ال موندو (اسپانیا) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کوریره دلا سرا

ال موندو
صفحه اول، ۱ ژوئن ۲۰۰۹
قطعروزنامه نیم‌قطع
صاحب(ان) امتیازیونیداد ادیتوریال اس. آ
ویراستاردیوید خیمنز
بنیان‌گذاری۲۳ اکتبر ۱۹۸۹؛ ۳۵ سال پیش (۱۹۸۹-23}})
جهت‌گیری سیاسیلیبرالیسم، راست میانه
زباناسپانیولی
دفتر مرکزیمادرید، اسپانیا
شمارگان۲۶۶٬۲۹۴ (سال۲۰۱۱)
روزنامه‌های
خواهرخوانده
مارکا
شاپا۱۶۹۷–۰۱۷۹
وبگاه

ال موندو (انگلیسی: El Mundo) دومین روزنامه بزرگ کشور اسپانیا است. این روزنامه به همراه روزنامه‌های ال پائیس و ای‌بی‌سی از روزنامه‌های اصلی اسپانیا به‌شمار می‌روند.

تاریخچه

[ویرایش]

اولین نسخه این روزنامه در تاریخ ۲۳ اکتبر ۱۹۸۹ منتشر شد.[۱][۲]سردبیر روزنامه در آن زمان پدرو رامیرز بود که تا سال ۲۰۱۴ در این سمت مشغول به کار بود.[۳] دفتر مرکزی روزنامه در مادرید واقع است. روزانه به صورت یک نسخه ملی برای توزیع سراسری و چندین نسخه محلی جهت توزیع منطقه‌ای در مناطق اندلس، والنسیا، کاستیا و لئون، جزایر بالئاری و بیلبائو منتشر می‌شود.[۴]
ال موندو، همراه با مارکا و اکسپانسیون، توسط شرکت انتشاراتی ایتالیایی گروه مدیا RCS از طریق یک شرکت تابعه اسپانیایی به نام یونیداد ادیتوریال S.L کنترل می‌شود. مالک سابق آن یوندیسا بود که در سال ۲۰۰۷ با گروه رکولتوس ادغام شد و اکنون یونیداد ادیتوریال، مالک کنونی روزنامه است.

در سال ۲۰۰۵ ال موندو روزنامه تکمیلی ای را برای زنان به نام یو دونا راه اندازی کرد که الگوبرداری شده از روزنامه ایتالیایی کوریره دلا سرا است.

در ژانویه ۲۰۱۴، پدرو جی رامیرز، سردبیر روزنامه، از سمت خود برکنار شد. او مدعی شد که گزارش او در مورد رسوایی‌های فساد مربوط به ماریانو راخوی، نخست‌وزیر اسپانیا، منجر به برکناری او گردید. کاسیمیرو گارسیا ابادیلو تا آوریل ۲۰۱۵ به عنوان سردبیر کار کرد و دیوید جیمنز جایگزین وی شد.

ال موندو عموماً دارای مواضع سیاسی راست میانه با تمایلات لیبرالی و مستقل است. شمارگان نسخه چاپی این روزنامه در سال ۲۰۱۱ تعداد ۲۶۶٬۲۹۴ نسخه در روز بود.

موضع تحریریه

[ویرایش]

ال موندو در سرمقاله‌های خود اغلب دیدگاه‌های جریان اصلی راست میانه[۵][۶] را با مضامین مستقل و لیبرال بیان می‌کند.[۷]

ال موندو خط تحریریه خود را لیبرال تعریف کرده‌است. معمولاً از طیف ناسیونالیسم چپ انتقاد می‌کند. ایدئولوژی کنونی آن راست میانه سکولار است. در میان ستون نویسان آن ناهمگونی و التقاط قابل توجهی وجود دارد که بعضاً آشکارا به سیاست تحریریه انتقاد می‌کنند. به‌کارگیری این سیاست هنگامی‌که فیلیپه گونزالس ساقط شد تعیین‌کننده بود.

ال موندو براساس اصول ایدئولوژیک خود، «آرزو دارد که یک روزنامه مترقی باشد، متعهد به دفاع از نظام دموکراتیک فعلی، آزادی‌های عمومی و آزادی‌های مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد و همچنین در کنوانسیون اروپایی حقوق بشر

منابع

[ویرایش]
  1. José A. García Avilés; Klaus Meier; Andy Kaltenbrunner; Miguel Carvajal; Daniela Kraus (2009). "Newsroom integration in Austria, Spain and Germany". Journalism Practice. 3 (3): 285–303. doi:10.1080/17512780902798638. S2CID 142640530.
  2. Anna Galluzzi (20 September 2014). Libraries and Public Perception: A Comparative Analysis of the European Press. Elsevier Science. p. 28. ISBN 978-1-78063-425-8. Archived from the original on 6 January 2016. Retrieved 24 November 2014.
  3. Raphael Minder (3 February 2014). "Founding Editor is Dismissed as Head of El Mundo". The New York Times. Archived from the original on 5 March 2014. Retrieved 7 April 2014.
  4. Ramirez (2014). "Fired for speaking out". New York Times. Archived from the original on 26 December 2014. Retrieved 26 December 2014.
  5. "Spain's press freedom under fire in US media". The Local. 3 February 2014. Archived from the original on 1 January 2015. Retrieved 1 January 2015.
  6. Lisa Abend (17 October 2008). "At Last, Spain Faces Up to Franco's Guilt". Time. Archived from the original on 21 October 2008. Retrieved 22 October 2008.
  7. "El perfil ideológico de los medios de prensa españoles". 3 March 2016. Archived from the original on 9 July 2021. Retrieved 9 July 2021.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «El Mundo (Spain)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ مه ۲۰۱۵.

پیوند به بیرون

[ویرایش]