حفره بالاخاری - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
حفره بالاخاری | |
---|---|
جزئیات | |
شناسهها | |
لاتین | fossa supraspinata |
TA98 | A02.4.01.007 |
TA2 | 1150 |
FMA | 23269 |
حفره بالاخاری (به انگلیسی: Supraspinous) یک حفره در نمای مشتی استخوان کتف است که کوچکتر از فرورفتگی زیرخاری است و دارای حالتی فرورفتگی، نسبتاً صاف و انتهای کتفی آن گستردهتر از انتهای بازویی آن است. دو سوم درونی آن به ابتدای ماهیچه بالاخاری پیوسته است.
ساختار
[ویرایش]این حفره را میتوان با برداشتن پوست و فاشیای سطحی پشت و ماهیچه ذوزنقهای به طور کامل دید و بررسی کرد.
حفره بالاخاری توسط خار کتف در بخش زیرین، توسط زائده سرشانهای در طرف جانبی و زاویه بالایی کتف در سمت بالایی محدود میشود.
ماهیچه بالاخاری از این حفره آغاز میشود. ماهیچه بالابرنده کتف نیز به بخش درونی حفره پیوسته و متصل است.
کارکرد
[ویرایش]سرخرگ روشانهای و عصب روشانهای در درون حفره دیده میشود. شاخه پشتی سرخرگ فوقانی ماهیچه، خون ماهیچه بالاخاری را تأمین میکند. سرخرگ عرضی گردن همچنین یک شاخه جنبی و بازپیوندی با سرخرگ روشانهای میدهد. عصب روشانهای از شبکه بازویی منشا میگیرد و از راه عبور زاویه فوق کتفی در نزدیکی این حفره جای میگیرد و ماهیچه بالاخاری را عصبدهی میکند. سرخرگ و عصب بالاشانهای با هم به سمت پایین میآیند اما توسط رباط عرضی کتف بالایی جدا میشوند.
نگارخانه
[ویرایش]- کتف انسان
- حفره بالا خاری با رنگ سرخ
- حفره بالاخاری با رنگ سرخ نشان داده شده است.
منابع
[ویرایش]این مقاله در بردارندهٔ بخشهایی از صفحه page 203 چاپ ۲۰ام آناتومی گری (۱۹۱۸) است که در مالکیت عمومی قرار دارد.