بالون هوای گرم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یک بالن هوای گرم در حال پرواز

بالن هوای گرم (انگلیسی: Hot air balloon) نوعی بالن سبک تر از هواست که دارای یک کیسه و مشعل هوای گرم برای پرواز است. هوای گرم موردنیاز برای شناور شدن این بالن‌ها معمولاً از سوختن پروپان مایع به صورت روباز تأمین می‌شود.

بالن ها از سه قسمت اصلی تشکیل شده اند (کیسه بالن، مشعل بالن و سبد )

بالن هوای گرم اولین فناوری موفق پروازی بوده که بشر با آن به هوانوردی پرداخته‌است. این تجربه نخستین بار سال ۱۷۸۳ در پاریس به دست دو هوانورد پیشگام فرانسوی، ژان فرانسوا پیلاتر د روزیر و فرانسوآ لورن دارلاند با بالونی که برادران مونت گلفیر ساخته بودند میسر شد.

اولین بالنی که به صورت استاندارد در ایران ساخته شد در سال مهر ماه 1395 خورشیدی و توسط هادی داوودی ساخته شد . این بالن به رنگ پرچم ایران طراحی شده بود

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]