انواع مسابقات کشتی کج - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انواع مسابقات کشتی کج شامل موارد زیادی است. بسیاری از انواع مسابقات کشتی، که گاهی اوقات در اصطلاح تجاری به آن «مسابقه مفهومی» یا «تفکر بازی» می گویند، در کشتی حرفه ای انجام می شود. برخی از مسابقات حیله‌گری رایج‌تر از سایرین هستند و اغلب برای پیشبرد یا نتیجه‌گیری یک خط داستانی استفاده می‌شوند. در طول تاریخ چندین دهه کشتی حرفه‌ای، برخی از مسابقات حیله‌گری، تغییرات زیادی در مفهوم اصلی ایجاد کرده‌اند.

مسابقه انفرادی رایج ترین مسابقات کشتی حرفه ای است که فقط دو شرکت کننده برای یک سقوط با هم رقابت می کنند. پیروزی با پین فال، سابمیشن، ناک اوت، کانانت اوت یا رد صلاحیت به دست می آید. یکی از رایج ترین تغییرات در مسابقه انفرادی محدود کردن ابزارهای ممکن برای پیروزی است.

بتل رویال یک نوع مسابقه چند مسابقه ای است که در آن کشتی گیران حذف می شوند تا زمانی که تنها یک نفر باقی بماند. بتل رویال‌های معمولی با ۲۰ یا بیشتر شرکت‌کننده در رینگ شروع می‌شوند، که سپس با پرتاب شدن روی طناب بالا و تماس هر دو پا با زمین مسابقه حذف می‌شوند.

این مسابقه یکی از رایج‌ترین نوع مسابقات کشتی حرفه‌ای است که در آن استفاده از هر گونه وسیله مجاز است. همان‌طور که از نامش پیداست داور نمی‌تواند کشتی گیران را رد صلاحیت کند و برنده فقط با پین کردن یا تسلیم کردن مشخص می‌شود.این نوع مسابقه در برخی دیگر از انواع مسابقه کشتی حرفه‌ای به عنوان یک قانون قرار گرفته‌است مثلاً در مسابقه جهنم درون یک قفس، یکی از قوانین بدون رد صلاحیت بودن است.نام‌های دیگر این مسابقه عبارتند از:مسابقه نو هولدز بارد و مسابقه نو دی کیو (نو دیسکالیفای)

در مسابقه آخرین فرد باقی‌مانده (Last man standing) اگر کشتی‌گیری حریف خود را با انجام حرکتی بر زمین بکوبد و آن فرد تا شماره ده نتواند بلند شود، شکست خورده است. در این مسابقه پین کردن،تسلیم شدن یا رد صلاحیت شدن وجود ندارد و تنهاترین راه پیروزی شمردن تا ۱۰ می‌باشد.

مسابقه قفس فولادین یکی از مسابقات قدیمی WWE است که در قفسی بدون سقف که دور تا دور رینگ را می‌گیرد انجام می‌شود. راه‌های پیروزی در این مسابقه پین کردن، تسلیم کردن و فرار از قفس (به وسیله در یا از روی دیوار آن) می‌باشد.

مسابقه سه ایستگاه جهنم یا Three Stage Of Hell Match یک نوع مسابقه است که در کمپانی WWE برگزار می‌شود. این مسابقه اولین بار در پی پر ویو'بدون راه خروج سال ۲۰۰۱'بین تریپل اچ و استون کلد استیو آستین برگزار شد. راه اتمام مسابقه، پیروزی در ۲ مسابقه از ۳ مسابقه پشت سر هم می‌باشد.تریپل اچ با سه بار شرکت،رکورد دار حضور در این مسابقه می‌باشد.

تریپ، بیش‌ترین سابقه در مسابقه ۳ ایستگاه جهنم را دارد.

مسابقه آمبولانس یا همان Ambulance match یکی از مسابقات WWE می‌باشد و راه پیروزی در آن انداختن حریف در آمبولانس است. جان سینا با ۲ پیروزی بیش‌ترین تعداد برد را دارد و در این نوع مسابقه هیچ‌گاه نباخته است. اولین مسابقه آمبولانس بین کین و شین مکماهون برگزار شده و با پیروزی کین به اتمام رسیده‌است.

