انتقال سیگنال - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

از آنتن برای انتقال امواج بی‌سیم استفاده می‌شود.

در مخابرات، انتقال سیگنال (به انگلیسی: Signal transmission) یا تراگسیلش سیگنال (با کوته‌نوشت TX یا Xmit) فرایند ارسال و انتشار سیگنال آنالوگ یا سیگنال دیجیتال در یک محیط انتقال فیزیکی نقطه به نقطه یا نقطه به چندنقطه با سیم، فیبر نوری، یا بی‌سیم است.[۱][۲]

فناوری‌های سامانه انتقال، معمولاً به وظایف پروتکل لایه فیزیکی مانند مدولاسیون، دمودولاتور، کدگذاری خط، برابرسازی، تشخیص و تصحیح خطا، بیت هماهنگ‌ساز، تسهیم‌سازی، دیجیتالی‌سازی، و فشرده‌سازی داده‌ها می‌پردازد.

نمونه‌هایی از انتقال، ارسال‌کردن سیگنال، با یک دیرش (به انگلیسی: duration) محدود هستند، برای مثال، بسته یا مجموعه داده، تماس تلفنی، یا ایمیل است.

انتقال پیام دیجیتال یا سیگنال آنالوگ دیجیتالی‌شده، انتقال داده نامیده می‌شود.

منابع

[ویرایش]
  1. "Telecommunications Technology Fundamentals". informit.com. 28 December 2001.
  2. "Telecommunications Media". britannica.com. 21 January 2014.