ترل بل - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ترل بل
۲مین وزیر آموزش ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۲۲ ژانویه ۱۹۸۱ – ۳۱ دسامبر ۱۹۸۴
رئیس‌جمهوررونالد ریگان
پس ازشیرلی هافستدلر
پیش ازویلیام بینیت
کمیسیونر آموزش ایالات متحده
دوره مسئولیت
ژوئن ۱۹۷۴ – ژوئیه ۱۹۷۶
رئیس‌جمهورریچارد نیکسون
جرالد فورد
پس ازجان اوتینا
پیش ازادوارد آگوئیره
اطلاعات شخصی
زاده
ترل هوارد بل

۱۱ نوامبر ۱۹۲۱
لاوا هات اسپرینگز، آیداهو، U.S.
درگذشته۲۲ ژوئن ۱۹۹۶ (۷۴ سال)
سالت لیک سیتی، یوتا، U.S.
آرامگاهباغهای غروب لارکین در سندی، یوتا
حزب سیاسیجمهوریخواه
همسر(ان)بتی فیتزجرالد
فرزندان۴ پسر
تحصیلاتمکتب نرمال ایالت آلبیون (BA)
دانشگاه آیداهو (MA)
دانشگاه یوتا (PhD)
خدمات نظامی
وفاداری ایالات متحده آمریکا
خدمت/شاخه تفنگداران دریایی ایالات متحده
درجه گروهبان
جنگ‌ها/عملیات‌جنگ جهانی دوم

ترل هوارد بل (Terrel Howard Bell) (زادهٔ ۱۱ نوامبر ۱۹۲۱ – درگذشتهٔ ۲۲ ژوئن ۱۹۹۶)، وزیر آموزش در کابینه رئیس‌جمهور رونالد ریگان بود.[۱][۲] پس از شیرلی هوفستدلر، وی دومین وزیر آموزش ایالات متحده بود.

اوایل زندگی و حرفه

[ویرایش]

بل در ۱۱ نوامبر، ۱۹۲۱ در لاوا هات اسپرینگر، آیداهوا بدنیا آمد و زمانی که هشت سال داشت پدرش فوت کرد.[۳] بل در ۱۹۴۰ میلادی[۴] از دبیرستان لاوا هات اسپرینگز و در ۱۹۴۶ میلادی از دارالمعلمین ایالتی آلبیون فارغ‌التحصیل شد. پس از اتمام دارالمعلمین، وی به عنوان سرپرست چندین مدرسه در آیداهوا و وایومینگ خدمت کرد.

بل بیشتر دوره حرفه‌ای خود را در یوتا گذراند. وی در جریان جنگ جهانی دوم به عنوان گروهبان در سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده خدمت نموده و دوباره به آیداهوا بازگشت تا تحصیلات خود را ادامه دهد. پس از کسب مدرک BA در شهر آلبیون در ۱۹۴۶ میلادی، بل به عنوان معلم دبیرستان و راننده اتوبوس به کار آغاز کرد.

وی مدرک فوق لیسانس خود در رشته MA را در ۱۹۵۴ میلادی از دانشگاه آیداهو واقع در مسکو و مدرک دکترای تخصصی خود در رشته آموزش را در ۱۹۶۱ میلادی از دانشگاه یوتا واقع در سالت لیک سیتی کسب کرد. از ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ میلادی، بل همچنین به عنوان عضو کمیسیون آموزش یوتا و سرپرست مدرسه شهرستان ویبر در یوتا خدمت کرد.

رئیس کمیسیون ملی آموزش

[ویرایش]

بل از ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ میلادی تحت اداره دو رئیس‌جمهور ریچارد نیکسون و جرالد فورد به عنوان رئیس کمیسیون ملی آموزش (قبل از اینکه کمیسیون ملی آموزش به وزارتخانه تغییر داده شود) خدمت کرد.

وزیر آموزش ایالات متحده

[ویرایش]

بل در ۱۹۸۱ میلادی در کابینه ریگان گماشته شد و از وی انتظار می‌رفت تا از روند جداسازی وزارت آموزش نظارت نماید، اما وی با برخی موانع حقوقی روبرو شد، چون این چنین تقسیم یک وزارت‌خانه مستلزم موارد قانونی بود. در حلقه‌های آموزش وی یک فرد شناخته‌شده بوده و مورد تحسین و احترام قرار می‌گرفت، چون از سمت معلم مدرسه به استاد کالج و در نهایت به سمت‌های بلند حکومتی رسیده بود. بل در میان کابینه‌ای پر از افراد پولدار به عنوان یک فرد فروتن خود را حفظ کرد – هنگام اسباب‌کشی از یوتا به واشینگتن، او خود یک کامیون یو-هاول را رانندگی کرد، چون افرادی که در سمت‌های سیاسی گماشته شده بودند هزینه اسباب کشی دریافت نمی‌کردند.