مسابقه رینگ آتش یا همان Ring of Fire match، مسابقه‌ای است که در WWE برگزار می‌شود و در آن دور تا دور رینگ را آتش فرا می‌گیرد. راه‌های پیروزی در آن پین کردن یا تسلیم شدن است. تا قبل از سال ۲۰۱۳ نام این مسابقه جهنم یا همان Inferno بود و راه پیروزی در آن سوزاندن طرف مقابل بود. کین در همه این مسابقات شرکت کرده‌است.

مسابقه جهنم درون یک قفس (هل این ا سل) یکی از مسابقات ویژه کمپانی WWE می‌باشد که در قفسی بدون راه فرار انجام می‌شود.

راه‌های پیروزی در این مسابقه پین کردن و تسلیم کردن حریف می‌باشند. استفاده از هر وسیله در این مسابقه مجاز است و قانون رد صلاحیت (DQ) در این مسابقه وجود ندارد.

آندرتیکر با ۱۲ پیروزی و ۸ باخت در این نوع مسابقه، رکورد دار بیش‌ترین حضور را دارد.

• برای توضیحات بیشتر به صفحه جهنم درون یک قفس مراجعه کنید.

مسابقه پیروزی در هر مکان یا Falls Count Anywhere، به مسابقه‌ای می‌گویند که هر کشتی‌کچ کار می‌تواند در هر موقعیت مکانی و هر جا اقدام به پیروزی یا به عبارتی پین کردن کند و در این نوع مسابقه قانونی که باید درون رینگ به پیروزی رسید می‌تواند رعایت نشود، همچنین با توجه به این‌که این نوع مسابقه قرار است به مکان‌های مختلف برود، تعداد شمار پین به همان منوال استاندارد اعمال نخواهد شد و نسبت به شرایط متغیر است. مقررات مسابقه پیروزی در هر مکان تقریباً شبیه به مسابقه بدون رد صلاحیت می‌باشد تا مسابقه از حد نرمال خود خارج و به اصطلاح خشن شود، در این نوع مسابقه هر اشیایی که در محیط باشد قابل استفاده است.

مسابقه المیشن چمبر یکی از مسابقات قدیمی WWE می‌باشد و اولین بار در سروایور سریز ۲۰۰۲ برگزار شده‌است و قدمت بیشتری نسبت به خود پی پر ویو المیشن چمبر دارد. مسابقه المیشن چمبر با حضور ۶ کشتی‌گیر انجام می‌شود. دو ستاره که مسابقه را آغاز می‌کنند و ۴ ستاره دیگر هر کدام در قفس‌های کوچکی واقع در قفس دایره شکل مرکزی زندانی شدند. هر پنج دقیقه یک بار یکی از چهار کشتی‌گیر داخل قفس‌های کوچک (به صورت تصادفی) آزاد و وارد مسابقه می‌شوند. این جریان تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که هر چهار کشتی‌گیر آزاد شوند و این بدان معناست یک مسابقه المیشن چمبر همیشه بیش از بیست دقیقه به طول می‌انجامد. مسابقه تا زمانی ادامه می‌یابد که کلیهٔ کشتی‌گیران این مسابقه از قفس حذف شوند که این امر با اجرای پین‌فال و تسلیم شدن چه داخل رینگ و چه روی بدنهٔ قفس آهنین امکان‌پذیر است (هرچند با شروع سال ۲۰۱۲، قانون پین و سابمیشن باید داخل رینگ انجام شوند). در این نوع مسابقه قانون رد صلاحین (DQ) وجود ندارد و کشتی‌گیران در استفاده از هر وسیله‌ای که از بیرون برسد مجاز هستند و شمارش خارج از رینگ هم در آن کاربردی ندارد. برندهٔ مسابقه آخرین کشتی‌گیر باقی‌مانده در رینگ می‌باشد درحالی که ۵ ستاره دیگر از اتاق حذف شده باشند.

• برای توضیحات بیشتر به صفحه اتاق حذف دابلیو دابلیو ئی مراجعه کنید.

