باب‌اسفنجی شلوارمکعبی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله دربارهٔ مجموعه تلویزیونی است. برای شخصیت با همین نام، باب‌اسفنجی شلوارمکعبی (شخصیت) را ببینید.
باب‌اسفنجی شلوارمکعبی
لوگوی مجموعه
نام‌های دیگرباب‌اسفنجی
ژانرکمدی[۱]
کمدی سورئال[۲]
سازندهاستیون هیلنبرگ
توسعه‌دهندهدرک درایمون
تیم هیل
نیک جنینگز
کارگردان هنری/ مدیر نوآوریدرک درایمون (۱۹۹۹–۲۰۰۴) وینسنت والر (۲۰۰۵-۲۰۱۵)
صداپیشگانتام کنی
بیل فیجرباک
کلنسی براون
راجر بامپاس
کارولین لارنس
مستر لارنس
لوری آلن
مری جو کتلت
جیل تالی
راویتام کنی (قسمت‌های مختلف)
سازنده موسیقی متندرک درایمون
مارک هریسون
استیون هیلنبرگ
بلز اسمیت
آهنگ آغاز«آهنگ آغاز باب‌اسفنجی شلوارمکعبی» (اجرا شده توسط پاتریک پینی)
آهنگ پایان«آهنگ پایان باب‌اسفنجی» (ساخته شده توسط استیو بلفر)
آهنگسازاناستیو بلفر
نیکلاس کار
سیج گویتون
جرمی ویک‌فیلد
برد کارو (۱۹۹۹-۲۰۰۴)
آبی هاوایی‌ها (۱۹۹۹)
ابن اسلتر (۲۰۰۰-اکنون)
بری آنتونی تراپ (۲۰۰۵-۲۰۱۴)
منوچهر چشم‌آذر الگو:۱۹۹۹-اکنون
کشور سازندهایالات متحده
زبان اصلیانگلیسی
شمار فصل‌ها۱۴
شمار قسمت‌ها۲۹۹ (فهرست قسمت‌ها)
تولید
تهیه‌کننده‌های اجراییاستیون هیلنبرگ
پائول تیبیت (۲۰۰۸-۲۰۱۷)
مارک سکارلی (۲۰۲۲-اکنون)
وینسنت والر (۲۰۲۲-اکنون)
تهیه‌کننده‌هادانا کاستریکون (۱۹۹۹-۲۰۰۲)
آن میچاد (۲۰۰۱)
هلن کالافاتیک (۲۰۰۲-۲۰۰۴)
دینا بوتین (۲۰۰۵-۲۰۱۰)
جنی مونیکا (۲۰۱۰-۲۰۲۲)
مدت۱۱ دقیقه
۲۲-۴۴ دقیقه (ویژه)
تولیدکننده‌هایونایتد پلنکتون پیکچرز
تولیدات نیکلودئون
استودیوی انیمیشن نیکلودئون
پخش
شبکهٔ اصلینیکلودئون
انتشار اولیه۱۷ ژوئیه ۱۹۹۹ (۱۹۹۹-07-۱۷) –
اکنون
انتشار
نمایش‌های مشابهکمپ کورال: سال‌های کودکی باب‌اسفنجی
شوی پاتریک ستاره
وبگاه

باب‌اسفنجی شلوارمکعبی (به انگلیسی: SpongeBob SquarePants) یک مجموعه پویانمایی تلویزیونی آمریکایی است که توسط مربی علوم دریایی و انیماتور، استیون هیلنبرگ ساخته شده است که اولین بار در نیکلودئون پس از جوایز منتخب کودکان ۱۹۹۹ در ۱ مه ۱۹۹۹ و به‌طور رسمی در ۱۷ ژوئیه ۱۹۹۹ پخش شد. این مجموعه شرح ماجراهای شخصیت باب‌اسفنجی و دوستان آبزی او در شهر زیر آب بیکینی باتم است.

بسیاری از ایده‌های این مجموعه از منطقه جزر و مدی، یک کتاب کمیک آموزشی منتشر نشده که هیلنبرگ در سال ۱۹۸۹ برای آموزش زندگی در زیر دریا به دانش‌آموزانش خلق کرد، سرچشمه گرفت.[۳] هیلنبرگ در سال ۱۹۹۲ به عنوان یک هنرمند در زندگی مدرن روکو به نیکلودئون پیوست.[۴] پس از کنسل شدن روکو در سال ۱۹۹۶، در همان سال شروع به توسعه باب‌اسفنجی در یک مجموعه تلویزیونی کرد و در سال ۱۹۹۷، یک طرح هفت دقیقه‌ای به نیکلودئون ارائه شد. مدیران شبکه می‌خواستند باب‌اسفنجی یک کودک در مدرسه باشد، اما هیلنبرگ ترجیح داد باب‌اسفنجی یک شخصیت بزرگسال باشد.[۵] او آماده بود که سریال را رها کند، اما با ایجاد یک مدرسه قایق‌رانی به خطر افتاد تا باب‌اسفنجی بتواند در بزرگسالی به مدرسه برود.[۶]

تنها یک ماه پس از نمایش آن در سال ۱۹۹۹، این مجموعه به بالاترین امتیاز و پربیننده‌ترین برنامه صبح شنبه در آن سال تبدیل شد و پوکمون را شکست داد،[۷] و یک موفقیت اولیه برای نیکلودئون بود. این مجموعه مورد تحسین منتقدان جهانی قرار گرفت و در فصل دوم آن محبوبیت زیادی کسب کرد. از سال ۲۰۱۹، این مجموعه پنجمین مجموعه پویانمایی آمریکایی است که بیشترین مدت را در بر‌می‌گیرد. محبوبیت این مجموعه، آن را به یک فرنچایز چندرسانه‌ای، پرامتیازترین مجموعه نیکلودئون و سودآورترین مالکیت معنوی برای پارامونت تبدیل کرده است. تا سال ۲۰۱۹، این مجموعه بیش از ۱۳ میلیارد دلار درآمد تجاری ایجاد کرده‌است.[۸]

در مجموع چهارده فصل از این مجموعه پخش شده است و الهام بخش سه فیلم بلند است: فیلم باب‌اسفنجی شلوارمکعبی (۲۰۰۴)، فیلم باب‌اسفنجی: اسفنج بیرون از آب (۲۰۱۵)، فیلم باب‌اسفنجی: اسفنج فراری (۲۰۲۰). دو مجموعه اسپین‌آف، کمپ کورال: سال‌های کودکی باب‌اسفنجی و شوی پاتریک ستاره، در سال ۲۰۲۱ نمایش داده شد. از فوریه ۲۰۲۲، چهار فیلم دیگر برنامه‌ریزی شده است: فیلم اسپین‌آف سه شخصیت برای پارامونت پلاس و نتفلیکس و یک فیلم سینمایی باب‌اسفنجی. فصل چهاردهم مجموعه اصلی در مارس ۲۰۲۲ اعلام شد[۹] و در نوامبر ۲۰۲۳ پخش شد. در سپتامبر ۲۰۲۳، مجموعه برای فصل پانزدهم تمدید شد.[۱۰]

باب‌اسفنجی شلوارمکعبی برنده جوایز مختلفی از جمله شش جایزه آنی، هشت جایزه قرقره طلایی، چهار جایزه امی، دو جایزه بفتا کودکان و یک رکوردشکنی بیست جوایز برگزیده کودکان، یک برادوی موزیکال بر اساس آن در سال ۲۰۱۷ با تحسین منتقدان اکران شد.[۱۱] این مجموعه همچنین به عنوان یک سنگ محک فرهنگی نسل زد شناخته می‌شود.[۱۲][۱۳]

فرضیه

[ویرایش]

شخصیت‌ها

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: فهرست شخصیت‌های باب‌اسفنجی شلوارمکعبی
شخصیت‌های اصلی مجموعه. ردیف بالا، از چپ به راست: پرل، پلانکتون، کارن. ردیف پایین: سندی، آقای خرچنگ، باب‌اسفنجی، اختاپوس، گری، پاتریک و خانم پاف.

این مجموعه حول محور شخصیت اصلی و گروهی از دوستان آبزی او می‌چرخد. باب‌اسفنجی شلوارمکعبی، یک اسفنج دریایی زرد رنگ پرانرژی و خوش‌بین است که در یک آناناس غوطه‌ور زندگی می‌کند. باب‌اسفنجی شور و شوق کودکانه‌ای برای زندگی دارد که در شغل خود به عنوان آشپز سرخ‌کن در یک رستوران فست فود به نام کراستی کراب ادامه می‌یابد. یکی از بزرگترین اهداف زندگی او، دریافت گواهینامه قایق‌رانی از مدرسه قایق‌رانی خانم پاف است، اما او هرگز موفق نمی‌شود. سرگرمی‌های موردعلاقه او شامل «شکار عروس دریایی» است که شامل گرفتن عروس دریایی با تور به روشی مشابه پروانه است، و دمیدن حباب‌های صابون به شکل‌های پیچیده. او یک حلزون دریایی خانگی با صدف صورتی و بدن آبی به نام گری دارد که مانند یک گربه میو میو می‌کند.

پاتریک ستاره، بهترین دوست باب‌اسفنجی، یک ستاره دریایی صورتی رنگ احمق اما دوستانه است که زیر یک سنگ و دو خانه دورتر از باب‌اسفنجی زندگی می‌کند. با وجود عقب‌ماندگی ذهنی، پاتریک خود را باهوش می‌بیند.[۱۴] اسکوئیدوارد یا اختاپوس، همسایه کناری باب‌اسفنجی و همکار او در کراستی کراب، یک هشت‌پا مغرور و بدخلق است که در یک موآی جزیره ایستر زندگی می‌کند. او از نواختن کلارینت و نقاشی پرتره‌های خود لذت می‌برد اما از شغل خود به عنوان صندوقدار متنفر است. او به دلیل طبیعت کودکانه باب‌اسفنجی و پاتریک، از زندگی بین آنها متنفر است. صاحب کراستی کراب، یک خرچنگ قرمز خسیس و حریص به نام آقای خرچنگ است که مانند یک ملوان صحبت می‌کند و رستوران خود را اداره می‌کند که گویی یک کشتی دزدان دریایی است. او یک والد مجرد با یک دختر نوجوان، یک نهنگ عنبر خاکستری به نام پرل، است که می‌خواهد ثروت خود را به او وصیت کند. پرل نمی‌خواهد تجارت خانوادگی را ادامه دهد و ترجیح می‌دهد وقت خود را صرف گوش دادن به موسیقی یا کار در مرکز خرید محلی کند.[۱۵] یکی دیگر از دوستان باب‌اسفنجی، سندی چیکس، یک سنجاب ماجراجو و ورزشکار از تگزاس است که برای تنفس زیر آب از یک لباس غواصی پر از هوا استفاده می‌کند.[۱۶] او در یک درخت محصور در یک گنبد شیشه‌ای شفاف قفل شده توسط یک مهر و موم ضد هوا و دست‌چرخان زندگی می‌کند و در کاراته ماهر است.

در سمت مقابل رستوران کراستی کراب، یک رستوران رقیب ناموفق به نام چام باکت قرار دارد.[۱۷] این رستوران توسط یک پاروپا کوچک، سبز و یک چشم[۱۸] به نام پلانکتون و همسر کامپیوتری او، کارن اداره می‌شود.[۱۹] پلانکتون دائماً سعی می‌کند دستور پخت مخفی ساندویچ‌های کرابی پتی محبوب آقای خرچنگ را بدزدد تا برتری پیدا کند و کراستی کراب را از کار بیندازد.[۲۰] کارن طرح‌های شیطانی برای به دست آوردن فرمول به او می‌دهد، اما تلاش‌های آنها همیشه شکست می‌خورد و رستوران آنها به ندرت مشتری دارد.[۲۱] وقتی باب‌اسفنجی در کراستی کراب کار نمی‌کند، اغلب درحال گرفتن کلاس‌های قایق‌رانی از خانم پاف، یک بادکنک‌ماهی پارانوئید اما صبور است. باب‌اسفنجی سخت‌کوش‌ترین دانش‌آموز خانم پاف است و پاسخ تمام امتحانات شفاهی را که می‌دهد می‌داند، اما وقتی سعی می‌کند یک قایق واقعی را براند، دچار وحشت می‌شود و تصادف می‌کند.[۲۲] وقتی خانم پاف یکی از تصادفات باب‌اسفنجی را تحمل می‌کند یا به نوعی می‌ترسد، او مانند یک توپ باد می‌شود.[۲۳]

یک شخصیت نامرئی به نام راوی فرانسوی اغلب قسمت‌ها را معرفی می‌کند و عنوان‌های میان‌نویس را به گونه‌ای روایت می‌کند که گویی مجموعه یک مستند طبیعت درباره اقیانوس است. نقش او و شیوه خاص صحبت کردن او، اشاره‌ای به ژاک-ایو کوستو، اقیانوس‌شناس است.[۲۴]

شخصیت‌های مهمان تکراری در طول مجموعه ظاهر می‌شوند، از جمله: ابرقهرمانان بازنشته مرد دریا و پسر صدفی، که توسط باب‌اسفنجی و پاتریک مورد احترام قرار می‌گیرند؛ یک شبح دزد دریایی معروف به داچمن پرنده؛ نجات‌دهنده عضلانی گو لاگون، لری خرچنگ، و خدای دریامرد اقیانوس، پادشاه نپتون. همچنین تنوع زیادی از شخصیت‌ها وجود دارند که به عنوان شخصیت‌های اصلی پس‌زمینه برای نمایش ساخته می‌شوند و تقریباً در هر قسمت حضور دارند. آنها هر کدام به عنوان «تصادفی» به دنبال شماره مدل داده شده خود نامگذاری می‌شوند. نام‌ها، مشاغل، شخصیت‌ها، روابط، صداها، سن‌ها و گاهی جنسیت آنها ناهموار است و تمایل دارد در هر قسمت متفاوت باشد. ۲۲۲ نفر از این شخصیت‌ها وجود دارند.