در ۱۹۸۱ میلادی، وی ریگان را متقاعد نمود تا کمیسیونی را برای مطالعه برتری در آموزش بگمارد. گزارش ۱۹۸۳ کمیسیون ملی برتری در آموزش، تحت عنوان ملتی در خطر، با نتیجه‌گیری‌های که ارایه نموده بود موجب آغاز اصلاحات نظام آموزشی گردید؛ این نتیجه‌گیری همچنین ادعا نمود که ملت توسط «یک موج روزافزون میانه‌گرایی» تهدید می‌شد.[۵]

استعفا و اواخر زندگی

[ویرایش]

هرچند اهمیت آموزش توسط این اصلاحات برجسته شده بود، اما ریگان همواره به سعی خود مبنی بر کاهش وجوه مالی وزارت آموزش ادامه داد. بل در دوره اول ریاست جمهوری ریگان در این سمت خدمت نموده و از ۳۱ دسامبر ۱۹۸۴ از سمت خود کناره‌گیری کرد.[۶][۷] ویلیام بینیت جانشین بل شده و او با برگشت دوباره به سالت لیک سیتی به هیئت استادان دانشگاه یوتا ملحق شد. وی در ۱۹۸۸ میلادی خاطرات خود را تحت عنوان سیزدهمین مرد: خاطرات کابینه ریگان منتشر کرد.

بل در طول حرفه خود هفت کتاب دیگر نیز نوشت که شامل موضوعاتی چون بهبود رشد ذهنی کودک و اصلاحات فرایند آموزشی بود. آخرین کتاب وی که به‌طور مشترک با شریک تجاریش دکتر دونا المکویست در شرکت غیرانتفاعی وی بنام تی.اچ. بل و همکاران در ۱۹۹۳ میلادی در سالت لیک سیتی به نشر رسید، توصیه‌های برای بهبود نظام آموزشی ایالات متحده ارایه نمود.

«سه مورد در تدریس وجود دارد که باید روی آنها تأکید شود: نخستین مورد انگیزه است، دومین مورد انگیزه است و سومین مورد (همانگونه که شما حدس زدید) انگیزه است». ترل اچ. بل، وزیر آموزش ایالات متحده، ۱۹۸۱ – ۱۹۸۵ میلادی (بل، ۱۹۹۵ میلادی).

بل در ۱۹۸۷ میلادی به‌طور رسمی به سالن شهرت آیداهو معرفی گردید.[۸]

زندگی شخصی

[ویرایش]

بل در ۱۹۵۷ میلادی با بیتی روث فیتزجرالد ازدواج نمود و آنها چهار داشتند: مارک اف. وارن تی. گلن ام. و پیتر اف.بل.

مرگ

[ویرایش]

بل در ۱۹۹۶ زمانی که خواب بود بر اثر بیماری فیبروز ریه به عمر ۷۴ سالگی در خانه خود در سالت لیک سیتی درگذشت؛ او در گورستان لارکین سنسیت گاردینز در سندی، یوتا به خاک سپرده شده‌است.

جایزه ترل اچ. بل

[ویرایش]

وزارت آموزش ایالات متحده جایزه‌ای را که به افتخار بل نامگذاری شده‌است، برای قدردانی از «رهبران نخبه مدارس و نقشی که آنها برای غلبه بر شرایط چالش‌برانگیز ایفا می‌کنند» اعطاء می‌کند. این جایزه در ۳ نوامبر ۲۰۰۹ به هشت مدیر مدرسه دولتی ایالات متحده اعطاء گردید. همزمان با اعطای جایزه، این وزارت یک اعلامیه مطبوعاتی را منتشر نمود که در آن گفته شده بود، «وزیر فقید ترل اچ. بل آموزش را از والاترین اولویت‌ها می‌دانست، اعتماد داشت که تمامی دانشجویان آنرا به عنوان کلید موفقیت شان خواهند یافت، همانگونه کلید موفقیت خود وی بود».[۹]

منابع

[ویرایش]
  1. "T.H. Bell – Ex-cabinet member and educator dies at 74". Deseret News. (Salt Lake City, Utah). June 23, 1996. Retrieved August 24, 2018.
  2. Rosenfeld, Megan (April 5, 1981). "For whom Bell toils". Washington Post. Retrieved August 24, 2018.
  3. Encyclopedia of Latter-day Saint History - Bell, Terrel H[پیوند مرده]
  4. McCarthy, John (May 15, 1983). "UI grads hear Bell, governor". Lewiston Morning Tribune. (Idaho). p. 1C.
  5. A Nation at Risk. National Commission on Excellence in Education. April 1983.
  6. Thomas Ferraro (November 8, 1984). "Education Secretary Terrel Bell told his staff today he..." UPI. Retrieved December 29, 2016.
  7. "List of Education Secretaries". Archived from the original on 2016-12-30. Retrieved December 29, 2016.
  8. "Bannock".[پیوند مرده]
  9. "Terrel Bell Award for Outstanding School Leadership Presented to Eight Principals" (Press release). U.S. Department of Education. November 3, 2009. Retrieved March 3, 2010.

پیوند به بیرون

[ویرایش]