قوانین مسابقه: در این نوع بازی‌ها فاصلهٔ ورود نفر بعدی نسبت به نفر اول حدود ۱:۳۰ دقیقه می‌باشد. کشتی‌گیر حتماً باید آن کسی را که می‌خواهد خارج کند را از بالاترین طناب بیندازد. اگر کسی از پایین طناب‌ها خارج شد او هنوز به‌طور قانونی حذف نمی‌شود. دخالت کردن افراد دیگر در این مسابقه اشکالی ندارد و مسابقه بدون رد صلاحیت (DQ) می‌باشد و استفاده از وسایل بیرون رینگ نیز مشکلی ندارد. داوران باید بیرون رینگ بیاستند و متوجه خروج کشتی گیران بشوند. اگر کشتی گیران با یک پا یا بادستان بیرون بیفتند هنوز حذف نشده‌اند. کشتی‌گیری که بیرون افتاد باید هر چه سریع تر سالن را ترک کنند. کشتی‌گیری که اصلاً حذف نشده برنده مسابقه است.

• برای توضیحات بیشتر و مشاهده نام برندگان این مسابقه به صفحه رویال رامبل مراجعه کنید.

مسابقه میزها، نردبان‌ها و صندلی‌ها (تی‌ال‌سی) یکی از مسابقات ویژه کمپانی WWE می‌باشد که در آن استفاده از ۳ وسیله میز و نردبان و صندلی مجاز است و با رد صلاحیت (DQ) به پایان نمی‌رسد.

راه‌های پیروزی در این مسابقه پین کردن و تسلیم کردن حریف (در صورتی که سر کمربند نباشد) یا از نردبان بالا رفتن و برداشتن کمربند می‌باشند. در این مسابقه قانون رد صلاحیت (DQ) در این مسابقه وجود ندارد.

• برای توضیحات بیشتر به صفحه دبلیودبلیوئی تی‌ال‌سی: میزها، نردبان‌ها و صندلی‌ها مراجعه کنید.

مسابقه مانی این د بنک یکی از مسابقات ویژه کمپانی WWE می‌باشد که در آن چمدانی را بالای رینگ قرار می‌دهند و کسی که از نردبان بالا برود و چمدان را بردارد برنده نامیده می‌شود.

راه پیروزی در این مسابقه بالا رفتن از نردبان و برداشتن چمدان می‌باشند. استفاده از هر وسیله در این مسابقه مجاز است و قانون رد صلاحیت (DQ) در این مسابقه وجود ندارد. صاحب چمدان می‌تواند در هر زمان که بخواهد قهرمان جهان را به مبارزه بطلبد.

از سال ۲۰۱۰ به بعد یک پی پر ویو به همین نام درست شد که هر سال برگزار می‌شود و مسابقه مانی این د بنک، مسابقه اصلی آن است. تا قبل از این، مسابقه مانی این د بنک در رستلمنیا برگزار می‌شد.

• برای توضیحات بیشتر به صفحه دبلیودبلیوئی مانی این د بنک مراجعه کنید.

مسابقه برنده صاحب همه یا Winner Take All match نوعی از مسابقه است که طی آن هر دو طرف(یا تیم) صاحب کمربند یا عنوان هستند فرد یا تیمی که پیروز مسابقه شود کمربند طرف مقابل را هم ازآن خود می‌کند و بنابراین "صاحب همه" عنوان‌های موجود در آن مسابقه می‌شود.

مسابقه با آوانس یا Handicap match به این صورت است که طی آن، تعداد افراد در دو طرف برابر نیست؛ مثلاً سه به تک، دو به تک و غیره. اغلب افراد فِیس که از دستورهای روئسا سرپیچی می‌کنند دچار این حالت می‌شوند و باید مقابل تیمی از افراد هیل(منفی) قرار بگیرند. اغلب تیم پرجمعیت به صورت تگ تیم در این مسابقات به مبارزه می‌پردازند ولی گاهی هم مانند مسابقات تورنادو همیشه همه در رینگ هستند.