قسمت‌های ویژه (معمولاً نم ساعته یا یک ساعته) نمایش توسط یک دزد دریایی لایو اکشن به نام پچی و طوطی خانگی او، پوتی، میزبانی می‌شوند که بخش‌های آنها در یک روایت دوگانه با داستان‌های انیمیشن ارائه می‌شود.[۲۵] پچی به عنوان رئیس یک باشگاه طرفداران خیالی باب‌اسفنجی به تصویر کشیده شده است و بزرگترین آرزویش ملاقات با خود باب‌اسفنجی است. پوتی دوست دارد از شور و شوق پچی مسخره کند و در حالی که او سعی می‌کند نمایش را میزبانی کند، برای او مشکل ایجاد می‌کند.

تنظیم

[ویرایش]
بیکینی آتول، یک صخره مرجانی در اقیانوس آرام، تام کنی تایید کرد که نام شهر ساختگی بیکینی باتم از بیکینی آتول گرفته شده است.

مجموعه بیشتر در شهر زیر آب ناحیه دریابن به نام بیکینی باتم، که در اقیانوس آرام، زیر صخره‌های مرجانی واقعی بیکینی آتول واقع شده است، جریان دارد.[۲۶][۲۷][۲۸] شهروندان آن عمدتاً ماهی‌های رنگارنگی هستند که در ساختمان‌هایی ساخته شده از دودکش‌های کشتی زندگی می‌کنند و از «قایق‌مبیل‌ها»، ترکیبی از ماشین‌ها و قایق‌ها، به عنوان وسیله نقلیه استفاده می‌کنند. مکان‌های تکراری در بیکینی باتم شامل خانه‌های همسایه باب‌اسفنجی، پاتریک و اختاپوس، دو رستوران رقیب، کراستی کراب و چام باکت، مدرسه قایق‌رانی خانم پاف، که شامل یک زمین رانندگی و یک فانوس دریایی غرق شده است، می‌شود. تریدوم، یک محفظه شیشه‌ای اکسیژن‌دار که سندی در آن زندگی می‌کند؛ خانه سالمندان شیدی شولز؛ یک علفزار دریایی به نام مزارع عروس دریایی؛ و گو لاگون، یک استخر آب شور زیرآبی که یک مکان محبوب برای تفریح ساحلی است.[۲۹]

هنگامی که گروه باب‌اسفنجی شروع به تولید قسمت آزمایشی مجموعه کردند، وظیفه طراحی مکان‌های ثابت، که به طور مکرر استفاده شوند، مانند کراستی کراب و خانه آناناسی باب‌اسفنجی، بر عهده آنها بود.[۳۰] ایده این بود که «همه چیز دریایی بماند»، بنابراین گروه از طناب، تخته‌های چوبی، چرخ‌های کشتی، تور، لنگر، دیگ‌های بخار و پرچ استفاده کردند تا محیط نمایش را ایجاد کنند. انتقال بین صحنه‌ها با پر شدن صفحه از حباب‌ها، همراه با صدای آب روان، مشخص می‌شود.[۳۱]

مجموعه از «گل‌های آسمان» به عنوان یک ماده اصلی برای تنظیم استفاده می‌کند.[۳۲] هنگامی که کنی پیتنجر، طراح پس‌زمینه مجموعه، از او پرسیده شد که آنها چه هستند، پاسخ داد: «آنها به نوعی مانند ابرها عمل می‌کنند، اما از آنجایی که نمایش زیر آب رخ می‌دهد، آن‌ها واقعاً ابر نیستند. به دلیل تأثیر تیکی بر نمایش، نقاشان پس‌زمینه از الگوهای زیادی استفاده می‌کنند.»[۳۳] پیتنجر گفت که گل‌های آسمان برای «ایجاد تصویری شبیه به یک پیراهن هاوایی گلدار» طراحی شده‌اند.[۳۴]

تولید

[ویرایش]

توسعه

[ویرایش]

الهامات اولیه

[ویرایش]
Aerial photograph of the Ocean Institute at Dana Point, California
قبل از خلق باب‌اسفنجی شلوارمکعبی، استیون هیلنبرگ زیست‌شناسی دریایی را به بازدیدکنندگان موسسه اقیانوس آموزش می‌داد (واقع در دانا پوینت، کالیفرنیا).[۳۵]

استیون هیلنبرگ، خالق مجموعه، از کودکی مجذوب اقیانوس بود و در سنین پایین شروع به توسعه توانایی‌های هنری خود کرد. اگرچه این علایق برای مدتی با هم تداخل نداشتند–ایده کشیدن ماهی برای او خسته‌کننده به نظر می‌رسید–هیلنبرگ هر دو را در دوران دانشگاه دنبال کرد، با رشته اصلی زیست‌شناسی دریایی و رشته فرعی هنر. پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۹۸۴، او به موسسه اقیانوس، سازمانی در دانا پوینت، کالیفرنیا که به آموزش عموم مردم در مورد علوم دریایی و تاریخ دریانوردی اختصاص دارد، پیوست.[۳۶][۳۷]

در حالی که هیلنبرگ در آنجا بود، عشق او به اقیانوس شروع به تأثیرگذاری بر هنر او کرد. او یک پیش‌درآمد برای باب‌اسفنجی شلوارمکعبی ایجاد کرد: یک کتاب کمیک به نام منطقه جزر و مدی که توسط موسسه برای آموزش دانش‌آموزان بازدیدکننده در مورد حیات جانوری استخرهای جزر و مد استفاده می‌شد.[۳۸] این کتاب کمیک شامل انواع مختلف حیات دریایی انسان‌انگاری بود که بسیاری از آنها به شخصیت‌های باب‌اسفنجی شلوارمکعبی تبدیل شدند.[۳۹] هیلنبرگ سعی کرد این کتاب کمیک را به صورت حرفه‌ای منتشر کند، اما هیچ یک از شرکت‌هایی که آن را به آنها فرستاد علاقه‌ای نداشتند.[۴۰]

الهام بزرگ برای هیلنبرگ، آلبوم "The Mollusk" گروه "Ween" در سال ۱۹۹۷ بود که مضنونی دریایی و زیر آب داشت. هیلنبرگ اندکی پس از انتشار آلبوم با این گروه تماس گرفت و ایده‌های پایه باب‌اسفنجی شلوارمکعبی را توضیح داد و همچنین یک آهنگ از این گروه درخواست کرد، که آنها در شب کریسمس ارسال کردند. این آهنگ "Loop de Loop" بود که در قسمت «بند کفش‌ات باز است» استفاده شد.[۴۱][۴۲][۴۳]

استیون هیلنبرگ در سال ۱۹۸۹ موقعی که در مقطع کارشناسی ارشد بود، کتاب طنزی به نام منطقه جزر نوشت. این داستان در مورد موجودات دریایی بود که در صخره کنار دریا زندگی می‌کردند و نقش اصلی این داستان اسفنج بود. هیلنبرگ ابتدا اسفنج را شبیه به اسفنج‌های طبیعی کشید ولی بعد تصمیم گرفت که برای خنده دار به نظر رسیدن ظاهرها، شکلش را به یک مربع تغییر دهد. هیلنبرگ کار هنری خود را به مارتین اولسون که آن زمان همکارش بود نشان داد و اولسون به هیلنبرگ پیشنهاد داد که همین داستان را به عنوان نمایش سریال گونه منتها برای موجودات زیر دریا بنویسد. بعد از اعمال تغییرات و در سال ۱۹۹۶ با همکاران قدیمی اش شروع به طراحی محیط و شخصیت‌های این مجموعه کردند.

مفهموم

[ویرایش]

در حالی که هیلنبرگ به عنوان یک هنرمند کارمند در موسسه اقیانوس کار می‌کرد، برنامه‌هایی برای بازگشت به دانشگاه برای دریافت مدرک کارشناسی ارشد داشت. قبل از اینکه این امکان تحقق یابد، او در یک جشنواره انیمیشن شرکت کرد که او را برای تغییر جزئی در مسیر خود الهام بخشید. به جای ادامه تحصیل با یک برنامه هنری سنتی، هیلنبرگ تصمیم گرفت انیمیشن آزمایشی را در مؤسسه هنرهای کالیفرنیا مطالعه کند.[۴۴] فیلم پایان‌نامه او، کرم‌چاله‌ها، درباره نظریه نسبیت است.[۴۵] این فیلم در جشنواره‌ها نمایش داده شد و در یکی از این جشنواره‌ها، هیلنبرگ با جو مورای، خالق مجموعه محبوب انیمیشنی نیکلودئون، زندگی مدرن روکو، آشنا شد. مورای تحت تأثیر سبک فیلم قرار گرفت و به هیلنبرگ یک شغل پیشنهاد داد.[۴۶][۴۷] هیلنبرگ به این مجموعه به عنوان یک کارگردان پیوست و بعداً، در فصل چهارم، نقش‌های تهیه‌کننده و مدیر نوآوری را بر عهده گرفت.[۳۹][۴۸][۴۹][۵۰]

مارتین اولسون، یکی از نویسندگان زندگی مدرن روکو، کتاب منطقه جذر و مدی را خواند و هیلنبرگ را تشویق کرد تا یک مجموعه تلویزیونی با مفهومی مشابه ایجاد کند. در آن زمان، هیلنبرگ حتی به ایجاد مجموعه خود فکر نکرده بود. با این حال، او متوجه شد که اگر روزی این کار را انجام دهد، این بهترین رویکرد خواهد بود.[۵۱][۵۲][۵۳] او شروع به توسعه برخی از شخصیت‌های منطقه جذر و مدی، از جمله «گوینده» کتاب کمیک، باب اسفنج کرد.[۵۴] او می‌خواست مجموعه او با اکثر کارتون‌های محبوب آن زمان، که به گفته او با کمدی‌های دوستی مانند نمایش رن و استیمپی نشان داده می‌شد، متفاوت باشد. در نتیجه، هیلنبرگ تصمیم گرفت روی شخصیت اصلی متمرکز شود: عجیب‌ترین موجود دریایی که می‌توانست تصور کند‌. این او را به اسفنج رساند.[۵۵] باب اسفنج در منطقه جذر و مدی شبیه یک اسفنج دریایی واقعی است و در ابتدا، هیلنبرگ همچنان از این طراحی استفاده می‌کرد.[۵۶][۵۷][۵۸][۵۹] در تعیین رفتار شخصیت جدید، هیلنبرگ از شخصیت‌های بی‌گناه و کودک‌گونه‌ای که از آنها لذت می‌برد، مانند چارلی چاپلین، لورل و هاردی، جری لوئیس و پی-وی هرمان، الهام گرفت.[۶۰][۶۱][۶۲][۶۳][۶۴] سپس او به فکر مدل‌سازی شخصیت بر اساس یک اسفنج آشپزخانه افتاد و متوجه شد که این ایده که کاملاً با ویژگی مربعی شخصیت مطابقت دارد.[۶۵][۶۶][۶۷] پاتریک، آقای خرچنگ، پرل و اختاپوس شخصیت‌های بعدی بودند که هیلنبرگ برای نمایش ایجاد کرد.[۶۸]

برای صداگذاری شخصیت اصلی مجموعه، هیلنبرگ به تام کنی روی آورد، که حرفه او در انیمیشن در کنار هیلنبرگ در زندگی مدرن روکو آغاز شده بود. عناصر خود شخصیت کنی برای توسعه بیشتر شخصیت استفاده شد.[۶۹] در ابتدا، هیلنبرگ می‌خواست از نام پسراسفنجی استفاده کند–شخصیت نام خانوادگی نداشت– و این مجموعه قرار بود پسراسفنجی آهوی! نامیده شود.[۵۹][۷۰] با این حال بخش حقوقی نیکلودئون–پس از صداگذاری برای قسمت آزمایشی اصلی هفت دقیقه‌ای–کشف کرد که نام پسراسفنجی قبلاً دارای حق چاپ است.[۷۱][۷۲] در انتخاب نام جایگزین، هیلنبرگ احساس کرد که هنوز باید از کلمه «اسفنج» استفاده کند تا بینندگان شخصیت را با یک «مرد پنیری» اشتباه نگیرند. او بر نام «باب‌اسفنجی» تصمیم گرفت. «شلوارمکعبی» به عنوان نام خانوادگی پس از اینکه کنی تصویری از شخصیت را دید و گفت: «پسر، به این اسفنج با شلوار مکعبی نگاه کن که فکر می‌کند می‌تواند در یک مکان فست فود خوری شغلی پیدا کند.» انتخاب شد.[۶۲] وقتی هیلنبرگ شنید کنی این را می‌گوید، این عبارت را دوست داشت و احساس کرد که باعث تقویت عجیب‌وغریبی شخصیت می‌شود.[۶۲][۷۳]

جمع‌آوری خدمه

[ویرایش]

درک درایمون، که به عنوان مدیر نوآوری برای سه فصل اول خدمت کرده است، گفته است که هیلنبرگ می‌خواست خود را با «تیمی از جوانان گرسنه» احاطه کند.[۷۴] بسیاری از مشارکت‌کنندگان اصلی در باب‌اسفنجی شلوارمکعبی قبلاً با هیلنبرگ در زندگی مدرن روکو کار کرده بودند، از جمله: درایمون، مدیر هنری نیک جنینگز، مدیر نظارتی آلن اسمارت، نویسنده/صداپیشه داگ لارنس (که اغلب به عنوان مستر لارنس شناخته می‌شود) و تیم هیل که به توسعه کتاب مقدس مجموعه کمک کرد.[۷۵][۷۶]

