تاپیوکا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نشاسته تاپیوکا

تاپیوکا (‎/ˌtæpiˈkə/‎ ؛ پرتغالی:[tapiˈɔkɐ]) نشاسته استخراج‌شده از ریشه‌های ذخیره‌ای گیاه مانیوک است (Manihot esculenta، همچنین به‌عنوان مانیوک شناخته می‌شود)، که یک گونه بومی منطقه شمال و منطقه مرکزی غرب برزیل، بوده.[۱] اما استفاده از آن اکنون در سراسر آمریکای جنوبی گسترش یافته‌است. این گیاه توسط استعمارگران پرتغالی به بیشتر مناطق هند غربی، آفریقا و آسیا منتقل شد. این گیاه یک درختچه چند ساله است که با شرایط گرم مناطق جلگه‌ای گرمسیر سازگار است. مانیوک نسبت به بسیاری از گیاهان غذایی، بهتر با خاک‌های فقیر وفق می‌یابد.

ریشه مانیوک

منابع

[ویرایش]
  1. Olsen, KM; Schaal, BA (1999). "Evidence on the origin of cassava: phylogeography of Manihot esculenta". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 96 (10): 5586–91. Bibcode:1999PNAS...96.5586O. doi:10.1073/pnas.96.10.5586. PMC 21904. PMID 10318928.