در یک مسابقه زمان‌دار یا شتاب‌دار یا Beat the Clock challenge match دو کشتی‌گیر در دو مسابقه مجزا مقابل رقبای خود قرار می‌گیرند و هر کدام باید در مسابقه خود پیروز شوند؛ ولی این تمام موضوع نیست. هر کدام از دو کشتی‌گیر که موفق شود سریع‌تر و بعبارت دیگر در زمان کوتاهتری حریفش را شکست دهد برنده رقابت است و معمولاً برای فرد برنده در زمان کوتاهتر پاداشی در نظر گرفته می‌شود؛ برای مثال: اضافه شدن به یک مسابقه بر سر کمربند قهرمانی یا مواردی مانند آن.

مسابقه برانکار یا Stretcher match به این صورت است که طی آن، یکی از دو کشتی‌گیر باید موفق شود دیگری را بر رو ی برانکار قرار داده و به همان صورت او را از محل تعیین‌شده رد کند؛ مثلاً از یک خط که از قبل بر روی بخش ورودی بیرون رینگ کشیده شده‌است. از نمونه‌هایی از این مسابقات می‌توان از مسابقه بین جان سینا و کین، براک لزنر و بیگ شو، باتیستا و شان مایکلز یا رندی اورتن با راب ون دَم نام برد.

مسابقه زنده به گور یا Buried Alive match مسابقه‌ای از نوع بدون سلب صلاحیت است که هدفش به این صورت است که یک کشتی‌گیر باید حین مشاهده کامل داور مسابقه، حریفش را به درون گوری بیندازد که اغلب در قسمت ورودی بیرون رینگ مهیا شده‌است؛ البته این تمام کار نیست و او بعد از آن هم باید حریف را در آن گور دفن کند یعنی با بیل که در آنجا قرار دارد بر روی حریف خاک بریزد. حداقل باید به اندازه ده بار بیل زدن اینکار طول بکشد(به نشانه شمارش داور تا ده). لوازمی مانند بیل و فرغون و بولدوزر هم وجود دارد تا کشتی‌گیر بتواند بطور کامل حریفش را دفن کند. تاکنون در همه مسابقات برگزار شده از این نوع، یک طرف مسابقه آندرتیکر بوده‌است.

۶ آندرتیکر پیروز مقابل ای جی استایلز رویداد:رستلمنیای ۳۶. سال:۲۰۲۰ WWE

نام این مسابقه به انگلیسی "I quit match" است. در این نوع مسابقه فرد باید حریف خود را مجبور کند که کلمه ی من سکوت میکنم یا همان "I quit" را بگوید تا برنده شود. در این مسابقه استفاده از هر نوع سلاح یا وسیله ای ممکن است و نیازی هم نیست که حریف حتما در رینگ بگوید من سکوت میکنم و میتواند در بیرون از رینگ یا هر جای دیگری بگوید. در پی پر ویوی هل این ا سل ۲۰۲۰ برای اولین بار این مسابقه و مسابقه جهنم در قفس (که در بالای این صفحه توضیحاتش آمده است) با هم ترکیب شده بودند.

در این مسابقه دو کشتی گیر در زمانی مشخص( معمولا یک دقیقه) مقابل هم قرار میگیرند و تا اخر مسابقه کسی که بیشترین برد را بدست اورد برنده می شود

مسابقه آخرین فرصت که به آن مسابقه "یا انجامش بده یا بمیر" هم گفته می‌شود، یک مسابقه قهرمانیست که فرد چالش‌گر در صورت باخت در آن مسابقه، دیگر تا زمانی که کمربند در دست همان قهرمان باشد، نخواهد توانست برای قهرمانی آن کمربند مبارزه کند.^[۱] مواردی استثنایی هم بوده که فرد بازنده دیگر هرگز اجازه نداشت برای قهرمانی آن کمربند مبارزه کند، حال کمربند در دست هر کسی باشد. نمونه آن هم در رویداد Slammiversary XI در تی‌اِن‌اِی بود که طی آن و در یک مسابقه نو هولدز بارد، استینگ از قهرمان یعنی بولی رِی شکست خورد.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Professional wrestling match types». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ بهمن ۱۳۹۲.