اگرچه درایمون در آینده تأثیر قابل توجهی بر باب‌اسفنجی شلوارمکعبی خواهد داشت، اما در ابتدا نقشی در این مجموعه پیشنهاد نشد. به عنوان یک استخدام دیرهنگام برای زندگی مدرن روکو، او قبل از تصور باب‌اسفنجی، رابطه زیادی با هیلنبرگ برقرار نکرده بود. هیلنبرگ ابتدا به دنبال شریک داستان کمیک درایمون، مارک اوهر بود–اما او به تازگی کمیک استریپ سندیکای آینده، سگ شهروند را ایجاد کرده بود.[۷۷] اگرچه بعداً او به عنوان نویسنده به باب‌اسفنجی پیوست،[۷۸] اما از ابتدا فرصت کافی برای درگیر شدن با هر دو پروژه را نداشت.[۷۹] درایمون گفته است: «به یاد دارم که هیلنبرگ در دفتر ما این موضوع را مطرح کرد و از او پرسید که آیا علاقه دارد روی آن کار کند... من آماده بودم که بله را به پیشنهاد بگویم، اما استیو نپرسید؛ فقط از اتاق بیرون رفت. من بسیار ناامید بودم... بنابراین به دنبال او در راهرو دویدم و اساساً برای کار التماس کردم. او با شوق به این فرصت نپرشید.»[۸۰] پس از اینکه هیلنبرگ کمی فکر کرد و تصمیم گرفت درایمون را به عنوان مدیر نوآوری بیاورد، این دو چندین بار در هفته در خانه هیلنبرگ ملاقات کردند تا مجموعه را توسعه دهند. درایمون این دوره را به عنوان آغاز شده در سال ۱۹۹۶، اندکی پس از پایان زندگی مدرن روکو شناسایی کرده است.[۸۱]

جنینگز نیز در پیدایش باب‌اسفنجی نقش مهمی داشت.[۸۲] کنی او را «یکی از مربیان اولیه گرافیک باب‌اسفنجی» نامید.[۸۳] در آخر هفته‌ها کنی به هیلنبرگ، جنینگز و درایمون برای جلسات خلاقانه می‌پیوست که در آن ایده‌ها را روی یک ضبط صوت ضبط می‌کردند.[۸۴] کنی در طول این جلسات، تست‌های صوتی را به عنوان باب‌اسفنجی انجام می‌داد، در حالی که هیلنبرگ شخصیت‌های دیگر را صداپیشگی می‌کرد.[۵۹][۸۵]

هیل فیلمنامه چندین قسمت فصل اول (از جمله قسمت آزمایشی) را ارائه داد[۸۶][۸۷][۸۸][۸۹] و نقش ویراستار داستان به او پیشنهاد شد، اما او آن را رد کرد–او به دنبال شغلی به عنوان کارگردان فیلم خانوادگی می‌رفت.[۹۰][۹۱] به جای او، پیت برنز برای این کار آورده شد. برنز اهل شیکاگو بود و قبل از پیوستن به تیم، هیچ یک از بازیگران اصلی باب‌اسفنجی را ملاقات نکرده بود.[۹۲]

ارائه

[ویرایش]

مدیران اجرایی نیکلودئون به بربنک پرواز کردند و ما این مجموعه را از روی استوری‌برد به آنها عرضه کردیم. ما اسباب‌بازی‌های فشاری داشتیم، پیراهن‌های هاوایی می‌پوشیدیم و از یک بوم‌باکس برای پخش آهنگ [Livin' in the Sunlight, Lovin' in the Moonlight] از تاینی تیم استفاده می‌کردیم که در پرده سوم پخش می‌شود. ما واقعاً در ارائه تمام تلاش خود را کردیم زیرا می‌دانستیم که سرنوشت قسمت آزمایشی به اینکه مدیران اجرایی بخندند یا نه بستگی دارد. وقتی کار تمام شد، آنها برای بحث در مورد آن از اتاق بیرون رفتند. ما تصور می‌کردیم که آنها به نیویورک پرواز کنند و چند هفته بعد خبر را بشنویم. وقتی در عرض چند دقیقه برگشتند و گفتند می‌خواهند آن را بسازند، غافلگیر شدیم.

—درک درایمون[۶۳]

در هنگام ارائه کارتون به مدیران اجرایی نیکلودئون، هیلنبرگ پیراهن هاوایی پوشید، «یک تراریوم زیر آب با مدل‌های شخصیت‌ها» به همراه آورد و موسیقی هاوایی پخش کرد تا فضای موضوع را تنظیم کند. اریک کولمن، مدیر اجرایی نیکلودئون، این تنظیم را «بسیار شگفت‌انگیز» توصیف کرد.[۹۳] به آنها پول و دو هفته برای نوشتن قسمت آزمایشی «درخواست کمک» وقت داده شد.[۹۴] درایمون، هیلنبرگ و جنینگز با چیزی که آلبی هکت، مقام رسمی نیکلودئون، به عنوان «اجرایی که آرزو داشت روی نوار ضبط کند» توصیف کرد، بازگشتند.[۹۵] اگرچه تهیه‌کننده اجرایی درک درایمون ارائه را استرس‌زا توصیف کرد، اما گفت که «بسیار خوب» پیش رفت.[۹۶] کوین کی و هکت مجبور بودند بیرون بیایند زیرا «از خنده خسته شده بودند» که باعث نگرانی کارتون‌سازان شد.[۹۷]

سیما ضرغامی، که در آن زمان رئیس نیکلودئون بود، در مصاحبه‌ای گفت: «واکنش فوری آنها [مدیران اجرایی نیکلودئون] این بود که دوباره آن را ببیند، هم به دلیل اینکه آن را دوست داشتند و هم به دلیل اینکه بر خلاف هر چیزی بود که تا به حال دیده بودند».[۹۸] ضرغامی یکی از چهار مدیر اجرایی در اتاق بود که باب‌اسفنجی شلوارمکعبی برای اولین بار نمایش داده شد.[۹۹]

قبل از سفارش مجموعه کامل، مدیران اجرایی نیکلودئون اصرار داشتند که باب‌اسفنجی محبوب نخواهد بود مگر اینکه که کودکی باشد که به مدرسه می‌رفت، با معلم خود به عنوان نقش اصلی.[۱۰۰] هیلنبرگ در سال ۲۰۱۲ یادآور شد که نیکلودئون به او گفته بود: «فرمول برنده ما انیمیشنی درباره بچه‌های مدرسه است... می‌خواهیم باب‌اسفنجی را در مدرسه قرار دهی.»[۱۰۱] هیلنبرگ آماده بود تا نیکلودئون را «ترک کند» و مجموعه را رها کند، زیرا می‌خواست باب‌اسفنجی یک شخصیت بزرگسال باشد.[۱۰۲] او در نهایت با اضافه کردن یک شخصیت جدید به بازیگران اصلی، خانم پاف، که یک معلم قایق‌رانی است، سازش کرد. هیلنبرگ از این مصالحه راضی بود و گفت: «یک چیز مثبت برای من که از این اتفاق بیرون آمد، [نحوه ورود] یک شخصیت جدید، خانم پاف، بود که من او را دوست دارم».[۱۰۳]

تهیه‌کنندگان اجرایی و شورانرها

[ویرایش]
استیون هیلنبرگ، خالق باب‌اسفنجی شلوارمکعبی

تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۸، هیلنبرگ به عنوان تهیه‌کننده اجرایی در طول سریال خدمت کرده بود و از زمان آغاز آن در سال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۰۴ به عنوان شورانر عمل می‌کرد. این مجموعه در سال ۲۰۰۲، پس از اینکه هیلنبرگ تولید خود مجموعه را برای کار روی فیلم سینمایی فیلم باب‌اسفنجی شلوارمکعبی متوقف کرد، به تعلیق درآمد.[۱۰۴] پس از نهایی شدن فیلم و پایان فصل سوم، هیلنبرگ از سمت شورانر مجموعه استعفا داد. اگرچه او دیگر نقش مستقیمی در تولید مجموعه نداشت، اما یک نقش مشاوره‌ای را حفظ کرد و هر قسمت را بررسی کرد.[۱۰۵][۱۰۶]

به نقطه‌ای رسید که احساس کردم سهم زیادی گذاشته‌ام و آنچه را که می‌خواستم گفته‌ام. در آن زمان، نمایش به خون جدید نیاز داشت، بنابراین من پل [تیبیت] را برای تولید انتخاب کردم. من کاملاً به او اعتماد داشتم. من همیشه از نحوه به تصویر کشیدن حس شوخ‌طبعی باب‌اسفنجی توسط او لذت می‌بردم. و به عنوان یک نویسنده، باید ادامه دهید—من در حال توسعه پروژه‌های جدید هستم.

—استیون هیلنبرگ، واشینگتن پست[۱۰۷]

هنگامی که فیلم تکمیل شد، هیلنبرگ قصد داشت این فیلم پایان سریال باشد، «تا [نمایش] پرش کوسه نکند.» با این حال، نیکلودئون خواهان قسمت های بیشتری بود.[۱۰۸] هیلنبرگ پائول تیبیت را که قبلاً در این نمایش به عنوان نویسنده، کارگردان و طراح استوری‌برد فعالیت کرده بود، منصوب کرد تا نقش او را به عنوان سرپرست نمایش برای تولید فصل‌های اضافی بر عهده بگیرد.[۱۰۹] هیلنبرگ تیبیت را یکی از اعضای مورد علاقه خود در گروه نمایش می‌دانست،[۱۱۰] و «کاملاً به او اعتماد داشت».[۱۰۷]

در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۴ اعلام شد که هیلنبرگ در یک موقعیت نامشخص به مجموعه باز خواهد گشت.[۱۱۱] در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۸، در سن ۵۷ سالگی، هیلنبرگ بر اثر عوارض اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ای‌اس‌ال) که در مارس ۲۰۱۷ به آن مبتلا شده بود، درگذشت.[۱۱۲][۱۱۳] نیکلودئون از طریق توییتر تأیید کرد که سریال پس از مرگ او ادامه خواهد داشت.[۱۱۴] در فوریه ۲۰۱۹، رئیس آینده، برایان رابینز، قول داد که نیکلودئون تا زمانی که شبکه وجود دارد، نمایش را در تولید نگه خواهد داشت.[۱۱۵]

به عنوان فصل نهم، نویسندگان و کارگردانان استوری‌برد سابق، وینسنت والر و مارک سکاچرلی به عنوان سرپرست نمایش عمل می‌کنند. هیلنبرگ همچنان به عنوان تهیه‌کننده اجرایی در قسمت‌ها تا سال ۲۰۲۴ پس از مرگ اعتبار دارد.

نوشتن

[ویرایش]

طبق گفته لوک بروکشیر، نویسنده و طراح استوری‌برد، «باب‌اسفنجی به گونه‌ای متفاوت با بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی نوشته می‌شود.»[۱۱۶] بر خلاف اکثر هم‌عصران خود، باب‌اسفنجی شلوارمکعبی از فیلمنامه‌های کتبی استفاده نمی‌کند.[۱۱۷][۱۱۸] در عوض، داستان‌ها توسط تیمی از پنج نویسنده طرح و فرضیه توسعه می‌یابد. سپس یک طرح دو صفحه‌ای به تیمی از کارگردانان استوری‌برد اختصاص داده می‌شود که یک پیش‌نویس کامل از استوری‌برد را تولید می‌کنند. یکی از روش‌های استفاده شده برای مونتاژ استوری‌برد، استفاده از یادداشت‌های پست ایت بود. بیشتر دیالوگ‌ها و شوخی‌ها در این مرحله اضافه می‌شوند. بروکشیر این فرآیند را با نحوه ساخت کارتون‌ها «در اوایل روزهای پویانمایی» مقایسه کرده است.[۱۱۹][۱۲۰] بروکشیر این فرآیند را با نحوه ساخت کارتون‌ها «در اوایل روزهای انیمیشن" مقایسه کرده است».[۱۲۱]

تصمیم برای کنار گذاشتن فیلمنامه‌ها برای استوری‌بردها، تصمیمی است که هیلنبرگ در اوایل توسعه سریال گرفت.[۱۲۲] زندگی مدرن روکو نیز از استوری‌برد مشتق شده از طرح‌های کوتاه استفاده کرده بود و با کار در آن مجموعه، هیلنبرگ احساس قوی نسبت به پذیرش این فرآیند برای باب‌اسفنجی شلوارمکعبی داشت–حتی اگر نیکلودئون شروع به نشان دادن علاقه بیشتر به کارتون‌های مبتنی بر فیلمنامه کرد.[۱۲۳][۱۲۴] یکی دیگر از نویسندگان مجموعه، مری‌ویتر ویلیامز، در مصاحبه‌ای توضیح داد که او و آقای لارنس می‌توانند پیش‌نویس یک قسمت را در یک بعد از ظهر بنویسند و ساعت ۴ بعد از ظهر تمام کنند.[۱۲۵]

کارکنان نویسندگی اغلب از تجربیات شخصی خود به عنوان الهام بخش برای داستان‌های قسمت‌های سریال استفاده می‌کردند.[۱۲۶][۱۲۷] به عنوان مثال، قسمت «حرف زدن مثل دریانوردها»، جایی که باب‌اسفنجی و پاتریک دشنام‌گویی یاد می‌گیرند،[۱۲۸] از تجربه کارگردان نوآوری درک درایمون به عنوان کودکی که به دلیل استفاده از کلمه فاک در مقابل مادرش دچار مشکل شده بود، الهام گرفته شده بود.[۱۲۹] درایمون گفت: «صحنه‌ای که پاتریک برای شکایت پیش آقای خرچنگ می‌رود، در حالی که باب‌اسفنجی او را تعقیب می‌کند، تقریباً همانطور که در زندگی واقعی اتفاق افتاده است».[۱۳۰] پایان قسمت زمانی که آقای خرچنگ حتی از باب‌اسفنجی و پاتریک هم فحش بیشتری می‌دهد، از «این واقعیت که مادرم [مادر درایمون] خودش مانند دریانوردها حزف می‌زند» الهام گرفته شده بود.[۱۳۱] ایده قسمت «جعبه مخفی» نیز از یکی از تجربیات کودکی درایمون آمده است.[۱۳۲][۱۳۳] هیلنبرگ توضیح داد: «درایمون [به عنوان کودک] یک جعبه مخفی داشت و شروع کرد در مورد آن به ما تعریف کرد. می‌خواستیم سر او بخندیم و از آن استفاده کنیم.»[۱۳۴]

تقریباً هر قسمت به دو بخش ۱۱ دقیقه‌ای تقسیم می‌شود. هیلنبرگ توضیح داد: «[من] هرگز واقعاً نمی‌خواستم عمداً سعی کنم یک نمایش نیم ساعته بنویسم».[۱۳۵] او افزود: «من نمایش‌ها را جایی که احساس درستی داشتند نوشتم».[۱۳۶]

صداپیشه‌ها

[ویرایش]

تام کنی، بیل فاگرباکی، راجر بومپاس، کلنسی براون، مستر لارنس، جیل تالی، کارولین لارنس و لوری آلن صداپیشگان باب‌اسفنجی شلوارمکعبی هستند. صداپیشگی بیشتر شخصیت‌های یکباره و پس‌زمینه توسط دی بردلی بیکر، سایرینا ایروین، باب جولز، مارک فایت و توماس ویلسون انجام می‌شود.

