تیتانیوم دی‌سلنید - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تیتانیوم دی‌سلنید (TiSe 2) که به عنوان سلنید تیتانیوم (IV) نیز شناخته می‌شود، یک ترکیب معدنی از تیتانیوم و سلنیوم می‌باشد. در این ماده سلنیوم به عنوان سلنید (Se 2-) در نظر گرفته می‌شود که مستلزم وجود تیتانیوم به صورت Ti+4 است. تیتانیوم دی‌سلنید عضوی از دی‌کالکوژنیدهای فلزی است، ترکیباتی که از یک فلز و عنصری از ستون کالکوژن در جدول تناوبی تشکیل شده‌اند. بسیاری از ویژگی‌های ارزش بالقوه در فن‌آوری باتری‌ها را نشان می‌دهند، مانند میان‌اندازی و هدایت الکتریکی، اگرچه بیشتر کاربردها بر روی دی سولفیدهای کمتر سمی و سبک‌تر تمرکز می‌کنند، به عنوان مثال. TiS 2.

ساختار

[ویرایش]
تیتانیوم دی‌سلنید
Cadmium iodide
Cadmium iodide
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس ۱۲۰۶۷-۴۵-۷
پاب‌کم ۸۲۹۰۹
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
  • [Se]=[Ti]=[Se]

خصوصیات
فرمول مولکولی TiSe2
جرم مولی 205.787
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
Infobox references

در سیستم تیتانیوم سلنیوم، بسیاری از استوکیومتری‌ها شناسایی شده‌اند. تیتانیوم دی‌سلنید با ساختار نوع CdI 2 متبلور می‌شود، که در آن سوراخ‌های هشت وجهی بین لایه‌های شش ضلعی متناوب بسته‌بندی شده نزدیک لایه‌های Se-2 (که نیمی از تعداد کل سوراخ‌های هشت وجهی است) توسط مراکز Ti+4 اشغال شده‌است. ساختار CdI2 اغلب به عنوان ساختار لایه ای شناخته می‌شود زیرا لایه‌های تکرار شونده اتم‌ها عمود بر لایه بسته‌بندی شده دنباله Se-Ti-Se Se-Ti-Se Se-Ti-Se با برهمکنش‌های ضعیف واندروالس را تشکیل می‌دهند. بین اتم‌های سلنیوم در لایه‌های مجاور. ساختار دارای هماهنگی (۶٬۳) است که برای کاتیون هشت وجهی و برای آنیونها هرم مثلثی است. نوع ساختار معمولاً برای بسیاری از هالیدهای فلزات واسطه نیز یافت می‌شود.[۱] این ساختار لایه‌ای شناخته‌شده برای میان‌لایش با فلزات قلیایی (M) است، منجر به تشکیل (X ≤ ۱) MxTiSe2 می‌شود، در نتیجه شکاف‌های ضعیف واندروالس بین صفحات لایه‌ای دوبعدی گسترش می‌یابد.[۲]

سنتز

[ویرایش]

ترکیبی از تیتانیوم و سلنیوم تحت جو آرگون حرارت داده می‌شود تا نمونه اولیه تولید شود. محصول خام معمولاً با انتقال بخار شیمیایی با استفاده از ید به عنوان عامل انتقال خالص می‌شود.[۳]

Ti + 2 Se → TiSe 2

منابع

[ویرایش]
  1. Riekel, C (1976). "Structure Refinement of TiSe2 by Neutron Diffraction". Journal of Solid State Chemistry. 17 (4): 389–92. Bibcode:1976JSSCh..17..389R. doi:10.1016/S0022-4596(76)80008-4.
  2. Bouroushian, M. "Electrochemistry of Metal Chalcogenides" شابک ‎۹۷۸−۳−۶۴۲−۰۳۹۶۷−۶
  3. Hagenmuller, P. "Preparative Methods in Solid State Chemistry" شابک ‎۹۷۸−۰−۳۲۳−۱۴۴۳۶−۰