اوکراتوکسین آ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اوکراتوکسین آ
نام‌گذاری آیوپاک

N-[(3R)-5-Chloro-8-hydroxy-3-methyl-1-oxo-34-dihydro-1H-2-benzopyran-7-carbonyl]-L-phenylalanine

نام آیوپاک ارجح

(2S)-2-[(3R)-5-Chloro-8-hydroxy-3-methyl-1-oxo-34-dihydro-1H-2-benzopyran-7-carboxamido]-3-phenylpropanoic acid

دیگر نام‌ها

(R)-N- [(5-Chloro- 34-dihydro- 8-hydroxy- 3-methyl- 1-oxo- 1H-2-benzopyran-7-yl) -carbonyl]- L- phenylalanine
(-)-N- [(5-Chloro- 8-hydroxy- 3-methyl- 1-oxo- 7-isochromanyl) carbonyl]- 3-phenylalanine

شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس ۳۰۳-۴۷-۹ ✔Y
پاب‌کم ۴۴۲۵۳۰
کم‌اسپایدر ۳۹۰۹۵۴ ✔Y
UNII 1779SX6LUY ✔Y
KEGG C09955 ✔Y
ChEBI CHEBI:7719 ✔Y
ChEMBL CHEMBL۵۸۹۳۶۶ ✔Y
IUPHAR ligand 4672
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1

  • O=C(O)[C@@H](NC(=O)c1c(O)c2c(c(Cl)c1)C[C@H](OC2=O)C)Cc3ccccc3

  • InChI=1S/C20H18ClNO6/c1-10-7-12-14(21)9-13(17(23)16(12)20(27)28-10)18(24)22-15(19(25)26)8-11-5-3-2-4-6-11/h2-6,9-10,15,23H,7-8H2,1H3,(H,22,24)(H,25,26)/t10-,15+/m1/s1 ✔Y
    Key: RWQKHEORZBHNRI-BMIGLBTASA-N ✔Y

    InChI=1/C20H18ClNO6/c1-10-7-12-14(21)9-13(17(23)16(12)20(27)28-10)18(24)22-15(19(25)26)8-11-5-3-2-4-6-11/h2-6,9-10,15,23H,7-8H2,1H3,(H,22,24)(H,25,26)/t10-,15+/m1/s1
    Key: RWQKHEORZBHNRI-BMIGLBTABQ

خصوصیات
فرمول مولکولی C20H18ClNO۶
جرم مولی ۴۰۳٫۸۱ g mol−1
دمای ذوب ۱۶۹ درجه سلسیوس (۳۳۶ درجه فارنهایت؛ ۴۴۲ کلوین)
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 ✔Y (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

اوکراتوکسین آ(به انگلیسی: Ochratoxin A)—سمی که توسط گونه‌های مختلف آسپرژیلوس و پنی سیلیوم تولید می‌شود—یکی از فراوان‌ترین مایکوتوکسین‌های آلوده کننده مواد غذایی است.[۱] انسان می‌تواند از طریق مصرف محصولات غذایی آلوده، به ویژه غلات و گوشت خوک آلوده، و همچنین قهوه، انگور شرابی و انگور خشک در معرض این سم قرار بگیرد.[۲][۳][۴] این سم در بافت‌ها و اندام‌های حیوانات و همچنین خون انسان و شیر مادر یافت شده‌است.[۵] اکراتوکسین آ، مانند اکثر مواد سمی، دارای تفاوت‌های سم‌شناختی زیادی برای گونه‌ها و جنس‌ها است.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Al-Anati L, Petzinger E (2006). "Immunotoxic activity of ochratoxin A". J. Vet. Pharmacol. Ther. 29 (2): 79–90. doi:10.1111/j.1365-2885.2006.00718.x. PMID 16515661.
  2. ↑ Pfohl-Leszkowicz A, Manderville RA (2007). "Ochratoxin A: An overview on toxicity and carcinogenicity in animals and humans". Mol Nutr Food Res. 51 (1): 61–99. doi:10.1002/mnfr.200600137. PMID 17195275.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ O'Brien E, Dietrich DR (2005). "Ochratoxin A: the continuing enigma". Crit. Rev. Toxicol. 35 (1): 33–60. doi:10.1080/10408440590905948. PMID 15742902.
  4. ↑ Blesa J, et al. (2006). "Factors affecting the presence of ochratoxin A in wines". Critical Reviews in Food Science and Nutrition. 46 (6): 473–8. doi:10.1080/10408390500215803. PMID 16864140.
  5. ↑ Clark HA, Snedeker SM (2006). "Ochratoxin A: its cancer risk and potential for exposure". Journal of Toxicology and Environmental Health Part B: Critical Reviews. 9 (3): 265–96. doi:10.1080/15287390500195570. PMID 16621780.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Ochratoxin A در ویکی‌انبار 
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اوکراتوکسین_آ&oldid=39997762»