراگوئه	۵
پالائو	۵
سنت لوسیا	۵
توگو	۵
ساموآی آمریکا	۴
جزایر ویرجین بریتانیا	۴
اتحاد قمر	۴
جمهوری دموکراتیک کنگو	۴
گامبیا	۴
مالدیو	۴
عمان	۴
سنت وینسنت و گرنادین‌ها	۴
سان مارینو	۴
سیرالئون	۴
وانواتو	۴
بلیز	۳
برونئی	۳
لیختن‌اشتاین	۳
موناکو	۳
سائوتومه و پرنسیپ	۳
جزایر سلیمان	۳
سودان جنوبی	۳
تیمور شرقی	۳
یمن	۳
بوتان	۲
چاد	۲
دومینیکا	۲
گینه استوایی	۲
لیبریا	۲
موریتانی	۲
نائورو	۲
سومالی	۲
سوازیلند	۲
تووالو	۱
جمع کل	۱۱,۱۸۰

^[۱۵]

تقویم اعلام‌شدهٔ مسابقات در ۳۱ مارس ۲۰۱۵ به شرح زیر است:^[۱۶]