استیو باب‌اسفنجی را به من به عنوان فردی کودکانه و بی‌تجربه توصیف کرد. او نه کاملاً بزرگسال است و نه کاملاً بچه. مثل استن لورل یا جری لوئیس، یک نوع مرد-بچه است. کمی مثل یک مانچکین اما نه کاملاً، کمی مثل بچه اما نه با صدای بچه‌گانه چارلی براون در برنامه‌های تلویزیونی.

–تام کنی[۶۴]

کنی صدای باب‌اسفنجی و تعدادی دیگر از شخصیت‌ها از جمله حلزون خانگی باب‌اسفنجی به نام گری و راوی فرانسوی را ارائه می‌دهد. او همچنین به صورت زنده در بخش‌های زنده اکثر قسمت‌های ویژه، نقش پاچی دزد دریایی را ایفا می‌کند. کنی قبلاً با استیون هیلنبرگ در زندگی مدرن روکو کار کرده بود. هنگامی که هیلنبرگ باب‌اسفنجی شلوارمکعبی را خلق کرد، او به کنی نزدیک شد تا صدای شخصیت اصلی را ارائه دهد.[۱۳۷] کنی در اصل از صدای باب‌اسفنجی برای یک شخصیت فرعی در روکو استفاده کرده بود.[۱۳۸] او در ابتدا چگونگی تولید آن صدا را فراموش کرد و قصد نداشت از آن استفاده کند. با این حال، هیلنبرگ با استفاده از یک کلیپ ویدئویی از قسمت، کنی را به یاد صدای مورد نظر انداخت. فوراً دانست که می‌خواهد از آن برای شخصیت خود استفاده کند.[۱۳۹] او به مدیران نیکلودئون گفت: «این خودش است–نمی‌خواهم صدای کس دیگری را بشنوم. ما باب‌اسفنجی را پیدا کرده‌ایم.»[۱۴۰] شبکه اصرار داشت که بازیگران بیشتری را به صدا در بیاورند، اما هیلنبرگ آنها را رد کرد؛ به گفته تام کنی، «یکی از مزایای داشتن یک خالق قدرتمند این است که خالق می‌تواند بگوید نه، من این را دوست دارم–به سلبریتی‌ها اهمیت نمی‌دهم.»[۱۴۱] در حالی که کنی صدای باب‌اسفنجی را توسعه می‌داد، گروه دست اندرکاران پیچ خنده منحصر به فرد و با صدای بلند در سنت ملوان زبل و دارکوب زبله را از او می‌خواستند.[۱۴۲]

فاگرباکی صدای پاتریک ستاره[۱۴۳] و سایر شخصیت‌های جزئی را ارائه می‌دهد. در همان زمانی که هیلنبرگ، درک درایمون و تیم هیل در حال نوشتن قسمت آزمایشی «درخواست کمک» بودند، هیلنبرگ همچنین آزمایش‌های صداپیشگی را برای پیدا کردن صداهای شخصیت‌ها انجام می‌داد.[۱۴۴] فاگرباکی برای نقش پاتریک بعد از اینکه کنی در نقش باب‌اسفنجی انتخاب شده بود، آزمایش صداپیشگی داد.[۱۴۵] فاگرباکی به یاد آورد که در طول این آزمایش، «هیلنبرگ واقعاً بخشی از عملکرد تام [کنی، به عنوان باب‌اسفنجی] را برای من پخش کرد، و آنها به دنبال یک مقابله بودند.»[۱۴۶] در یک مصاحبه، فاگرباکی خود را با شخصیت مقایسه کرد و گفت: «این بسیار رضایت بخش است».[۱۴۷] هر زمان که پاتریک عصبانی است، فاگرباکی عملکرد خود را با بازیگر آمریکایی شلی وینترز مدل‌سازی می‌کند.[۱۴۸]

اختاپوس هشت‌پا توسط راجر بومپاس صداگذاری می‌شود، که او را «یک نوع مونوتون و بینی‌دار» توصیف می کند. او گفت که این شخصیت «به یک شخصیت بسیار جالب برای انجام» تبدیل شده است زیرا «طعنه‌های او، سپس ناراحتی او، و سپس حالت ناآرامی او، و بنابراین طیف گسترده‌ای از احساسات را به دست آورده است».[۱۴۹] آرتور براون، نویسنده کتاب همه چیزی که باید بدانم، از کارتون‌ها یاد گرفتم!، مقایسه صدای اختاپوس را با صدای جک بنی کرده است،[۱۵۰] شباهتی که بامپاس می گوید عمدتاً غیرعمدی است.[۱۵۱]

صداپیشه حرفه‌ای کلنسی براون، صدای آقای خرچنگ، رئیس باب‌اسفنجی در کراستی کراب را ارائه می‌دهد. هیلنبرگ آقای خرچنگ را بر اساس مدیر سابق خود در یک رستوران غذاهای دریایی مدل‌سازی کرده است، که لهجه قوی اهل مین او را به یاد هیلنبرگ از یک دزد دریایی انداخت.[۱۵۲] براون تصمیم گرفت از یک صدای «دزد دریایی مانند» برای این شخصیت با «اندکی لهجه اسکاتلندی» پس از شنیدن توصیف هیلنبرگ از مدیر خود، استفاده کند.[۱۵۳] به گفته براون، صدای آقای خرچنگ او تا حد زیادی در طول آزمایش صداپیشگی او ایجاد شد و برای او چندان دشوار نبود تا صدای درست را پیدا کند.[۱۵۳]

مستر لارنس قبلاً با هیلنبرگ در زندگی مدرن روکو آشنا شده بود. در حالی که روی قسمت آزمایشی باب‌اسفنجی کار می‌کرد، هیلنبرگ او را دعوت کرد تا برای همه شخصیت‌ها آزمایش صداپیشگی دهد. از آنجایی که سایر صداها برای ایفای نقش اصلی پیدا شده بودند، لارنس شروع به صداگذاری تعداد زیادی شخصیت‌های فرعی کرد. این شامل پلانکتون بود که در ابتدا قرار بود فقط در یک قسمت ظاهر شود. مستر لارنس به خاطر می‌آورد که مدیران نیکلودئون به هیلنبرگ گفتند: «می‌توانیم این نقش را به یک ستاره بسپاریم. می‌دانید، می‌توانیم بروس ویلیس را برای این صدا داشته باشیم.» و استیو فقط گفت: «این داگ [لارنس] است، مگر نمی‌شنوید؟ این همان شخصیت است! این همان فرد است!» جیل تالی، همسر تام کنی، صدای کارن پلانکتون را ارائه می‌دهد. به عنوان یک بومی شیکاگو، او برای این شخصیت از یک لهجه میان غربی استفاده می‌کند. جلوه‌های صوتی الکترونیکی توسط مهندسان صوتی سری برای ایجاد یک صدای رباتیک هنگام صحبت کردن او زیرنویس می شوند. تالی و مستر لارنس اغلب گفتگوی پلانکتون و کارن را به صورت خلق‌الساعه انجام می‌دهند. لارنس سال ۲۰۰۹ صداپیشی با تکیه بر ایمپرو را «بخش مورد علاقه» خود نامید. او در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۲ افزود: «من همیشه از تبادل نظر لذت می برم. [تالی و من] به حدی با هم صحبت می‌کنیم که [مدیران صدا] باید به ما بگویند: 'هی، این کار را نکنید، آنچه را که می‌گویید از هم جدا کنید!'»

کارولین لارنس صدای سندی چیکس را ارائه می‌دهد. او در لس فلیز، لس آنجلس، با یک دوست که کارگردان انتخاب بازیگران باب‌اسفنجی شلوارمکعبی به نام دونا گریلو را می‌شناخت، بود. دوستش به گریلو گفت که لارنس «صدای جالبی» دارد. گریلو او را دعوت به تست صداپیشگی کرد و او نقش را به دست آورد. بازیگر آمریکایی مری جو کتلت، که به نقش‌های زنده خود در برنامه‌های تلویزیونی از دهه ۱۹۷۰ مانند دیفرنت استروکس و مش شناخته می‌شود، صدای خانم پاف را ارائه می‌دهد. تا سال ۲۰۱۷، ارائه صدای خانم پاف تنها نقش منظم تلویزیونی او شده است. کتلت در سال ۲۰۱۳ خود را «در اصل بازنشسته» توصیف کرد، زیرا احساس می‌کند ارائه صدای خانم پاف نیاز به آماده سازی کمتری نسبت به اجراهای حضوری او دارد. لوری آلن صدای پرل کرابز را ارائه می‌دهد. در طول تست صداپیشگی او برای این نقش، به آلن یک طرح اولیه از شخصیت‌ها نشان داده شد و متوجه شد که پرل بسیار بزرگ‌تر از بقیه اعضای گروه است. او تصمیم گرفت اندازه شخصیت را در صدای خود منعکس کند و آن را عمیق و پر از لحن قرار دهد. او تلاش کرد این صدا شبیه صداهای پایین نهنگ‌ها باشد، در عین حال که «خودپسند و دوست داشتنی» نیز به نظر برسد. در یک مصاحبه با تلویزیون افترباز، آلن گفت می‌دانست که پرل باید تا حدی مانند کودک صدا کند»، اما «صدایی غیرعادی بزرگ» نیاز داشته است.

علاوه بر بازیگران ثابت، قسمت‌ها شامل صداپیشگان مهمان از مشاغل مختلف هستند، از جمله بازیگران، ورزشکاران، نویسندگان، موسیقی‌دانان و هنرمندان. صداپیشگان مهمان تکراری شامل: ارنست بورگناین که از سال ۱۹۹۹ تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۲، صدای «مرد دریا» را ارائه می‌داد؛[۱۵۴] تیم کانوی به عنوان صدای «پسر صدفی» از سال ۱۹۹۹ تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۹؛[۱۵۵] برایان دویل-موری به عنوان «داچمن پرنده»؛[۱۵۶] و ماریون روس به عنوان «مادربزرگ اسفنجی».[۱۵۷] مهمانان برجسته‌ای که ظاهرهای صوتی ویژه‌ای داشته‌اند، شامل: دیوید بویی به عنوان «لرد والاحضرت سلطنتی» در فیلم تلویزیونی آتلانتیس اسکوئرپنتس؛[۱۵۸][۱۵۹] جان گودمن به عنوان صدای «بابا نوئل» در قسمت این یک کریسمس باب‌اسفنجی است!؛ جانی دپ به عنوان صدای سورف گورو، جک کاهونا لاگونا، در قسمت «باب‌اسفنجی شلوارمکعبی در مقابل بزرگ‌ترین»؛[۱۶۰] و ویکتوریا بکام به عنوان صدای ملکه آمفیتریته در قسمت «تقابل تریتون».[۱۶۱][۱۶۲]

جلسات ضبط صدا همیشه شامل یک گروه کامل از بازیگران است که کنی آن را «بیشتر غیرمعمول» توصیف می‌کند.[۱۶۳] کنی گفت: «این یکی دیگر از چیزهایی است که احساس خاصی به باب‌اسفنجی می‌دهد. همه در یک اتاق هستند و به سبک قدیمی برنامه‌های رادیویی کار می‌کنند. این همان روشی است که کارهایی که ما دوست داریم ضبط شده‌اند.»[۱۶۴] نویسنده مجموعه، جی لندر، گفت: «جلسات ضبط همیشه سرگرم‌کننده بودند...»[۱۶۵] برای سه فصل اول، هیلنبرگ و درایمون در استودیو ضبط نشسته و بازیگران را کارگردانی کردند.[۱۶۶] آندریا رومانو در فصل چهارم کارگردان صدا شد،[۱۶۷] و تام کنی در فصل نهم این نقش را بر عهده گرفت. چهارشنبه‌ها روز ضبط است، همان برنامه‌ای که گروه از سال ۱۹۹۹ دنبال کرده‌اند.[۱۶۸] ناظر انتخاب بازیگران، جنی مونیکا هموند، گفت: «من چهارشنبه‌ها را دوست داشتم».[۱۶۹]

انیمیشن

[ویرایش]

