French
Deutschتداخل‌سنجی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تداخل سنجی (به انگلیسی: interferometry) دانش ترکیب دو یا چند موج است به نحوی که با بررسی موج حاصل از این ترکیب بتوان اطلاعاتی در مورد موج‌های ورودی بدست آورد. ابزاری که برای تداخل امواج بکار می‌رود تداخل‌سنج نامیده می‌شود. تداخل‌سنجی روشی مهم برای تحقیق در زمینه‌های اخترشناسی، اندازه‌گیری، فیزیک نور، فیزیک هسته‌ای، فیزیک ذرات، فیزیک پلاسما، فیبر نوری، زمین‌شناسی، زلزله‌شناسی، اقیانوس‌سنجی، مکانیک کوانتومی و سنجش از راه دور است.
تداخل‌سنج
[ویرایش]تداخل‌سنج ابزاری است که بر اساس خواص موجی امواج الکترومغناطیس به خصوص نور مرئی می‌تواند اندازه‌گیری‌های بسیاری دقیقی از کمیات فیزیکی انجام دهد.
اساس کار تداخل سنج‌ها
[ویرایش]اساس کار تداخل سنج‌ها بر پایه اصول تداخل نور می‌باشد. بر اساس اصول تداخلی چنانچه دو منبع نوری همدوس نورشان با یکدیگر تداخل کند این پرتوها با یکدیگر برهم‌نهی نموده و نتیجه این برهم‌نهی نواحی تاریک و روشن در فضا خواهند بود. اگر تغییری در محیط انتشار این دو پرتو یا هرکدام از آن‌ها رخ دهد (مانند تغییر دما، فشار، طول موج و مانند آن) نقش تداخلی دو پرتو (نواحی تاریک و روشن) تغییر خواهد کرد با ثبت این تغییرات و اندازه‌گیری آن‌ها می‌توان به تغییرات روی داده در محیط پی برد.
تقسیم‌بندی تداخل‌سنج‌ها
[ویرایش]- تداخل‌سنج‌های تقسیم دامنه
- تداخل‌سنج‌های تقسیم جبهه موج
تداخل‌سنجی در نجوم
[ویرایش]انواع تداخل‌سنج
[ویرایش]منابع
[ویرایش]
* Basics of INTERFEROMETRY,P. HARIHARAN,2007, Elsevier Inc.