تریتیوم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تریتیوم، 3H
عمومی
نماد۳H
نام‌هاتریتیوم، H-۳، tritium, triton
پروتون‌ها۱
نوترون‌ها۲
اطلاعات هسته
فراوانی طبیعیtrace
نیمه‌عمر۱۲٫۳۲ years
محصولات واپاشی۳He
جرم ایزوتوپ۳٫۰۱۶۰۴۹۲ u
اسپین12
انرژی مازاد۱۴٬۹۴۹٫۷۹۴± ۰٫۰۰۱ keV
انرژی بستگی۸٬۴۸۱٫۸۲۱± ۰٫۰۰۴ keV
حالت‌های واپاشی
حالت واپاشیانرژی واپاشی (MeV)
واپاشی بتا۰٫۰۱۸۵۹۰
ایزوتوپ‌های هیدروژن
جدول کامل نوکلیدها

تریتیوم (به انگلیسی: Tritium) به ایزوتوپی از هیدروژن می‌گویند که عدد جرمی در آن ۳ است یعنی ۱ پروتون و دو نوترون که طبق قاعده پاولی باید رادیواکتیو باشد و همین‌طور نیز هست. تریتیوم که با نماد T یا ۳H است، به عنوان هیدروژن۳ یک ایزوتوپ پرتوزای هیدروژن است.[۱][۲]

نیمه عمرش ۸±۴۵۰۰ روز و جرمش ۳٫۰۱۶۰۴۹۲ واحد اتمی است و در آزمایشگاه با دمای بسیار بالا تولید می‌شود.[۳][۴]

نحوه فروپاش

[ویرایش]

هستهٔ تریتیوم در واکنش فروپاشی بتا به هستهٔ هلیوم-۳ تبدیل شده و یک الکترون و یک پادنوترینوی الکترون آزاد می‌کند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]
  1. Alvarez, Luis; Cornog, Robert (1939). "Helium and Hydrogen of Mass 3". Physical Review. 56 (6): 613. Bibcode:1939PhRv...56..613A. doi:10.1103/PhysRev.56.613.
  2. Alvarez, Luis W.; Trower, W. Peter (1987). Discovering Alvarez: Selected works of Luis W. Alvarez, with commentary by his students and colleagues. University of Chicago Press. pp. 26–30. ISBN 978-0-226-81304-2.
  3. Oliphant, M.L.; Harteck, P.; Rutherford, L. (1934). "Transmutation effects observed with heavy hydrogen". Nature. 133 (3359): 413. Bibcode:1934Natur.133..413O. doi:10.1038/133413a0. S2CID 4078529.
  4. Oliphant, M.L.E.; Harteck, P.; Rutherford, L. (1934). "Transmutation Effects Observed with Heavy Hydrogen". Proceedings of the Royal Society A: Mathematical, Physical and Engineering Sciences. 144 (853): 692. Bibcode:1934RSPSA.144..692O. doi:10.1098/rspa.1934.0077.