تقریباً ۵۰ نفر به صورت گروهی برای انیمیشن و تولید یک قسمت از باب‌اسفنجی شلوارمکعبی کار می‌کنند.[۱۷۰] در طول مدت پخش این مجموعه، تولید آن به طور داخلی در استودیوی انیمیشن نیکلودئون در بربنک، کالیفرنیا انجام شده است. انیمیشن‌های نهایی در خارج از کشور در استودیوهای روف درافت کره، ال‌تی‌دی، در کره جنوبی انجام می‌شود.[۱۷۱][۴] تیم کالیفرنیا هر قسمت را استوری‌برد می‌کند که سپس به عنوان الگوهایی برای تیم روف درافت استفاده می‌شود،[۱۷۲] که هر صحنه را به صورت دستی انیمیشنی می‌کنند، هر سل را در رایانه‌ها رنگ‌آمیزی کرده و پس‌زمینه‌ها را نقاشی می‌کنند. قسمت‌ها در کالیفرنیا تکمیل می‌شوند، جایی که ویرایش و افزودن موسیقی بر روی آن‌ها انجام می‌گیرد.[۱۷۳]

در فصل اول، مجموعه از سل انیمیشن استفاده کرد.[۱۷۴] در سال بعد، تغییر به انیمیشن جوهری دیجیتال و رنگ‌آمیزی صورت گرفت.[۱۷۵] در سال ۲۰۰۹، تهیه‌کننده اجرایی، پائول تیبیت گفت: «فصل اول باب‌اسفنجی به روش قدیمی روی سل‌ها انجام شد و هر سل باید به صورت جزئی رنگ‌آمیزی می‌شد، اجازه می‌دادیم خشک شود و سپس رنگ‌های دیگری به آن اضافه می‌شد. این هنوز یک جنبه زمان‌بر از فرایند است، اما روش دیجیتال به معنای آن است که اصلاحات به سرعت انجام می‌شود».[۱۷۶]

در سال ۲۰۰۸، تیم تولید شروع به استفاده از وکوم سینتیکز برای طراحی‌ها به جای مداد کرد. قسمت «آفت غربی» از فصل پنجم، که یکی از ویژه‌برنامه‌های نیم‌ساعته است، اولین قسمتی بود که تیم از این روش استفاده کرد. طراح پس‌زمینه سریال، کنی پیتنجر، گفت: «تنها تفاوت واقعی بین شیوه‌ طراحی ما اکنون و شیوه‌ طراحی آن زمان این است که در فصل پنجم مداد و کاغذ را کنار گذاشتیم».[۱۷۷] انتقال به وکوم سینتیکز به طراحان و انیماتورها این امکان را داد تا بر روی صفحه‌ نمایش‌های کامپیوتری طراحی کنند و تغییرات فوری ایجاد کنند یا اشتباهات را برطرف کنند. پیتنجر گفت: «بسیاری از نئولودیت‌ها—اوه... منظورم این است که بسیاری از همکاران من—از کار کردن با آنها خوششان نمی‌آید، اما من آنها را مفید می‌دانم. البته هیچ چیزی نمی‌تواند جایگزین حس فوری طراحی روی یک تکه کاغذ شود، اما مزاحمت‌های دیجیتالی دریایی هنوز هم بسیار سرگرم‌کننده است».[۱۷۸]

از سال ۲۰۰۴، تیم باب‌اسفنجی به‌طور دوره‌ای با استودیوی انیمیشن اسکرین نولتیز مستقر در لس‌آنجلس همکاری کرده است تا بخش‌های استاپ‌موشن را برای قسمت‌های ویژه تولید کند. این استودیو برای اوج فیلم سینمایی اول، یک صحنه کوتاه پویانمایی خمیری را تولید کرد که بعد بصری خاصی به فیلم افزود.[۱۷۹] پس از این موفقیت اولیه، اسکرین نولتیز دوباره در سال ۲۰۰۹ برای تولید یک افتتاحیه ویژه به مناسبت دهمین سالگرد مجموعه دعوت شد.[۱۸۰][۱۸۱] همچنین، موجودی به نام ابومینبل اسنومولسک، که نوعی موجود شبیه به هشت‌پا است و نقش منفی قسمت دو ساعته «فروزن فیس‌آف» را ایفا می‌کند، توسط این شرکت انیمیشن‌سازی شد.[۱۸۲] گزارش‌های شبکه جهانی انیمیشن حاکی از آن است که «در تیم خلاق باب‌اسفنجی، همواره صحبت‌هایی درباره انجام یک پروژه بزرگتر با اسکرین نولتیز مطرح بوده است.[۱۸۳] این امر منجر به درخواست از این گروه برای ساخت یک قسمت که به‌طور کامل با استاپ‌موشن انیمیشن‌سازی شود، شد که در سال ۲۰۱۱ به تصویر درآمد و با نام «این یک کریسمس است باب‌اسفنجی» منتشر شد.[۱۸۴] این قسمت شخصیت‌های مجموعه را به گونه‌ای بازآفرینی کرد که به فیلم‌های تعطیلاتی رایکن/باس شباهت داشتند.[۱۸۵]

مواد غیرمعمولی مانند جوش شیرین، درخشش‌دهنده، تراشه‌های چوب و غلات صبحانه به مقادیر زیاد برای ساخت دکورهای ویژه استفاده شدند.[۱۸۶] اعضای تیم اسکرین نولتیز یک جایزه و دو نامزدی در سی‌امین جوایز آنی دریافت کردند،[۱۸۷] همچنین یک نامزدی در جوایز گلدن ریل در سال ۲۰۱۳،[۱۸۸] و یک نامزدی در جشنواره بین‌المللی فیلم‌ انیمیشن انسی در سال ۲۰۱۳ برای انیمیشن این قسمت کسب کردند.[۱۸۹] این تیم یک عروسک دلفین به نام بابلز ساختند که صدای آن را مت بری، برای فیلم باب‌اسفنجی: اسفنج بیرون از آب، ارائه داده بود.[۱۹۰] بخش‌هایی که با بابلز مرتبط بودند شامل ترکیبی از انیمیشن استاپ موشن و انیمیشن سنتی بود. یک ویژه‌نامه دیگر که به صورت استاپ‌موشن انیمیشن شده و با موضوع هالووین بود و از مدل‌های شخصیت الهام‌گرفته از رنکین/بس استفاده می‌کرد، برای فصل ۱۱ تولید شد.[۱۹۱][۱۹۲]

موسیقی

[ویرایش]

موسیقی این برنامه ابتدا عمدتاً شامل نیمه و موسیقی هاوایی به سبک روی اسمک و پی‌وی هرمن بود که هنوز هم سبک اصلی برنامه در قسمت‌های اولیه به شمار می‌رود. اما در حال حاضر شامل عناصر فیلم نوآر، موسیقی داستان وست ساید از آثار هنری هنری مانچینی، جری گلدسمیت و استیون اسپیلبرگ است. همچنین آهنگ‌های سبک برادوی و قطعات عجیب و غریب و خنده‌دار را نیز شامل می‌شود. من سعی می‌کنم مرزها را در این برنامه جابجا کنم بدون اینکه در مسیر داستان قرار بگیرم و سعی می‌کنم همه چیز را تا حد ممکن خنده‌دار و مسخره نگه دارم.

–نیکولاس کار، تدوین‌گر موسیقی[۱۹۳]

مارک هریسون و بلیز اسمیت آهنگ تم باب‌اسفنجی شلوارمکعبی را ساخته‌اند.[۶] متن این آهنگ توسط استیون هیلنبرگ و کارگردان نوآوری اصلی مجموعه، درک درایمون نوشته شده است. ملودی این آهنگ از نیمه «منفجر کردن مرد» الهام گرفته شده است.[۱۹۴] در ابتدا، یک نقاشی زنگ روغن از یک دزد دریایی در توالی افتتاحیه استفاده می‌شود که به آن «پینتی دزد دریایی» گفته می‌شود. به گفته تام کنی، هیلنبرگ این نقاشی را «سال‌ها پیش» از یک فروشگاه باقیمانده پیدا کرد.[۱۹۵] پاتریک پینی، صدای پینتی دزد دریایی را به عهده دارد و در حال خواندن آهنگ تم به عنوان این شخصیت است.[۱۹۶] لب‌های هیلنبرگ بر روی نقاشی اعمال شده و با متن حرکت می‌کند.[۱۹۷] کنی به طعنه گفت که این «نزدیک‌ترین نگاهی است که اکثر طرفداران باب‌اسفنجی به استیون هیلنبرگ خواهند داشت»، به خاطر طبیعی بودن او.[۱۹۸]

نسخه‌ای از این آهنگ توسط آوریل لوین در موسیقی فیلم باب‌اسفنجی شلوارمکعبی منتشر شده است.[۱۹۹][۲۰۰] همچنین نسخه‌ای دیگر توسط گروه ویولنت فیمیز به عنوان ترویج زمانی که این مجموعه به زمان اصلی منتقل شد، از شبکه نیکلودئون پخش شد.[۲۰۱]

استیون بلفر، یکی از دوستانش هیلنبزگ از کال‌آرتز، موسیقی که در پایان تیتراژ پخش می‌شود را نوشت و اجرا کرد.[۲۰۲] این تم شامل موسیقی یوکللی به درخواست هیلنبرگ است.[۲۰۳] درک درایمون گفت: «خیلی وقت پیش است، سخت است که مطمئن باشیم، اما یادم می‌آید هیلنبرگ موسیقی بلفر را از ابتدا داشته، شاید قبل از قسمت آزمایشی».[۲۰۴]

تدوین‌گر موسیقی مجموعه و آهنگساز اصلی نیکولاس کار است. بعد از کار کردن با هیلنبرگ در زندگی مدرن روکو، او برای پیدا کردن یک شغل جدید در زمینه خود با مشکل مواجه شد. او قبل از اینکه هیلنبرگ به او پیشنهاد شغل دهد، به تغییر شغل فکر کرده بود. موسیقی فصل اول عمدتاً شامل انتخاب‌هایی از کتابخانه موسیقی تولیدات وابسته است که کار گفته است شامل «موسیقی قدیمی و جالب هاوایی و موسیقی فیلم‌های ارکسترال بزرگ و دراماتیک» است. زندگی مدرن روکو نیز از این کتابخانه موسیقی استفاده می‌کرد. این تصمیم هیلنبرگ بود که این رویکرد را اتخاذ کند. کار انتخاب‌های باب‌اسفنجی شلوارمکعبی را «بسیار اغراق‌آمیزتر» از انتخاب‌های زندگی مدرن روکو توصیف کرده است.

هیلنبرگ احساس می‌کرد که توسعه یک کتابخانه موسیقی مستقل برای مجموعه اهمیت دارد، که شامل نمراتی باشد که می‌توانند در طول سال‌ها دوباره استفاده و ویرایش شوند. او می‌خواست این موسیقی‌ها توسط هنرمندان ناشناخته نوشته شود و گروهی متشکل از دوازده نفر تشکیل شد. آنها ارکستر غواصان اسفنج را تشکیل دادند که شامل کار و بلفر نیز می‌شود. این گروه بیشتر موسیقی فصل‌های بعدی را تأمین کرد، اگرچه کار هنوز از کتابخانه موسیقی تولیدات وابسته استفاده می‌کند و همچنین کتابخانه دیگری که خود تأسیس کرده است—شرکت موسیقی انیمیشن‌.

انتشار

[ویرایش]

پخش

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: فهرست قسمت‌های باب‌اسفنجی شلوارمکعبی

پخش جریانی

[ویرایش]

باب‌اسفنجی شلوارمکعبی تا زمانی که قرارداد شرکت نتفلیکس با ویاکام در سال ۲۰۱۳ به پایان رسید، قابل پخش در نتفلیکس بود.[۲۰۵] همچنین، این مجموعه از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ در هولو در دسترس بود.[۲۰۶] پس از پایان قرارداد با نتفلیکس، این مجموعه در سال ۲۰۱۳ به آمازون پرایم ویدئو اضافه شد.[۲۰۷] به عنوان بخشی از برنامه بازسازی برند پارامونت پلاس، این مجموعه به همراه دیگر نمایش‌های ویاکام سی‌بی‌اس در تاریخ ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۰ به این پلتفرم پیوست.[۲۰۸][۲۰۹]

در حال حاضر، شش فصل اول این سریال بر روی آمازون پرایم ویدئو قابل پخش است و دوازده فصل اول از طریق پارامونت پلاس در دسترس می‌باشد.[۲۱۰] همچنین، این سریال برای پخش در نتفلیکس در کانادا نیز موجود است.[۲۱۱]

رسانه خانگی

[ویرایش]

نسخه‌های دی‌وی‌دی باب‌اسفنجی شلوارمکعبی توسط سرگرمی خانگی پارامونت تحت برچسب نیکلودئون توزیع می‌شود.

