اوامر مافوق - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اوامر مافوق (انگلیسی: Superior orders) که اغلب به عنوان دفاع نورنبرگ شناخته شده می‌شود و یا با عبارت آلمانی Befehl IST Befehl ( "دستور دستور است") مورد بررسی قرار می‌گیرد نوعی مدافعه در یک دادگاه قانونی است که یک فرد، چه یک عضوی از ارتش ، مجری قانون ، یک نیروی اطفا حریق ، یا غیرنظامیان ، نباید به علت اطاعت از اوامری که توسط یک افسر یا مقام برتر به آنها دستور داده شده است مورد محاکمه قرار بگیرند. ^[۱] ^[۲]

این نوع از مدافعه اغلب به عنوان مکملی برای مسئولیت فرماندهی در نظر گرفته می شود. ^[۳]

جستارهای وابسته

منابع

↑ See L.C. Green, Superior Orders in National and International Law, (A. W. Sijthoff International Publishing Co., Netherlands, 1976)
↑ Mark J. Osiel, Obeying Orders: Atrocity, Military Discipline, and the Law of War, (Transactions Publishers, New Brunswick, N.J., 1999).
↑ See James B. Insco, Defense of Superior Orders Before Military Commissions, Duke Journal of Comparative and International Law, 13 DUKEJCIL 389 (Spring, 2003). Asserting in the author's view that a respondeat superior approach to superior orders is an "underinclusive extreme".

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Superior orders». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۲۱.

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] See L.C. Green, Superior Orders in National and International Law, (A. W. Sijthoff International Publishing Co., Netherlands, 1976)

[2] Mark J. Osiel, Obeying Orders: Atrocity, Military Discipline, and the Law of War, (Transactions Publishers, New Brunswick, N.J., 1999).

[3] See James B. Insco, Defense of Superior Orders Before Military Commissions, Duke Journal of Comparative and International Law, 13 DUKEJCIL 389 (Spring, 2003). Asserting in the author's view that a respondeat superior approach to superior orders is an "underinclusive extreme".

[۱]

[۲]

[۳]