French
Deutschبایگان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بایگان | |
|---|---|
روستا | |
  بایگان موقعیت در ایران  بایگان بایگان (استان فارس) | |
| مختصات: ۲۸°۵۱′۵۵″شمالی ۵۲°۲۵′۲۵″شرقی / ۲۸٫۸۶۵۲۴۶۸°شمالی ۵۲٫۴۲۳۴۷۳۸°شرقی | |
| کشور | ایران |
| استان | فارس |
| شهرستان | فیروزآباد |
| بخش | مرکزی |
| دهستان | بایگان |
| جمعیت | ۲۴۸۱ نفر (سرشماری ۹۵) |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۷۱ |
بایگان، روستایی در دهستان بایگان بخش مرکزی شهرستان فیروزآباد در استان فارس ایران است. این روستا، مرکز دهستان بایگان است.[۱]
بایگان در ۱۵ کیلومتری غرب شهر فیروزآباد قرار دارد.
مردم‌شناسی
[ویرایش]عموم مردم این روستا از طوایف فارس زبان ایل کهکی هستند که از دیرباز در این منطقه سکونت داشته‌اند. مردمان این روستا کوهمره ای و از ایل کوهکی می‌باشند که از یک فرهنگ مشترک استفاده می‌کنند. زبان و گویش مردم این روستا همانند سایر مناطق کوهمره است که می‌توان گفت قدیمی‌ترین زبان منطقه فارس است.
| فارسی | بایگانی (فیروزآباد) | سُمغانی (کوهچنار) |
|---|---|---|
| وصله | پِرو | پَرو |
| برگ | بَلگ | بَلگ |
| می‌خرم می گیرم | می‌سَنُم | می‌سُنَم |
| ببینی | بِوینِی | بِوِنِی |
| بیفتد | بِفتِه | بِفتِه |
| می‌نشینیم | می‌نَییم | می‌نَیوم |
| آمدم | اَندُم | اَندَم |
| آمدی | اَندِی | اَندِی |
| داشتید | تو بی | تو بی |
| بخواهند | شو بیا | شو بُوا |
| بودی | بیدِی | بِدِی |
| خوردم | اُم خا | اُم خَه |
| بروی | هوشِی | اوشِی |
| برود | هوشو | اوشو |
| شنیدم | مِشنُو | مِشنُفت |
صنایع دستی
[ویرایش]از صنایع دستی این روستا می‌توان به گلیم، جاجیم، گبه و قالی اشاره کرد.
اقتصاد
[ویرایش]اقتصاد این روستا بر زراعت، دامداری، باغداری و قالی‌بافی است.
جمعیت
[ویرایش]بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۲٬۴۸۱ نفر (۷۳۳ خانوار) بوده است.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران (۲۰۲۴-۰۸-۱۸). «تقسیمات کشوری شهرستان فیروزآباد استان فارس مصوب ۱۴۰۳/۰۴/۲۷ با اصلاحات و الحاقات بعدی». Qavanin.ir.
- ↑ «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری > جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». www.amar.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۴.
 | این یک مقالهٔ خرد یک روستا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |