اینترلوکین ۱۳ - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
اینترلوکین ۱۳ (انگلیسی: Interleukin 13) یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «IL13» کدگذاری میشود.[۴][۵][۶] اینترلوکین ۱۳ نخستین بار در سال ۱۹۹۳ کلون شد و ژن آن بر روی بازوی بلند کروموزوم ۵ قرار دارد و ۱٫۴kb طول دارد.[۴]
ساختمان ثانویهٔ این پروتئین مشابه اینترلوکین ۴ است، اما تنها ۲۵٪ آن تشابه توالی بازی با اینترلوکین ۴ دارد و مستقل از آن میتواند عمل سیگنالینگ را انجام دهد.[۷][۴][۸]
اینترلوکین ۱۳ توسط لنفوسیتهای تی کمککننده از نوع Th2، ماستسلها، بازوفیلها، ائوزینوفیلها، سلولهای NKT و CD4 و همچنین سلولهای نوسیت ترشح میشود.[۷]
اینترلوکین ۱۳ تنظیمکنندهٔ اصلی ساختِ IgE، هایپرپلازی سلولهای گابلت، پُرترشحی مخاطی، تحریکپذیری بیشازحدِ راههای تنفسی، فیبروز و افزایش کیتیناز است.[۷] این پروتئین از میانجیگرهای مهم آلرژیهای التهابی و برخی بیماریها همچون آسم محسوب میشود.[۷]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000020383 - Ensembl, May 2017
- ↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Minty A, Chalon P, Derocq JM, Dumont X, Guillemot JC, Kaghad M, Labit C, Leplatois P, Liauzun P, Miloux B (March 1993). "Interleukin-13 is a new human lymphokine regulating inflammatory and immune responses". Nature. 362 (6417): 248–50. doi:10.1038/362248a0. PMID 8096327.
- ↑ McKenzie AN, Culpepper JA, de Waal Malefyt R, Brière F, Punnonen J, Aversa G, Sato A, Dang W, Cocks BG, Menon S (April 1993). "Interleukin 13, a T-cell-derived cytokine that regulates human monocyte and B-cell function". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 90 (8): 3735–9. doi:10.1073/pnas.90.8.3735. PMC 46376. PMID 8097324.
- ↑ Morgan JG, Dolganov GM, Robbins SE, Hinton LM, Lovett M (October 1992). "The selective isolation of novel cDNAs encoded by the regions surrounding the human interleukin 4 and 5 genes". Nucleic Acids Res. 20 (19): 5173–9. doi:10.1093/nar/20.19.5173. PMC 334302. PMID 1408833.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ Rael EL, Lockey RF (2011). "Interleukin-13 signaling and its role in asthma". The World Allergy Organization Journal. 4 (3): 54–64. doi:10.1097/WOX.0b013e31821188e0. PMC 3651056. PMID 23283176.
- ↑ Zurawski G, de Vries JE (January 1994). "Interleukin 13, an interleukin 4-like cytokine that acts on monocytes and B cells, but not on T cells". Immunol. Today. 15 (1): 19–26. doi:10.1016/0167-5699(94)90021-3. PMID 7907877.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Interleukin 13». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۴ مارس ۲۰۱۸.
بیشتر بخوانید
[ویرایش]- Marone G, Florio G, Petraroli A, de Paulis A (2001). "Dysregulation of the IgE/Fc epsilon RI network in HIV-1 infection". J. Allergy Clin. Immunol. 107 (1): 22–30. doi:10.1067/mai.2001.111589. PMID 11149986.
- Marone G, Florio G, Triggiani M, Petraroli A, de Paulis A (2001). "Mechanisms of IgE elevation in HIV-1 infection". Crit. Rev. Immunol. 20 (6): 477–96. doi:10.1615/critrevimmunol.v20.i6.40. PMID 11396683.
- Skinnider BF, Kapp U, Mak TW (2003). "The role of interleukin 13 in classical Hodgkin lymphoma". Leuk. Lymphoma. 43 (6): 1203–10. doi:10.1080/10428190290026259. PMID 12152987.
- Izuhara K, Arima K, Yasunaga S (2003). "IL-4 and IL-13: their pathological roles in allergic diseases and their potential in developing new therapies". Current drug targets. Inflammation and allergy. 1 (3): 263–9. doi:10.2174/1568010023344661. PMID 14561191.
- Dessein A, Kouriba B, Eboumbou C, Dessein H, Argiro L, Marquet S, Elwali NE, Rodrigues V, Li Y, Doumbo O, Chevillard C (2005). "Interleukin-13 in the skin and interferon-gamma in the liver are key players in immune protection in human schistosomiasis". Immunol. Rev. 201: 180–90. doi:10.1111/j.0105-2896.2004.00195.x. PMID 15361241.
- Copeland KF (2006). "Modulation of HIV-1 transcription by cytokines and chemokines". Mini reviews in medicinal chemistry. 5 (12): 1093–101. doi:10.2174/138955705774933383. PMID 16375755.