بارانی (طایفه) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بارانی یا بارنی، از طایفه‌های سیستانی در استان سیستان و بلوچستان می‌باشد.

بزرگان این طایفه معتقدند، زمانی که جلال‌الدین خوارزمشاه برای سرکوبی لشکریان چنگیز و تدارک سپاه به غزنین حرکت کرد، در منطقه‌ای به همین نام با او همراه شدند.

بعدها بارانی‌ها به جهان آباد و ده خان مهاجرت کرده و به کار کشاورزی و دامداری پرداخته‌اند. امروزه این طایفه در حاشیه نیزار میان کنگی زابل سرخس، ده چاهشند و منطقه قائنات و گلستان به این حرفه مشغول هستند. بارانی‌ها در روستاهای جهان آباد، ده قجر، ده بارانی و به طور کلی در بخش وحاشیه شرق مرز ایران که از مشهد تا زابل امتداددارد ساکن میبیاشند. ناگفته نماند طوایف بارانی .هراتی .دلارامی هم لهجه و هم زبانند وبه لهجه هراتی تکلم میکنند

این طایفه از نه تیره تشکیل می‌شود:

تیره صفر
تیره محمد رسول
تیره بُرهان
تیره جماگل (جمعه گل)
تیره محمد اکبر
تیره قاسم
تیره سلیمان
تیره اسماعیل
تیره کمال

....---

منابع

غلامعلی رئیس الذاکرین (۱۳۷۰)، زادسروان سیستان