جان مارتین (نقاش) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان مارتین | |
---|---|
زادهٔ | ۱۹ ژوئیهٔ ۱۷۸۹ |
درگذشت | ۱۷ فوریهٔ ۱۸۵۴ (۶۴ سال) |
شناختهشده برای | نقاشی، حکاکی، تصویرسازی |
جنبش | رمانتیسم |
همسر | سوزان |
جان مارتین (انگلیسی: John Martin؛ ۱۹ ژوئیه ۱۷۸۹ – ۱۷ فوریه ۱۸۵۴)[۱] یک نقاش، حکاک و تصویرگر مکتب رمانتیسم اهل انگلستان بود. او برای آثار متعدد و نقاشیهای ملودرام از موضوعات مذهبی و ترکیبهای فوقالعاده از جمعیتی با چهرههای کوچک که به مناظر تحمیل شدهاند بزرگ داشته شده است.
نقاشیها و حکاکیهای مارتین با موفقیت و اقبال عمومی مواجه شد. لارنس در سال ۱۸۲۱ او را به عنوان «محبوبترین نقاش روزگار» یاد کرد اما توسط رسکین و دیگر منتقدان به باد انتقاد گرفته شد.
نگارخانه
[ویرایش]- Belshazzar's Feast (1820)
- The Seventh Plague of Egypt, John Martin, 1823
- The Great Day of His Wrath, c. 1853
- The Destruction of سدوم و گموراه, 1852
- The Evening of the Deluge, Mezzotint and engraving (1828)
پانویس
[ویرایش]- ↑ Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. 17 (11th ed.). 1911. p. 794. .
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «John Martin (painter)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۵ ژانویه ۲۰۱۷.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جان مارتین (نقاش) موجود است.