ایزابل آلنده - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایزابل آلنده
در سال ۲۰۰۸
در سال ۲۰۰۸
نام اصلی
ایزابل آنجلیکا آلنده یوندا
زاده۲ اوت ۱۹۴۲ ‏(۸۲ سال)
لیما، پرو
پیشهنویسنده
زبان(ها)اسپانیایی
ملیتشیلی
شهروندیشیلی، ایالات متحده آمریکا
همسر(ها)میگوئل فاریاس (ا. ۱۹۶۲–۱۹۸۷)
ویلیام سی. گوردون (ا. ۱۹۸۸–۲۰۱۵)
راجر کاکراس (ا. ۲۰۱۹)
فرزند(ان)نیکولاس
پائولا (درگذشته)
پدر و مادرتوماس آلنده
فرانسیسکا یوندا باروس
وبگاه

ایزابل آلنده (تلفظ نزدیک‌تر به اسپانیایی: ایسابل آیِنده؛ اسپانیایی: [isaˈβel aˈʝende] (شنیدن)) (به اسپانیایی: Isabel Allende) (زادهٔ ۲ اوت ۱۹۴۲)، روزنامه‌نگار و نویسندهٔ آمریکای لاتین است. برخی از آثار او حاوی جنبه‌هایی از ژانر رئالیسم جادویی است. شهرت او بیشتر مرهون نخستین رمانش، خانهٔ ارواح، است و از آن پس، اکثر آثارش، از جمله جدیدترین رمان او، گلبرگی از دریا، با استقبال بسیار گسترده‌ای از طرف منتقدان و خوانندگان روبه‌رو شده است.

آلنده را «پرخواننده‌ترین نویسندهٔ اسپانیایی‌زبان در دنیا» می‌دانند.[۱] او در سال ۲۰۱۰ جایزهٔ ملی ادبیات شیلی را گرفت[۲] و در سال ۲۰۱۴ باراک اوباما رئیس‌جمهور وقت آمریکا نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری را به او اعطا کرد. [۳]

زندگی

[ویرایش]

ایزابل آلنده زادهٔ ۲ اوتِ ۱۹۴۲ در شهر لیمای پرو است. پدرش «توماس آلنده» پسر عموی سالوادور آلنده، رئیس‌جمهور فقید شیلی بود. توماس به عنوان سفیر شیلی در پرو مشغول به خدمت بود. پدرش در سال ۱۹۴۵ ایزابل ۳ ساله، خواهر، و مادرش را رها کرد و آن سه نفر به سانتیاگو کوچ نمودند و تا سال ۱۹۵۳ در آنجا باقی‌ماندند. با ازدواج دوباره مادرش با یک دیپلمات دیگر، خانواده به ناچار به بولیوی و سپس بیروت منتقل شد. ایزابل در بولیوی در مدرسه خصوصی آمریکایی‌ها و در بیروت در یک مدرسه انگلیسی به تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۵۸ به شیلی بازگشت.[۴]

آلنده در ۱۹ سالگی با یک دانشجوی مهندسی شیلیایی تبار به نام «میگل فاریاس» ازدواج کرد و از او صاحب ۲ فرزند شد. ایزابل آلنده زندگی ادبی خود را با ترجمه مقالاتی برای یک مجله طرفدار حقوق زنان آغاز نمود. او مدتی نیز با سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) همکاری کرد. با سقوط دولت سالوادور آلنده توسط پینوشه، نام ایزابل آلنده نیز در فهرست تحت تعقیب قرار گرفت؛ بنابراین او مجبور شد به ونزوئلا فرار کند و به مدت ۱۳ سال در این کشور به حالت تبعید به سر برد. در این مدت او به نوشتن مقاله برای یکی از معروف‌ترین روزنامه‌های ونزوئلا پرداخت و مدتی نیز مدیریت یک مدرسه را برعهده گرفت. آلنده از سال ۲۰۰۳ به تابعیت آمریکا درآمده و اکنون در کالیفرنیا زندگی می‌کند.[۴]

ایزابل آلنده را پدیده ادبیات آمریکای لاتین می‌نامند. کسی که نزدیک ۵۷ میلیون نسخه از ۱۹ جلد کتابش به فروش رفته، آثارش به ۳۵ زبان ترجمه شده و دو فیلم اقتباسی از آن‌ها تهیه شده‌است.

زندگی ادبی

[ویرایش]

رمان‌های او بیشتر در سبک رئالیسم جادویی جای می‌گیرند. در سال ۱۹۸۱ زمانی که پدربزرگش در بستر بیماری بود ایزابل نگاشتن نامه‌ای به وی را آغاز کرد که دستمایه رمان بزرگ «خانه ارواح» شد. ایزابل آلنده در کتاب «پائولا» (1995) خاطرات دوران کودکی‌اش در سانتیاگو و سال‌هایی که در تبعید گذراند را روایت می‌کند. این کتاب به صورت نامه‌ای پر از رنج و اندوه به دخترش نوشته شده است. در سال 1991، یک اشتباه در داروهای پائولا باعث آسیب شدید مغزی شد و او را در حالت نباتی مداوم قرار داد. آلنده ماه‌ها در کنار تخت پائولا گذراند تا اینکه متوجه شد خطای بیمارستانی باعث این آسیب مغزی شده است. آلنده پائولا را به بیمارستانی در کالیفرنیا منتقل کرد، جایی که او در 6 دسامبر 1992 درگذشت.

رمان‌های آلنده به بیش از 42 زبان ترجمه شده و بیش از 77 میلیون نسخه از آن‌ها فروخته شده است ونویسنده خود را به دریافت جوایز ادبی بسیاری مفتخر نموده‌اند کتاب «حاصل روزهای ما» (2008) او یک خاطرهنویسی است که بر زندگی‌اش با خانواده‌اش تمرکز دارد، خانواده‌ای که شامل پسر بزرگش نیکلاس، همسر دومش ویلیام گوردون و چندین نوه می‌شود. رمان «جزیره زیر دریا» که در نیواورلئان اتفاق می‌افتد، در سال 2010 منتشر شد. در سال 2011 کتاب «دفترچه یادداشت مایا» منتشر شد که محل وقوع آن بین برکلی، کالیفرنیا، چیلوئه در شیلی و لاس وگاس، نوادا متناوب است..https://en.wikipedia.org/wiki/Isabel Allende

بنیادخیریه

[ویرایش]

ایزابل آلنده در تاریخ 9 دسامبر 1996 بنیاد ایزابل آلنده را تأسیس کرد، به افتخار دخترش پائولا فریاس آلنده، که پس از بروز عوارض بیماری پورفیریا به کما رفته و بستری شد. پائولا در سال 1992 در سن 29 سالگی درگذشت. این بنیاد "متمرکز بر حمایت از برنامه‌هایی است که حقوق بنیادی زنان و کودکان را برای توانمندسازی و حفاظت از آنها ترویج و حفظ می‌کند."

برخی از کتب منتشر شده از وی به فارسی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Latin American Herald Tribune - Isabel Allende Named to Council of Cervantes Institute". Latin American Herald Tribune. Archived from the original on 30 April 2011. Retrieved 11 November 2017. MADRIDSpain’s Cabinet announced Friday the appointment of Isabel Allende, the world’s most widely read Spanish-language author, to the Council of the Cervantes Institute, whose mission is promoting the language, literature and culture of the Iberian nation.
  2. "Isabel Allende gana el Premio Nacional de Literatura tras intenso lobby | Cultura". La Tercera. 1990-01-01. Archived from the original on 28 July 2013. Retrieved 2012-12-21.
  3. Schulman, Kori (10 November 2014). "President Obama Announces the Presidential Medal of Freedom Recipients". whitehouse.gov (به انگلیسی). Retrieved 25 March 2020. The following individuals will be awarded the Presidential Medal of Freedom in a ceremony at the White House on 24 November 2014: ... Isabel Allende is a highly acclaimed author of 21 books that have sold 65 million copies in 35 languages. She has been recognized with numerous awards internationally. She received the prestigious National Literary Award in Chile, her country of origin, and is a member of the American Academy of Arts and Letters.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Isabel Allende». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ می ۲۰۱۰.
  5. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۰.
  6. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۷ ژوئیه ۲۰۲۱.

پیوند به بیرون

[ویرایش]