باسیلیوس (عنوان) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

باسیلیوس (یونانی: βασιλεύς) عنوانی بود به معنای پادشاه، امپراتور یا شاهَنشاه که در امپراتوری‌های یونانی‌مآب به ویژه امپراتوری سلوکی و امپراتوری روم شرقی رایج بود. این عنوان برای زنان به صورت باسیلیسْسا (Βασίλισσα) یا باسیلیا (Βασίλεια) به کار برده می‌شد.^[۱] یونانیان شاه هخامنشی را نیز باسیلِئوس یا باسیلِئون می نامیدند، به معنی شاه شاهان.

معنای βασιλεύς را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.