برنامه‌ریزی زیست‌محیطی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

Grassed tram track in Belgrade, Serbia
مسیر تراموا با چمن در بلگراد، صربستان

برنامه‌ریزی زیست‌محیطی (به انگلیسی: Environmental planning)، فرایند آسان‌سازی تصمیم‌گیری برای انجام توسعه سرزمین با در نظر گرفتن عوامل محیطی طبیعی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حاکمیتی است و چارچوبی جامع برای دستیابی به نتایج پایدار فراهم می‌کند. هدف اصلی برنامه‌ریزی زیست‌محیطی ایجاد جوامع پایدار است که هدف آنها حفظ و حفاظت از زمین‌های توسعه‌نیافته‌است.[۱]

برخی عناصر اصلی در برنامه‌ریزی زیست‌محیطی:

ارزیابی‌های برنامه‌ریزی زیست‌محیطی شامل حوزه‌هایی مانند کاربری زمین، اقتصادی-اجتماعی، حمل‌ونقل، ویژگی‌های اقتصادی و مسکن، آلودگی هوا، آلودگی صوتی، تالاب‌ها، زیستگاه گونه‌های در خطر انقراض، آسیب‌پذیری مناطق سیل‌خیز، فرسایش مناطق ساحلی و مطالعات بصری و غیره است. و از آن به عنوان یک ارزیابی برنامه‌ریزی محیطی یکپارچه یاد می‌شود.[۲] این توانایی تجزیه و تحلیل مسائل زیست‌محیطی است که تصمیم‌گیری حیاتی را آسان می‌سازد.

منابع

[ویرایش]
  1. Beathley, Timothy (1995). "Planning and Sustainability: The elements of a new paradigm". Journal of Planning Literature. doi:10.1177/088541229500900405. Archived from the original on 31 اكتبر 2016. Retrieved 26 September 2016. {{cite journal}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  2. p.160, Petts