ایلیریا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایلیریا (Illyria)
منطقه تاریخی
منطقه تقریبی اقوام ایلیری هنگام اروپای دوران قدیم
ناحیه	اروپای جنوب شرقی
منطقه	بالکان

ایلیریا (یونانی باستان: Ἰλλυρία یا Ἰλλυρίς،^[۱] لاتین: Illyria)^[۲] سرزمینی باستانی در غرب شبه‌جزیره بالکان بود. نام آن برگرفته از نام تیره ایلیری از تیره‌های هندواروپایی است که به شرق شبه‌جزیره کوچ کرده بودند و به زبان‌های ایلیری سخن می‌گفتند. ایلیری‌ها نیاکان آلبانیایی‌های امروزی هستند.

ایلیریا مشتمل بر شرق ساحل دریای آدریاتیک و پسکرانهٔ آن بود. ایلیری‌ها (از قبیل دالماتیان و پانونیان) قبایلی هندواروپایی و مردمی جنگجو و دریازن بودند و در مقابل نفوذ یونان باستان مقاومت کردند و مقدونیان را شکست دادند. رومیان مملکت آنان را تصرف کردند و استان ایلیریکوم، قسمتی از ایلیریا، را تأسیس نمودند.^[۳]

• آلبان Alban
• آربر Arbër
• آردیان Ardian
• دالمات Dalmat
• داردانی Dardani
• داسارت Dasaret
• انکلِیت Enkelejt
• اِئوردِی Eordej
• اپیریوت Epiriot
• یاپود Iapydes) Japod)
• یاپیگ Japyg
• کائون Kaon
• لابئات Labeat
• لیبورن Liburn
• مساپ Mesap
• مولوس Mollos
• پایون Paion
• پارتین Parthin
• پنست Penest
• پیروست Pirust
• تاؤلانت Taulant
• تسپروت Thesprot

• فهرست قبایل ایلیریا
• ایلیریکوم (استان روم)
• زبان‌های ایلیری
• آلبانی بزرگ

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ایلیریا موجود است.

این یک مقالهٔ خرد یک مکان جغرافیایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.