سالگردها

[ویرایش]

دهمین سالگرد

[ویرایش]

ده سال. هرگز تصور نمی‌کردم که تا به این تاریخ و به این مدت روی این نمایش کار کنم... واقعاً فکر می‌کردم که شاید یک فصل را داشته باشیم و یک پیروان خاص به دست بیاوریم، و همین ممکن است تمام ماجرا باشد

—استیون هیلنبرگ[۲۱۲]

نیکلودئون جشن دهمین سالگرد این مجموعه را از ۱۸ ژانویه ۲۰۰۹ با یک خوانش زنده از قسمت «باب‌اسفنجی در مقابل بزرگ‌ترین» آغاز کرد. این خوانش—که برای این مجموعه اولین بود—در جشنواره فیلم ساندنس آن سال برگزار شد.[۲۱۳][۲۱۴] این قسمت که در ۱۷ آوریل ۲۰۰۹ روی آنتن تلویزیون رفت، جانی دپ را به عنوان مهمان ویژه معرفی کرد.[۲۱۵] اقدامات دیگری که شبکه برای جشن این رویداد انجام داد شامل راه‌اندازی یک وب‌سایت جدید برای مجموعه (spongebob.com) و معرفی محصولات جدید بود. همچنین یک عنصر با مضمون «باب‌اسفنجی و محافظت از آب» به کمپین اجتماعی نیکلودئون به نام کمک بزرگ سبز اضافه شد.[۲۱۶] در یک مصاحبه، تام کنی گفت: «آنچه بیشتر از همه به آن افتخار می‌کنم این است که بچه‌ها هنوز هم واقعاً باب‌اسفنجی را دوست دارند و به آن اهمیت می‌دهند... آنها با اشتیاق منتظر قسمت‌های جدید هستند. افرادی که ۱۰ سال پیش وقتی شروع شد، بچه بودند هنوز آن را تماشا می‌کنند و از آن لذت می‌برند و فکر می‌کنند خنده‌دار است. این برای من مانند یک جام عشق است.»[۲۱۷]

سه شب قبل از تاریخ رسمی سالگرد، یک مستند یک ساعته درباره مجموعه به نام اسکوئر روتز: داستان باب‌اسفنجی شلوارمکعبی بر روی شبکه وی‌اچ‌وان پخش شد.[۲۱۸][۲۱۹][۲۲۰][۲۲۱][۲۲۲] ‌دو سازنده منتقد تحسین‌شده، پاتریک کریدون و کریستین اومالی، این فیلم را به عنوان دنباله‌ای بر مستند ال.او.یو.اس‌.ای— که وضعیت مالی آمریکا را بررسی می‌کرد— ساختند. کریدون در این باره اظهار داشت: «بعد از گذراندن دو سال برای بررسی سلامت مالی ایالات متحده، کریستین و من آماده بودیم که به موضوعی کمی شادتر بپردازیم. روایت داستان اسفنج‌باب به نظر می‌رسد که گزینه‌ای مناسب است.»[۲۲۳] در ۱۷ ژوئیه، شبکه نیکلودئون سالگرد رسمی مجموعه را با یک ماراتن تلویزیونی ۵۰ ساعته تحت عنوان «آخر هفته نهایی باب‌اسفنجی اسپانج‌بش» جشن گرفت. این ماراتن با قسمت جدیدی به نام «شلوار مکعبی داشتن یا نداشتن» آغاز شد. در روز شنبه، شمارش معکوس ده قسمت محبوب انتخاب شده توسط طرفداران به نمایش درآمده و همچنین فیلم باب‌اسفنجی شلوارمکعبی پخش شد. این ماراتن در روز یکشنبه با شمارش معکوس قسمت‌های انتخاب شده توسط سلبریتی‌ها و نمایش اولیه ده قسمت جدید به پایان رسید.[۲۲۴][۲۲۵][۲۲۶]

نیکلودئون به جشن سالگرد ادامه داد و در باقی‌مانده سال، یک مجموعه دی‌وی‌دی هشت‌قسمتی شامل شلوار مکعبی داشتن یا نداشتن را به‌زودی بعد از ماراتن، در ۲۱ ژوئیه منتشر کرد.[۲۲۷][۲۲۸] سپس یک مجموعه دی‌وی‌دی ۱۴ قسمتی با عنوان اولین ۱۰۰ قسمت که شامل ۲۲۰۰ دقیقه محتوا بود، در ۲۲ سپتامبر منتشر شد.[۲۲۹][۲۳۰][۲۳۱] نهایتاً، در ۶ نوامبر، یک فیلم تلویزیونی یک ساعته تحت عنوان مکعب یا حقیقت در نیکلودئون به نمایش در آمد. این فیلم توسط ریکی جرویز روایت شده و شامل لایو اکشن سلبریتی‌های معروفی از جمله: رزاریو داوسون، کریگ فرگوسن، ویل فرل، تینا فی، لبرون جیمز، پینک، ترایمف سگ کمدین توهین‌کننده و رابین ویلیامز است.[۲۳۲][۲۳۳][۲۳۴] این فیلم به‌عنوان بخشی از یک مجموعه دی‌وی‌دی پنج‌قسمتی در تاریخ ۱۰ نوامبر ۲۰۰۹ منتشر شد.[۲۳۵]

بیستمین سالگرد

[ویرایش]

در ۱۱ فوریه ۲۰۱۹، نیکلودئون اعلام کرد که برای جشن بیستمین سالگرد باب‌اسفنجی شلوارمکعبی مجموعه‌ای از جشن‌ها را به نام «بهترین سال تاریخ» برگزار خواهد کرد.[۲۳۶][۲۳۷] به مناسبت این سالگرد، پنتون رنگ‌هایی به نام‌های «زرد باب‌اسفنجی شلوارمکعبی» و «صورتی پاتریک ستاره» ایجاد کرد تا توسط شرکای مجوز نیکلودئون استفاده شود.[۲۳۸][۲۳۹][۲۴۰] رومرو بریتو، جان برگرمن و جمعیت هنری فیلیپینی راز تازه از سوی نیکلودئون مأمور شدند تا آثار هنری مخصوص باب‌اسفنجی شلوارمکعبی را بسازند. برخی از این آثار قرار بود به محصولات تجاری تبدیل شوند.[۲۴۱][۲۴۲] در ۱۲ فوریه، همزمان با اعلام «بهترین سال تاریخ» از سوی نیکلودئون، سینتیا رولی یک لباس مرطوب با تم باب‌اسفنجی شلوارمکعبی را در هفته مد نیویورک ارائه داد.[۲۴۳][۲۴۴][۲۴۵] یک ماه بعد، مارلو برولس «مجموعه آیکون» با تم باب‌اسفنجی شلوارمکعبی را در هفته مد آمستردام معرفی کرد.[۲۴۶][۲۴۷] در آن تابستان، نایکی به همراه کایری اروینگ یک مجموعه کفش، لوازم جانبی و پوشاک با تم باب‌اسفنجی شلوارمکعبی عرضه کرد.[۲۴۸] در ژوئیه، برای نخستین بار، باب‌اسفنجی شلوارمکعبی به عنوان تم یک خط لوازم آرایشی معرفی شد که به عنوان یک پیشنهاد محدود توسط استودیوهای هیپ‌دات منتشر شد.[۲۴۹][۲۵۰][۲۵۱] «بهترین سال تاریخ» همچنین شامل یک کانال رسمی یوتیوب برای باب‌اسفنجی شلوارمکعبی و یک بازی موبایل جدید بر اساس این مجموعه به همراه خطوط جدید اسباب‌بازی‌ها بود.[۲۵۲][۲۵۳]

«بهترین سال تاریخ» به‌طور رسمی در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۹ با نمایش تلویزیونی ویژه یک ساعته لایو اکشن/پویانمایی جشن تولد بزرگ باب‌اسفنجی آغاز شد.[۲۵۴][۲۵۵][۲۵۶] ا‌ین جشنواره در آن ماه در کامیک-کان سن دیگو ادامه یافت و شامل دو پنل، یک غرفه و فعالیت‌های مختلف مربوط به این مجموعه بود.[۲۵۷][۲۵۸] «بهترین سال تاریخ» در روز آمازون پرایم به عنوان یک عرضه انحصاری و زودهنگام از باب‌اسفنجی شلوارمکعبی: بهترین ۲۰۰ قسمت تابه‌حال! معرفی شد؛ یک مجموعه دی‌وی‌دی ۳۰ عددی که شامل دو جعبه مجموعه، باب‌اسفنجی شلوارمکعبی: ۱۰۰ قسمت اول و باب‌اسفنجی شلوارمکعبی: ۲۰۰ قسمت بعدی بود. این مجموعه‌ها در ۲۷ اوت به‌طور گسترده‌ای در سراسر کشور منتشر شدند.[۲۵۹] «بهترین سال تاریخ» تا سال ۲۰۲۰ ادامه پیدا کرد و به عرضه فیلم باب‌اسفنجی: اسفنج فراری در ۱۴ اوت منتهی شد.[۲۶۰][۲۶۱][۲۶۲]

بیست و پنجمین سالگرد

[ویرایش]

در ۲۲ مه ۲۰۲۴، نیکلودئون اعلام کرد که به مناسبت جشن بیست و پنجمین سالگرد باب‌اسفنجی شلوارمکعبی یک رویداد جهانی به نام «باب‌اسفنجی ۲۵» برگزار خواهد کرد.[۲۶۳]

«باب‌اسفنجی ۲۵» به طور رسمی در ۱۳ ژوئیه ۲۰۲۴ آغاز شد، با برگزاری جوایز انتخاب کودکان ۲۰۲۴ که توسط باب‌اسفنجی و پاتریک ستاره میزبانی شد. در هفته بعد، نیکلودئون مجموعه‌ای از قسمت‌های باب‌اسفنجی شلوارمکعبی را با ایستراگ‌ها و ارجاعات به قسمت‌های قبلی این مجموعه پخش کرد.[۲۶۴]

همکاری کربی پتی کولب در ۸ اکتبر ۲۰۲۴ آغاز شد، که در آن وندیز و چندین رستوران محلی همکاری کردند تا تفسیرهای خود را از کربی پتی‌های واقعی ارائه دهند.[۲۶۵]

یک قسمت ویژه تلویزیونی یک ساعته به نام کمپ کریپ‌اوی در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴ از نیکلودئون و پارامونت پلاس پخش شد.[۲۶۶]

باب‌اسفنجی شلوارمکعبی: بهترین ۳۰۰ قسمت تابه‌حال که یک مجموعه دی‌وی‌دی ۴۴ عددی از سه جعبه مجموعه، شامل باب‌اسفنجی شلوارمکعبی: ۱۰۰ قسمت اول، باب‌اسفنجی شلوارمکعبی: ۱۰۰ قسمت بعدی و باب‌اسفنجی شلوارمکعبی: ۱۰۰ قسمت دیگر بود، در ۱۵ اکتبر ۲۰۲۴ منتشر شد.[۲۶۷]

سینمایی‌های باب‌اسفنجی

[ویرایش]

فیلم باب اسفنجی شلوار مکعبی: اولین سینمایی باب اسفنجی که در ۱۴ نوامبر سال ۲۰۰۴ اکران شد و ۱۴۰ میلیون دلار در سراسر دنیا فروش کرد. داستان این سینمایی دربارهٔ دزدیده شدن تاج شاه نپتون و بردن به شهر ممنوعه توسط پلانکتون و پس دادن آن به شاه نپتون توسط باب اسفنجی و پاتریک است. این سینمایی از بقیه باب اسفنجی‌ها جدا است

نمایش باب اسفنجی: یک مینی فیلم ۵۵ دقیقه ای است که ماجرهای مختلفی را در این مراسم بیان می‌کند که در واقع به مناسب ۱۰ مین سالگرد ساخت سریال باب اسفنجی ساخته شده.

باب اسفنجی شلوارنتیس: یک روز باب اسفنجی به همراه پاتریک داشت حباب درست می‌کرد اما یک دفعه یک حباب ساخت که باب اسفنجی و پاتریک را درون آن گیر انداخت و آنها داد زدند و کمک خواستند و حباب به داخل یک غار رفت و…

فیلم باب‌اسفنجی: اسفنج بیرون از آب باب اسفنجی در خشکی: در سال ۲۰۱۱ اعلام شد که دومین سینمایی باب اسفنجی در حال ساخت است و سرانجام دومین فیلم سینمایی باب اسفنجی در فوریه ۲۰۱۵ منتشر شد و ۳۲۵ میلیون دلار در سراسر دنیا فروش کرد. داستان این سینمایی دربارهٔ مخفی شدن ناگهانی فرمول همبرگر توسط ریش برگر و مجبور شدن شخصیت‌ها به رفتن به ساحل و خشکی است.

جشن تولد بزرگ باب‌اسفنجی (۲۰۱۹) (در ایران با نام "دورهمی اسفنجی") یک مینی فیلم دیگر ۴۵ دقیقه ای که دربارهٔ تولد باب اسفنجی و رفتن باب اسفنجی با آکواریومی به خشکی است که در همین حال اهالی شهر بیکینی باتم در حال آماده کردن تجهیزاتی برای سورپرایز کردن باب‌اسفنجی اند، که به مناسب بیستمین سالگرد ساخت فیلم باب اسفنجی ساخته شده.

فیلم باب‌اسفنجی: اسفنج در حال فرار (۲۰۲۰) چند ماه بعد از پایان فیلم سینمایی دوم باب اسفنجی اعلام شد که سومین فیلم باب اسفنجی در حال ساخت است و سومین فیلم سینمایی باب اسفنجی با نام باب اسفنجی: اسفنج در حال فرار در پنجم نوامبر ۲۰۲۰ منتشر شد. داستان این فیلم دربارهٔ دزدیده شدن گری توسط پوسایدون است که باب‌اسفنجی و پاتریک برای پیدا کردن گری به یک مأموریت در شهر گمشده آتلانتیس می‌روند. این فیلم همچنین برای اولین بار منشأ دیدار باب‌اسفنجی با گری را فاش می‌کند. این سینمایی از بقیه سینمایی‌ها جدا است

فیلم باب اسفنجی:نجات بیکینی باتم (۲۰۲۴) همه چیز از آنجایی آغاز می‌شود که شهر بیکینی باتم ناگهان از اقیانوس بیرون می‌آید، حالا باب اسفنجی فرصت پیدا می‌کند تا همراه دوستش سندی چیکس سری به ایالت زادگاه او یعنی تگزاس زده و با خانواده‌اش دیدار کند. دراین بین آن‌ها سعی می‌کنند راهی هم برای نجات شهر خود پیدا کرده و نقشه‌هایی شرورانه را خنثی کنند.

مجموعه تلویزیونی اسپین آف

[ویرایش]

کمپ کورال مجموعه تلویزیونی پیش‌درآمد اسپین آفی از سریال باب اسفنجی است. این مجموعه تلویزیونی دارای ۱۳ قسمت است و داستان ۱۰ سالگی باب اسفنجی همراه با دوستانش در کمپ کورال را نشان می‌دهد[۲۶۸][۲۶۹][۲۷۰] در ۴ ژوئن ۲۰۱۹ اعلام شد که این سریال در حال توسعه است که باب اسفنجی ۱۰ ساله با تمام دوستانش تابستان را در اردو گاه تابستانی می‌گذراند. در ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۰ اعلام شد این سریال در ۴ مارس ۲۰۲۱ از سی بی اس پخش خواهد شد.

