حفره بالاخاری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حفره بالاخاری
سطح پشتی کتف سمت چپ و حفره بالاخاری که با رنگ سرخ نشان داده شده است
سطح پشتی کتف سمت چپ و حفره بالاخاری که با رنگ سرخ نشان داده شده است
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینfossa supraspinata
TA98A02.4.01.007
TA21150
FMA23269

حفره بالاخاری (به انگلیسی: Supraspinous) یک حفره در نمای مشتی استخوان کتف است که کوچک‌تر از فرورفتگی زیرخاری است و دارای حالتی فرورفتگی، نسبتاً صاف و انتهای کتفی آن گسترده‌تر از انتهای بازویی آن است. دو سوم درونی آن به ابتدای ماهیچه بالاخاری پیوسته است.

ساختار

[ویرایش]

این حفره را می‌توان با برداشتن پوست و فاشیای سطحی پشت و ماهیچه ذوزنقه‌ای به طور کامل دید و بررسی کرد.

حفره بالاخاری توسط خار کتف در بخش زیرین، توسط زائده سرشانه‌ای در طرف جانبی و زاویه بالایی کتف در سمت بالایی محدود می‌شود.

ماهیچه بالاخاری از این حفره آغاز می‌شود. ماهیچه بالابرنده کتف نیز به بخش درونی حفره پیوسته و متصل است.

کارکرد

[ویرایش]

سرخرگ روشانه‌ای و عصب روشانه‌ای در درون حفره دیده می‌شود. شاخه پشتی سرخرگ فوقانی ماهیچه، خون ماهیچه بالاخاری را تأمین می‌کند. سرخرگ عرضی گردن همچنین یک شاخه جنبی و بازپیوندی با سرخرگ روشانه‌ای می‌دهد. عصب روشانه‌ای از شبکه بازویی منشا می‌گیرد و از راه عبور زاویه فوق کتفی در نزدیکی این حفره جای می‌گیرد و ماهیچه بالاخاری را عصب‌دهی می‌کند. سرخرگ و عصب بالاشانه‌ای با هم به سمت پایین می‌آیند اما توسط رباط عرضی کتف بالایی جدا می‌شوند.

نگارخانه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

این مقاله در بردارندهٔ بخش‌هایی از صفحه page 203   چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.