بنیامین طبریهای - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
بنیامین طبریهای مردی ثروتمند بود که سربازان زیادی را در جریان شورش یهودیان علیه هراکلیوس در استان فلسطین در قرن هفتم امپراتوری بیزانس به خدمت گرفت و مسلح کرد. بنیامین طبریهای به نیروهای ایرانی ملحق شد و سربازان یهودی را از طبریه، ناصره و شهرهای کوهستانی جلیل به خدمت گرفت و مسلح کرد و با هم به سوی اورشلیم حرکت کردند. بعداً یهودیان نواحی جنوبی کشور به آنها پیوستند. و با حمایت گروهی از اعراب، نیروهای متحد اورشلیم را در سال ۶۱۴ میلادی تصرف کردند. بنیامین یکی از رهبران شورش بود که فعالانه در محاصره و تصرف اورشلیم توسط ایران در سال ۶۱۴ شرکت داشت.[۱] گمان می رود که رهبر دوم نحمیا بن هوشیل به عنوان حاکم اورشلیم منصوب شد.[۲][۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Th. Nöldeke; Grätz, Gesch (1906). Jewish Encyclopedia CHOSROES (KHOSRU) II. PARWIZ ("The Conqueror"). Jewish Encyclopedia. Retrieved 20 January 2014.
- ↑ Haim Hillel Ben-Sasson (1976). A History of the Jewish People. Harvard University Press. p. 362. Retrieved 19 January 2014.
nehemiah ben hushiel.
- ↑ Edward Lipiński (2004). Itineraria Phoenicia. Peeters Publishers. pp. 542–543. ISBN 9789042913448. Retrieved 11 March 2014.