جرالدینه فرارو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جرالدینه فرارو
سفیر ایالات متحده در شورای حقوق بشر سازمان ملل
دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۹۹۳ – ۱۱ اکتبر ۱۹۹۶
رئیس‌جمهور	بیل کلینتون
پس از	آرماندو وایادارس
پیش از	Nancy Rubin
Secretary of the House Democratic Caucus
دوره مسئولیت ۳ ژانویه ۱۹۸۱ – ۳ ژانویه ۱۹۸۵
رهبر	تیپ اونیل
پس از	شرلی چیزم
پیش از	Mary Oakar
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده از ایالت نیویورک حوزهٔ 9th
دوره مسئولیت ۳ ژانویه ۱۹۷۹ – ۳ ژانویه ۱۹۸۵
پس از	James Delaney
پیش از	Thomas Manton
اطلاعات شخصی
زاده	جرالدینه آنه فرارو ۲۶ اوت ۱۹۳۵ نیوبورگ، نیویورک، U.S.
درگذشته	۲۶ مارس ۲۰۱۱ (۷۵ سال) بوستون، ماساچوست، U.S.
حزب سیاسی	حزب دموکرات (ایالات متحده آمریکا)
همسر(ان)	جان زاکارو (ا. ۱۹۶۰)
فرزندان	۳ دانا، جان، لائورا
تحصیلات	Marymount Manhattan College (بی‌ای) دانشگاه فوردهام (جی‌دی)
امضا

جرالدینه آنه فرارو (به انگلیسی: Geraldine Anne Ferraro) (زاده ۲۶ اوت ۱۹۳۵ – درگذشته ۲۶ مارس ۲۰۱۱) حقوق‌دان و سیاست‌مدار دموکرات آمریکایی و عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا و اولین زن کاندیدای معاونت ریاست جمهوری بود.^[۱]

خانم فرارو نخستین زنی بود که در سال ۱۹۸۴ کاندیدای معاون ریاست‌جمهوری از یکی از احزاب اصلی آمریکا شد. او که نماینده کنگره از نیویورک بود از طرف والتر ماندل کاندیدای حزب دموکرات برای سمت معاون اولی انتخاب شد. آنها در برابر رونالد ریگان و معاون اولش جرج بوش پدر شکست خوردند. کاندیداتوری خانم فرارو برای اولین‌بار به آمریکا نشان داد که یک زن هم می‌تواند برای تصاحب پست معاونت ریاست‌جمهوری کاندیدا شود.

• فرین عاصمی. «دولت جدید آمریکا؛ زنانی که پیش از کامالا هریس جنگیدند». بی‌بی‌سی.