و یکی دیگر از مجموع‌های اسپین اف شوی پاتریک ستاره است که پخش شده‌است.

در ایران

[ویرایش]

این مجموعه مدت ها از شبکه های ایران برای کودکان پخش می شد و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. پخش این سریال کارتونی بسیار معروف، پس از انتقاداتی که بر آن وارد بود به دلیل القای مفاهیم نامناسب و ضدارزشی در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران متوقف شد.[۲۷۱]

فصل‌ها

[ویرایش]

تا کنون سیزده فصل از این سریال ساخته و پخش شده‌است:

بازی‌های ویدئویی

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: باب اسفنجی شلوار مکعبی (مجموعه بازی ویدئویی)

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Meet the Creator: Stephen Hillenburg (Video). Nick Animation. July 27, 2015. Archived from the original on 2021-12-21. Retrieved April 20, 2020.
  2. ↑ "SpongeBob SquarePants and the Indestructible Faith of Imagination". Vulture. November 27, 2018. Archived from the original on November 27, 2018. Retrieved May 26, 2019. Who lives in a pineapple under the sea? Why, one of the stars of the most brilliantly imagined and sustained display of surreal humor in pop culture, that's who.
  3. ↑ "Casetext". casetext.com. Archived from the original on December 26, 2015. Retrieved October 11, 2016.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ (Neuwirth 2003، ص. 50)
  5. ↑ White, Peter (October 27, 2009). "SpongeBob SquarePants' creator Steve Hillenburg". Television Business International. Informa Telecoms & Media. Archived from the original on May 11, 2021. Retrieved October 7, 2023.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Wilson, Thomas F. (Interviewer); Hillenburg, Stephen (Interviewee) (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview (clip)" (mp3). Nerdist Industries (Podcast). Archived from the original on August 9, 2021. Retrieved August 9, 2021.
  7. ↑ Montgomery, Ashley (May 1, 2024). "The iconic SpongeBob SquarePants made his TV debut 25 years ago". NPR. Retrieved October 2, 2024.
  8. ↑ "Nickelodeon Marks 20 Years of SpongeBob SquarePants with the "Best Year Ever"". www.businesswire.com (به انگلیسی). 2019-02-12. Retrieved 2023-05-23.
  9. ↑ Alexandra Del Rosario (March 24, 2022). "SpongeBob SquarePants, Paw Patrol, Blue's Clues & You! Renewed By Nickelodeon". Deadline Hollywood. Archived from the original on March 28, 2022. Retrieved November 4, 2023.
  10. ↑ Joe Otterson (September 29, 2023). "SpongeBob SquarePants Renewed for Season 15 at Nickelodeon". Variety. Archived from the original on September 29, 2023. Retrieved September 29, 2023.
  11. ↑ Gold, Michael (May 2, 2018). "Before the Tonys, SpongeBob Seized the Culture With Memes". The New York Times. Archived from the original on May 2, 2018. Retrieved May 3, 2018.
  12. ↑ "SpongeBob SquarePants: The Most Important Show to Generation Z and their Popular Culture". Bryan-College Station Chronicle (به انگلیسی). Archived from the original on May 8, 2023. Retrieved 2023-05-08.
  13. ↑ Fuller, Benjamin (2019). "The SpongeBob Franchise: Pop Culture Fixture, Reboot Culture Artifact". Studies in Popular Culture. 42 (1): 77–102. ISSN 0888-5753. JSTOR 26926333. Archived from the original on May 8, 2023. Retrieved May 8, 2023.
  14. ↑ "Nickelodeon Marks 20 Years of SpongeBob SquarePants with the "Best Year Ever"". www.businesswire.com (به انگلیسی). 2019-02-12. Retrieved 2023-05-23.
  15. ↑ "SpongeBob SquarePants at NickSplat". Nickelodeon Asia. Viacom International. Archived from the original on August 12, 2004.
  16. ↑ "SpongeBob SquarePants: Meet the Gang!". Nickelodeon Australia. Viacom International. Archived from the original on March 10, 2008.
  17. ↑ Writers: Aaron Springer, Richard Pursel (March 19, 2009). "Komputer Overload". SpongeBob SquarePants. Season 6. Episode 118b. Nickelodeon.
  18. ↑ Wilson, Amy (February 17, 2002). "Stephen Hillenburg created the undersea world of SpongeBob". The Herald-Sun. p. 58. Archived from the original on April 7, 2023. Retrieved April 7, 2023.
  19. ↑ "SpongeBob SquarePants Character Guide Refresh". Nickelodeon Consumer Products. Viacom International. July 22, 2016. p. 3. Archived from the original on August 7, 2020. Retrieved February 19, 2019. Nowhere else could you expect to find a cast that includes a scuba-diving squirrel, Sandy Cheeks, and a waterproof supercomputer, Karen.
  20. ↑ Writers: Aaron Springer, C. H. Greenblatt, Kent Osborne (May 10, 2002). "Krusty Krab Training Video". SpongeBob SquarePants. Season 3. Episode 50b. Nickelodeon.
  21. ↑ "Characters of SpongeBob SquarePants". Nickelodeon New Zealand. Viacom International. Archived from the original on October 10, 2007.
  22. ↑ Sichtermann, Barbara (December 4, 2008). "SpongeBob: Das Kind im Schwamme". Der Tagesspiegel. Dieter von Holtzbrinck. Archived from the original on February 20, 2019. Retrieved November 6, 2016.
  23. ↑ "Mrs. Puff at Nickelodeon Universe". Mall of America. Triple Five Group. Archived from the original on June 6, 2017.
  24. ↑ Square Roots: The Story of SpongeBob SquarePants. July 14, 2009. Event occurs at 9:29. Archived from the original on 2021-12-21.
  25. ↑ Bianco, Robert (March 21, 2003). "Critic's corner". USA Today. p. 12E.
  26. ↑ Viacom International. "Nickelodeon UK & Ireland Press Centre: SpongeBob SquarePants Programme Information". Nickelodeon. Archived from the original on March 15, 2017. Retrieved May 4, 2018.
  27. ↑ "The Hype Soaking it Up' SpongeBob Actor Loves the Attention". Daily News. Los Angeles, CA. March 8, 2001. Archived from the original on November 6, 2013. Retrieved October 30, 2013.
  28. ↑ "Burger King SpongeBob SquarePants". QSR Magazine. June 7, 2001. Archived from the original on October 21, 2007.
  29. ↑ Grandy, Trevor. "The Geology of SpongeBob SquarePants: Potential of a Cartoon to Enhance Student Learning in the Geosciences". Geological Society of America. Archived from the original on June 6, 2017. Retrieved September 5, 2019.
  30. ↑ Pittenger, Kenny (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  31. ↑ Pittenger, Kenny (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  32. ↑ Pittenger, Kenny (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  33. ↑ Pittenger, Kenny (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  34. ↑ Pittenger, Kenny (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  35. ↑ "Welcome to the Ocean Institute". ocean-institute.org. Archived from the original on November 16, 2013. Retrieved December 24, 2013.
  36. ↑ "Welcome to the Ocean Institute". ocean-institute.org. Archived from the original on November 16, 2013. Retrieved December 24, 2013.
  37. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  38. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  39. ↑ ۳۹٫۰ ۳۹٫۱ Banks 2004, p. 9.
  40. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  41. ↑ "Did You Know: Ween's 'The Mollusk' Helped Inspire The Creation Of SpongeBob Squarepants". March 7, 2019. Archived from the original on December 4, 2019. Retrieved December 4, 2019.
  42. ↑ "Ween – Tribute to Stephen Hillenburg". YouTube. Retrieved December 4, 2019.الگو:Dead YouTube link
  43. ↑ "A Deep Dive Into Ween, the Band that Birthed Bikini Bottom". March 7, 2019. Archived from the original on March 7, 2019. Retrieved December 4, 2019.
  44. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  45. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  46. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  47. ↑ (Neuwirth 2003, p. 50–51)
  48. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  49. ↑ (Neuwirth 2003, p. 50–51)
  50. ↑ Joe Murray. "Lisa (Kiczuk) Trainor interviews Joe Murray, creator of Rocko's Modern Life". The Rocko's Modern Life FAQ (Interview). Interviewed by Lisa Kiczuk Trainor. Archived from the original on April 20, 2015. Retrieved November 5, 2009.
  51. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  52. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  53. ↑ Banks 2004, p. 10.
  54. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  55. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  56. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  57. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  58. ↑ (Neuwirth 2003, p. 50–51)
  59. ↑ ۵۹٫۰ ۵۹٫۱ ۵۹٫۲ Banks 2004, p. 31.
  60. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  61. ↑ (Neuwirth 2003, p. 50–51)
  62. ↑ ۶۲٫۰ ۶۲٫۱ ۶۲٫۲ Banks 2004, p. 30.
  63. ↑ ۶۳٫۰ ۶۳٫۱ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  64. ↑ ۶۴٫۰ ۶۴٫۱ Kenny, Tom (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  65. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  66. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  67. ↑ (Neuwirth 2003, p. 50–51)
  68. ↑ "From Boy to Bob". Nick Mag Presents: SpongeBob SquarePants. Viacom International. June 2003.
  69. ↑ Farhat, Basima (Interviewer) (December 5, 2006). Tom Kenny: Voice of SpongeBob SquarePants – Interview (Radio production). The People Speak Radio. Archived from the original (mp3) on July 24, 2011.
  70. ↑ Farhat, Basima (Interviewer) (December 5, 2006). Tom Kenny: Voice of SpongeBob SquarePants – Interview (Radio production). The People Speak Radio. Archived from the original (mp3) on July 24, 2011.
  71. ↑ Heintjes, Tom (September 21, 2012). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley. Archived from the original on August 31, 2015.
  72. ↑ Farhat, Basima (Interviewer) (December 5, 2006). Tom Kenny: Voice of SpongeBob SquarePants – Interview (Radio production). The People Speak Radio. Archived from the original (mp3) on July 24, 2011.
  73. ↑ Neuwirth 2003, p. 51.
  74. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  75. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  76. ↑ Kenny, Tom (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  77. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  78. ↑ O'Hare, Mark (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  79. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  80. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  81. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  82. ↑ Coleman, Eric (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  83. ↑ Kenny, Tom (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  84. ↑ Kenny, Tom (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  85. ↑ Kenny, Tom (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  86. ↑ Writers: Stephen Hillenburg, Derek Drymon, Tim Hill (May 1, 1999). "Help Wanted". SpongeBob SquarePants. Season 1. Episode 1a. Nickelodeon.
  87. ↑ Writers: Stephen Hillenburg, Derek Drymon, Tim Hill (May 1, 1999). "Reef Blower". SpongeBob SquarePants. Season 1. Episode 1b. Nickelodeon.
  88. ↑ Writers: Ennio Torresan, Erik Wiese, Stephen Hillenburg, Derek Drymon, and Tim Hill (July 17, 1999). "Bubble Stand". SpongeBob SquarePants. Season 1. Episode 2a. Nickelodeon.
  89. ↑ Writers: Steve Fonti, Chris Mitchell, Peter Burns, and Tim Hill (July 31, 1999). "Jellyfishing". SpongeBob SquarePants. Season 1. Episode 3a. Nickelodeon.
  90. ↑ "Tim Hill biography". tribute.ca. Tribute. Archived from the original on April 12, 2011. Retrieved July 2, 2017.
  91. ↑ "About – Our Artists – Tim Hill". Skylight Theatre Company. Archived from the original on July 31, 2017. Retrieved July 2, 2017.
  92. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  93. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  94. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  95. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  96. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  97. ↑ Hillenburg, Stephen; Murray, Joe; Drymon, Derek; Coleman, Eric; Hecht, Albie (2003). The Origin of SpongeBob SquarePants. SpongeBob SquarePants: The Complete First Season (DVD). Paramount Home Entertainment.
  98. ↑ Bauder, David (July 13, 2009). "SpongeBob Turns 10 Valued At $8 Billion". Huffington Post. Archived from the original on February 8, 2016.
  99. ↑ Bauder, David (July 13, 2009). "SpongeBob Turns 10 Valued At $8 Billion". Huffington Post. Archived from the original on February 8, 2016.
  100. ↑ White, Peter (October 27, 2009). "SpongeBob SquarePants' creator Steve Hillenburg". Television Business International. Informa Telecoms & Media. Archived from the original on May 11, 2021. Retrieved October 7, 2023.
  101. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  102. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  103. ↑ Hillenburg, Stephen (May 29, 2012). "Big Pop Fun #28: Stephen Hillenburg, Artist and Animator–Interview". Nerdist Industries (Podcast). Interviewed by Thomas F. Wilson. Archived from the original (mp3) on December 21, 2013.
  104. ↑ Heintjes, Tom (September 21, 2012). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley. Archived from the original on August 31, 2015.
  105. ↑ Bauder, David (July 13, 2009). "SpongeBob Turns 10 Valued At $8 Billion". Huffington Post. Archived from the original on February 8, 2016.
  106. ↑ "Nickelodeon's 'SpongeBob SquarePants' Reaches A Milestone: 10 Years". Access Hollywood. July 13, 2009. Archived from the original on October 30, 2014. Retrieved May 25, 2013.
  107. ↑ ۱۰۷٫۰ ۱۰۷٫۱ Cavna, Michael (July 14, 2009). "The Interview: 'SpongeBob' Creator Stephen Hillenburg". The Washington Post. Archived from the original on October 6, 2012. Retrieved May 25, 2013.
