دریاچه بالقاش - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دریاچه بالقاش
دریاچه بالقاش
	حوزه آبریز دریاچه بالقاش
موقعیت	قزاقستان
مختصات	۴۶°۱۰′ شمالی ۷۴°۲۰′ شرقی / ۴۶٫۱۶۷°شمالی ۷۴٫۳۳۳°شرقی
گونه	حوضه بسته
درون‌شارش‌های کلان	رودهای Ili, Karatal, Aksu, Lepsi, Byan, Kapal, Koksu
برون‌شارش‌های کلان	تبخیر
کشورهای حوضه	چین , قزاقستان
بیشترین درازا	۶۰۵ کیلومتر (۳۷۶ مایل)
بیشترین پهنا	۷۴ کیلومتر (۴۶ مایل) (شرق); ۱۹ کیلومتر (۱۲ مایل) (غرب)
میانگین ژرفا	۵٫۸ متر (۱۹ فوت)
بیشترین ژرفا	۲۶ متر (۸۵ فوت)
حجم آب	۴۴۰ کیلومتر مکعب (۱۱۰ مایل مکعب)
طول کرانه۱	۱۰۶ کیلومتر (۶۶ مایل)
ارتفاع سطح	۳۴۱٫۴ متر (۱٬۱۲۰ فوت)
یخ‌زدگی	نوامبر تا مارس
	۱ درازای ساحل سنجش خوش‌تعریفی نیست.

بالقاش یا بالخاش دریاچه‌ای واقع در جنوب شرقی قزاقستان است که پس از آرال بزرگترین دریاچه‌ی درون‌بومی آسیای مرکزی است. اگر چه این دریاچه مخزنی ندارد، میزان شوری آن کم است و رود ایلی و چند رود دیگر به آن می‌ریزد.^[۱]

این دریاچه برای جغرافی‌دانان مسلمان در سده‌های پیشین ناشناخته بود. قالمیق‌ها نخستین کسانی بودند که نام مغولی بالقاش را به این دریاچه دادند. این قوم در سده ۱۱ق و نیمه نخست سده ۱۲ق بر این مناطق تسلّط داشتند. سرزمین پیرامون بالقاش متروک و بسیار خشک است. این دریاچه تا زمان انقلاب اکتبر روسیه، از نظر اقتصادی نقشی نداشت. اهمیت این ناحیه، در ۱۹۳۶م، با بنای یک شهر بزرگ صنعتی به نام بالقاش در کرانه خلیج کوچک برتیس در ساحل شمالی دریاچه آغاز شد.^[۲]