بنیامین طبریه‌ای - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بنیامین طبریه‌ای مردی ثروتمند بود که سربازان زیادی را در جریان شورش یهودیان علیه هراکلیوس در استان فلسطین در قرن هفتم امپراتوری بیزانس به خدمت گرفت و مسلح کرد. بنیامین طبریه‌ای به نیروهای ایرانی ملحق شد و سربازان یهودی را از طبریه، ناصره و شهرهای کوهستانی جلیل به خدمت گرفت و مسلح کرد و با هم به سوی اورشلیم حرکت کردند. بعداً یهودیان نواحی جنوبی کشور به آنها پیوستند. و با حمایت گروهی از اعراب، نیروهای متحد اورشلیم را در سال ۶۱۴ میلادی تصرف کردند. بنیامین یکی از رهبران شورش بود که فعالانه در محاصره و تصرف اورشلیم توسط ایران در سال ۶۱۴ شرکت داشت.[۱] گمان می رود که رهبر دوم نحمیا بن هوشیل به عنوان حاکم اورشلیم منصوب شد.[۲][۳]

منابع

[ویرایش]
  1. Th. Nöldeke; Grätz, Gesch (1906). Jewish Encyclopedia CHOSROES (KHOSRU) II. PARWIZ ("The Conqueror"). Jewish Encyclopedia. Retrieved 20 January 2014.
  2. Haim Hillel Ben-Sasson (1976). A History of the Jewish People. Harvard University Press. p. 362. Retrieved 19 January 2014. nehemiah ben hushiel.
  3. Edward Lipiński (2004). Itineraria Phoenicia. Peeters Publishers. pp. 542–543. ISBN 9789042913448. Retrieved 11 March 2014.