بون (دین) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بون (انگلیسی: Bon) یک دین تبتی است که با بودایی امیخته شده است و رابطه آن با بودیسم تبتی موضوع بحث بوده‌است. پیروان بون، معروف به بونپوس، معتقدند که این دین از سرزمینی به نام «تازیگ» منشأ گرفته‌است که توسط دانشمندان مختلف به عنوان تاجیکستان و شرق امپراتوری پارس یا ایران و آسیای مرکزی شناخته می‌شود. .^[۲] ^[۳]

از تازیگ مذهب بون به منطقه زانگ زونگ آمد و از آنجا به تبت وارد شد .^[۴]

جستارهای وابسته

منابع

↑ William M. Johnston (2000). Encyclopedia of Monasticism. Taylor & Francis. pp. 169–171. ISBN 978-1-57958-090-2.
↑ Karmay, Samten G., "Extract from 'A General Introduction to the History and Doctrines of Bon'", in Alex McKay, ed. History of Tibet, Volume 1 (New York: Routledge, 2003), 496-9.
↑ Namdak, Lopon Tenzin, Heart Drops of Dharmakaya (Ithaca: Snow Lion Publications, 2002).
↑ Karmay, 499.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bon». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۲۰.

پیوند به بیرون

[johnston169-1] William M. Johnston (2000). Encyclopedia of Monasticism. Taylor & Francis. pp. 169–171. ISBN 978-1-57958-090-2.

[2] Karmay, Samten G., "Extract from 'A General Introduction to the History and Doctrines of Bon'", in Alex McKay, ed. History of Tibet, Volume 1 (New York: Routledge, 2003), 496-9.

[3] Namdak, Lopon Tenzin, Heart Drops of Dharmakaya (Ithaca: Snow Lion Publications, 2002).

[4] Karmay, 499.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]