  108. ↑ Henderson, Sam (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  109. ↑ Fletcher, Alex (April 3, 2011). "Paul Tibbitt ('SpongeBob SquarePants')". Digital Spy. Archived from the original on October 31, 2013. Retrieved May 25, 2013.
  110. ↑ Hillenburg, Stephen (2009). The First 100 Episodes — Square Roots: The Story of SpongeBob SquarePants (DVD). Paramount Home Entertainment.
  111. ↑ Amidi, Amid (December 13, 2014). "'SpongeBob' Creator Stephen Hillenburg Returning to His Show". Cartoon Brew. Archived from the original on December 14, 2014. Retrieved December 17, 2014.
  112. ↑ Otterson, Joe (November 27, 2018). "'SpongeBob Squarepants' Creator Stephen Hillenburg Dies at 57". Variety. Archived from the original on December 1, 2018. Retrieved November 26, 2018.
  113. ↑ Wallenstein, Andrew (March 13, 2017). "'SpongeBob SquarePants' Creator Stephen Hillenburg Reveals ALS Diagnosis". Variety. Archived from the original on March 14, 2017. Retrieved November 27, 2018.
  114. ↑ Nickelodeon [@Nickelodeon] (November 28, 2018). "The show isn't cancelled. Steve Hillenburg's creations will continue to bring joy to kids and families everywhere 💛" (Tweet). Archived from the original on October 31, 2023. Retrieved July 21, 2019 – via Twitter.
  115. ↑ Steinberg, Brian (February 14, 2019). "'SpongeBob' Spinoffs Planned as Nickelodeon Chief Brian Robbins Tries to Win Back Young Viewers (EXCLUSIVE)". Variety. Archived from the original on February 14, 2019. Retrieved February 20, 2019.
  116. ↑ "Interview with Luke Brookshier, SpongeBob SquarePants Storyboard Director". 4Mations. September 23, 2009. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved May 23, 2013.
  117. ↑ "Interview with Luke Brookshier, SpongeBob SquarePants Storyboard Director". 4Mations. September 23, 2009. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved May 23, 2013.
  118. ↑ Zahed, Ramin (July 24, 2009). "Bikini Bottom Confessions". Animation Magazine. Archived from the original on March 15, 2011. Retrieved May 28, 2013.
  119. ↑ Heintjes, Tom (September 21, 2012). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley. Archived from the original on August 31, 2015.
  120. ↑ "Interview with Luke Brookshier, SpongeBob SquarePants Storyboard Director". 4Mations. September 23, 2009. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved May 23, 2013.
  121. ↑ "Interview with Luke Brookshier, SpongeBob SquarePants Storyboard Director". 4Mations. September 23, 2009. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved May 23, 2013.
  122. ↑ Heintjes, Tom (September 21, 2012). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley. Archived from the original on August 31, 2015.
  123. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  124. ↑ Wiese, Erik (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  125. ↑ Williams, Merriwether (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley#17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  126. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  127. ↑ Cavna, Michael (July 14, 2009). "The Interview: 'SpongeBob' Creator Stephen Hillenburg". The Washington Post. Archived from the original on October 6, 2012. Retrieved May 25, 2013.
  128. ↑ Cavna, Michael (July 14, 2009). "The Interview: 'SpongeBob' Creator Stephen Hillenburg". The Washington Post. Archived from the original on October 6, 2012. Retrieved May 25, 2013.
  129. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  130. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  131. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  132. ↑ Cavna, Michael (July 14, 2009). "The Interview: 'SpongeBob' Creator Stephen Hillenburg". The Washington Post. Archived from the original on October 6, 2012. Retrieved May 25, 2013.
  133. ↑ Williams, Merriwether (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley#17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  134. ↑ Cavna, Michael (July 14, 2009). "The Interview: 'SpongeBob' Creator Stephen Hillenburg". The Washington Post. Archived from the original on October 6, 2012. Retrieved May 25, 2013.
  135. ↑ Cavna, Michael (July 14, 2009). "The Interview: 'SpongeBob' Creator Stephen Hillenburg". The Washington Post. Archived from the original on October 6, 2012. Retrieved May 25, 2013.
  136. ↑ Cavna, Michael (July 14, 2009). "The Interview: 'SpongeBob' Creator Stephen Hillenburg". The Washington Post. Archived from the original on October 6, 2012. Retrieved May 25, 2013.
  137. ↑ Orlando, Dana (March 17, 2003). "SpongeBob: the excitable, absorbent star of Bikini Bottom". sptimes.com. Archived from the original on March 20, 2017. Retrieved August 6, 2019.
  138. ↑ Farhat, Basima (Interviewer) (December 5, 2006). Tom Kenny: Voice of SpongeBob SquarePants – Interview (Radio production). The People Speak Radio. Archived from the original (mp3) on July 24, 2011.
  139. ↑ Farhat, Basima (Interviewer) (December 5, 2006). Tom Kenny: Voice of SpongeBob SquarePants – Interview (Radio production). The People Speak Radio. Archived from the original (mp3) on July 24, 2011.
  140. ↑ Kenny, Tom (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  141. ↑ Kenny, Tom (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  142. ↑ "SpongeBob's Alter Ego". CBS News. December 30, 2002. Archived from the original on September 21, 2013. Retrieved November 8, 2008.
  143. ↑ Crump, Steve (March 19, 2009). "COLUMN: Do you remember Bill Fagerbakke? He's a star". Magic Valley. Archived from the original on January 3, 2013. Retrieved May 22, 2013.
  144. ↑ Drymon, Derek (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  145. ↑ Liu, Ed (November 11, 2013). "Being Patrick Star: Toonzone Interviews Bill Fagerbakke on SpongeBob SquarePants". Toon Zone. Archived from the original on December 19, 2013. Retrieved March 28, 2014.
  146. ↑ Liu, Ed (November 11, 2013). "Being Patrick Star: Toonzone Interviews Bill Fagerbakke on SpongeBob SquarePants". Toon Zone. Archived from the original on December 19, 2013. Retrieved March 28, 2014.
  147. ↑ Douglas, Patrick (January 14, 2008). ""Transformers:Animated"/"Spongebob Squarepants"/"Coach" – Bill Fagerbakke (2008)". The Culture Shock. Archived from the original on July 16, 2011. Retrieved May 22, 2013.
  148. ↑ Banks 2004, p. 33.
  149. ↑ Reardon, Samantha (September 8, 2013). "Rodger Bumpass is Squidward Tentacles". The Signal. Archived from the original on March 28, 2014. Retrieved March 28, 2014.
  150. ↑ Brown, Arthur (2008). Everything I Need to Know, I Learned from Cartoons!. USA: Callaloo Press. p. 85. ISBN 978-1-4357-3248-3. Archived from the original on February 29, 2024. Retrieved November 7, 2020.
  151. ↑ Reardon, Samantha (September 8, 2013). "Rodger Bumpass is Squidward Tentacles". The Signal. Archived from the original on March 28, 2014. Retrieved March 28, 2014.
  152. ↑ "What a Sponge!" (PDF). The Mini Page. Andrews McMeel Universal. July 12, 2015. Archived (PDF) from the original on April 15, 2017.
  153. ↑ ۱۵۳٫۰ ۱۵۳٫۱ Beck 2013, pp. 86–88.
  154. ↑ Lloyd, Robert (July 9, 2012). "Ernest Borgnine: From Marty to McHale to Mermaid Man". Los Angeles Times. Archived from the original on October 24, 2018. Retrieved May 2, 2013.
  155. ↑ "Tim Conway: Credits". TV Guide. Archived from the original on July 26, 2008. Retrieved May 22, 2013.
  156. ↑ "Brian Doyle-Murray: Credits". TV Guide. Archived from the original on March 27, 2009. Retrieved May 22, 2013.
  157. ↑ "Marion Ross: Credits". TV Guide. Archived from the original on March 4, 2010. Retrieved May 22, 2013.
  158. ↑ "David Bowie goes out to sea for 'SpongeBob'". USA Today. October 11, 2006. Archived from the original on November 30, 2019. Retrieved May 27, 2013.
  159. ↑ "Bowie voices SpongeBob character". BBC. October 11, 2006. Archived from the original on September 16, 2020. Retrieved May 27, 2013.
  160. ↑ Moody, Annemarie (April 1, 2009). "Johnny Depp Teaches SpongeBob to Hang Ten in New TV Special". Animation World Network. Archived from the original on November 10, 2013. Retrieved May 28, 2013.
  161. ↑ Thomas, Devon (June 17, 2010). "Victoria Beckham Lends Her Voice to "SpongeBob"". CBS News. Archived from the original on November 12, 2013.
  162. ↑ "Victoria Beckham to star in a new episode of SpongeBob SquarePants". Daily Mirror. July 15, 2010. Archived from the original on June 20, 2017. Retrieved May 29, 2013.
  163. ↑ Kenny, Tom (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  164. ↑ Kenny, Tom (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  165. ↑ Lender, Jay (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  166. ↑ Hammond, Jennie Monica (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  167. ↑ Hammond, Jennie Monica (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  168. ↑ Hammond, Jennie Monica (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  169. ↑ Hammond, Jennie Monica (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  170. ↑ "Interview with Luke Brookshier, SpongeBob SquarePants Storyboard Director". 4Mations. September 23, 2009. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved May 23, 2013.
  171. ↑ Cavna, Michael (July 14, 2009). "The Interview: 'SpongeBob' Creator Stephen Hillenburg". The Washington Post. Archived from the original on October 6, 2012. Retrieved May 25, 2013.
  172. ↑ Cavna, Michael (July 14, 2009). "The Interview: 'SpongeBob' Creator Stephen Hillenburg". The Washington Post. Archived from the original on October 6, 2012. Retrieved May 25, 2013.
  173. ↑ "Interview with Luke Brookshier, SpongeBob SquarePants Storyboard Director". 4Mations. September 23, 2009. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved May 23, 2013.
  174. ↑ Fletcher, Alex (April 3, 2011). "Paul Tibbitt ('SpongeBob SquarePants')". Digital Spy. Archived from the original on October 31, 2013. Retrieved May 25, 2013.
  175. ↑ Fletcher, Alex (April 3, 2011). "Paul Tibbitt ('SpongeBob SquarePants')". Digital Spy. Archived from the original on October 31, 2013. Retrieved May 25, 2013.
  176. ↑ Fletcher, Alex (April 3, 2011). "Paul Tibbitt ('SpongeBob SquarePants')". Digital Spy. Archived from the original on October 31, 2013. Retrieved May 25, 2013.
  177. ↑ Pittenger, Kenny (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  178. ↑ Pittenger, Kenny (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  179. ↑ Hill, Jim (November 23, 2012). "New SpongeBob SquarePants Song Urges Shoppers Not to Be Jerks This Holiday Season". The Huffington Post. Archived from the original on April 14, 2017. Retrieved April 13, 2017.
  180. ↑ Zahed, Ramin (November 21, 2012). "Stop Motion Casts a Spell on SpongeBob". Animation Magazine. Archived from the original on December 12, 2012. Retrieved January 17, 2013.
  181. ↑ Priebe 2011, pp. 61–66.
  182. ↑ Sarto, Dan (December 5, 2012). "A Stop-Motion SpongeBob Special Means Christmas Comes Early This Year". Animation World Network. Archived from the original on November 2, 2014. Retrieved April 13, 2017.
  183. ↑ Sarto, Dan (December 5, 2012). "A Stop-Motion SpongeBob Special Means Christmas Comes Early This Year". Animation World Network. Archived from the original on November 2, 2014. Retrieved April 13, 2017.
  184. ↑ Etkin, Jaimie (June 14, 2012). "'SpongeBob SquarePants' Christmas Special: Stop-Motion 'It's A SpongeBob Christmas' With John Goodman". The Huffington Post. Archived from the original on October 24, 2018. Retrieved December 14, 2012.
  185. ↑ "Nickelodeon Debuts First Full-Length Stop-Motion Special, It's A SpongeBob Christmas!, Dec. 9, At 7:30 p.m. (ET/PT)". PR Newswire. October 31, 2012. Archived from the original on November 3, 2012. Retrieved May 8, 2013.
  186. ↑ Beck, Jerry (November 6, 2012). "It's A SpongeBob Stop-Mo Christmas". Cartoon Brew. Archived from the original on November 13, 2012. Retrieved January 17, 2013.
  187. ↑ "40th Annual Annie Awards Winners". Annie Award. ASIFA-Hollywood. 2013. Archived from the original on February 18, 2014.
  188. ↑ Giardina, Carolyn (January 17, 2013). "Sound Editors Announce Golden Reel Nominees". The Hollywood Reporter. Archived from the original on November 16, 2018. Retrieved April 15, 2013.
  189. ↑ "TV series Official Selection". Annecy International Animated Film Festival. Archived from the original on April 1, 2013.
  190. ↑ Taylor, Drew (February 5, 2015). "Review: Off-The-Wall And Trippy Sequel 'The SpongeBob Movie: Sponge Out Of Water'". IndieWire. Penske Media Corporation. Archived from the original on January 28, 2017. Retrieved April 13, 2017.
  191. ↑ "Nickelodeon Poland Sitemap". Nickelodeon Poland. Viacom International, Inc. Archived from the original on April 13, 2017.
  192. ↑ : Prapuolenis, Kaz (April 6, 2017). "Kaz Prapuolenis on Instagram". Archived from the original on 2021-12-23. Retrieved April 13, 2017.
  193. ↑ Carr, Nicolas (2010). "The Oral History of SpongeBob SquarePants". Hogan's Alley #17. Bull Moose Publishing Corporation. Archived from the original on August 31, 2015.
  194. ↑ (Neuwirth 2003, p. 50–51)
  195. ↑ Farhat, Basima (Interviewer) (December 5, 2006). Tom Kenny: Voice of SpongeBob SquarePants – Interview (Radio production). The People Speak Radio. Archived from the original (mp3) on July 24, 2011.