ام‌گه ۱۷ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ام‌گه ۱۷
.
نوعمسلسل هواگرد
خاستگاهآلمان
تاریخچه خدمت
استفاده‌شده توسطآلمان
جنگ‌هاجنگ جهانی دوم
تاریخچه تولید
تاریخ طراحی۱۹۳۴
سازندهراین‌متال
تاریخ تولید۱۹۳۴–۱۹۴۴
تعداد ساخته‌شدهدست کم ۲۴ هزار قبضه (شامل مدل‌های پیاده‌نظام)
ویژگی‌ها
وزن۱۰٫۲ ک‌گ
طول۱٬۱۷۵ م‌م
طول لوله۶۰۰ م‌م

فشنگ۵۷×۷٫۹۲ م‌م
عملکردمسلح شونده با لگد
نرخ آتش۱٬۲۰۰ تیر بر دقیقه
سرعت دهانه۸۵۵ متر بر ثانیه تا ۹۰۵ متر بر ثانیه
سامانه تغذیهکمربند تغذیه ۵۰۰ فشنگ
نشانه‌گیرهاانواع مختلف

ام‌گه ۱۷ (به آلمانی: MG 17) (Maschinengewehr 17 - مسلسل ۱۷) یک مسلسل هواگرد ساخت شرکت آلمانی راین‌متال بود که در سال ۱۹۳۴ طراحی و در جریان جنگ جهانی دوم به شکل گسترده در هواگردهای رزمی لوفت‌وافه به کار برده شد.

این مسلسل عموماً به شکل شلیک کننده رو به جلو و ثابت استفاده می‌شد. ام‌گه ۱۷ با سیستم تغذیه کمربندی، با فشار هوا مسلح و ماشه آن با ابزار الکتریکی عمل می‌کرد. در هواگرد جنگنده نامدار مسرشمیت ب‌اف ۱۰۹ تا چهار قبضه ام‌گه ۱۷ نصب می‌شد که اغلب دو قبضه از آن هماهنگ‌شده و دو قبضه دیگر بر روی بال‌ها بود. از سال ۱۹۴۰ با شدت گرفتن جنگ و عدم کفایت توان کالیبر پایین ام‌گه ۱۷، مسلسل‌ها و توپ‌های خودکار دیگری جایگزین این مسلسل شدند. از دیگر هواگردهای پر تولید که از این مسلسل استفاده کردند می‌توان فوکه-وولف اف‌و ۱۹۰، یونکرس یو ۸۷، هاینکل هائی ۱۱۱، دورنیه دو ۱۷ و آرادو آر ۶۸ را نام برد.

منابع

[ویرایش]