بمب‌گذاری نمازجمعه تهران ۱۳۶۳ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انفجار نماز جمعه تهران در تاریخ ۲۴ اسفند سال ۱۳۶۳ به هنگام اقامه نماز جمعه توسط سید علی خامنه‌ای روی داد و طی آن ۱۴ نفر کشته و ۸۸ تن زخمی شدند.^[۱] این بمب‌گذاری به سازمان مجاهدین خلق ایران نسبت داده شده‌است.^[۲][۳]

سه روز پیش از نماز جمعه اولین موشک بالستیک اسکاد بی را در پاسخ به حملات موشکی عراق شلیک شد و در جبهه جنوب نیز عملیات بدر در حال اجرا بود.^[۴] روز پنج‌شنبه صدام حسین اعلام کرده بود که فردا نمازجمعه تهران را منفجر می‌کنیم و این حرف بین مردم تهران پیچیده بود. مردم تهران بدون توجه به تهدید صدام و سازمان مجاهدین خلق، کودکان خردسال خود را نیز به همراه آورده بودند.^[۵]

در جریان خطبه‌های نمازجمعه ۲۴ اسفند ۱۳۶۳، رأس ساعت ۱۲:۲۹ بمبی در حین سخنرانی امام جمعه تهران، سید علی خامنه‌ای، منفجر می‌شود. در جریان این انفجار ۱۴ نفر کشته و ۸۸ تن زخمی می‌شوند.^[۱] با وجود صدای شدید و بی نظمی که این بمب ایجاد کرده بود، سید علی خامنه‌ای خطبه‌های نماز جمعه را ادامه داد. نمازگزاران نیز نظم را رعایت کرده و شعار " الله اکبر" را سر می‌دادند.^[۵]

به گفته فضل الله فرخ، مسول وقت ستاد اقامه نماز جمعه تهران، بمب به صورت زیرانداز وارد محوطه شده بوده است.^[۵]

چند روز بعد سید روح‌الله خمینی در خصوص این واقعه می‌گوید: «من فراموش نمی‌کنم قصه روز جمعه را که آنطور باشکوه، با نورانیت و با استقامت گذشت. آن‌طور مردم با طمانینه با آن صداهایی که می‌آمد، با آن رگبارهایی که می‌آمد. من ملاحظه می‌کردم. من نگاه می‌کردم و مخصوصاً نگاه می‌کردم ببینم که در بین مردم چه وضعی است، اما ندیدم حتی یک نفر را که یک تزلزلی در آن پیدا باشد و آن وقت امام جمعه آن‌طور با آن طنین قوی صحبت کرد و مردم آن‌طور گوش کردند و آن طور فریاد زدند که برای شهادت آمدیم.»^[۵][۴]

• امام جمعه
• نماز جمعه تهران

• خطبه‌های نماز در لحظه انفجار در یوتیوب