حمله زمستانه ۴۰-۱۹۳۹ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حمله زمستانه ۴۰–۱۹۳۹
بخشی از جنگ دوم چین و ژاپن
تاریخ اواخر نوامبر، ۱۹۳۹, اواخر مارس ۱۹۴۰ موقعیت مجاورت‌های آن‌هوئی، گوانگ‌دونگ، هوبئی، استان هنان، هونان، جیانگشی، شانشی، شاندونگ، استان سوئی‌یوآن نتایج شکست عملیاتی چین (به دلیل عدم دستیابی به اهداف اصلی)[۱] موفقیت محدود چین[۲] شکست نیروهای ژاپنی در سوویان و هنان
طرف‌های درگیر
جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲)	امپراتوری ژاپن منجیانگ
فرماندهان و رهبران
Wei Lihuang Gu Zhutong Li Zongren Xue Yue بای چونگشی Zhang Fakui Fu Zuoyi Ma Hongkui	Toshizō Nishio Hayao Tada اوکامورا یاسوجی Rikichi Andō Naozaburo Okabe
قوا
۵۵۰٬۰۰۰ از جمله سواره نظام مسلمانان چین	۸۵۰٬۰۰۰ از جمله سواره نظام منجیانگ
تلفات و خسارات
۶۰٬۰۰۰–۷۰٬۰۰۰ مرده، زخمی یا گمشده[۱]	بیش از ۲۰٬۰۰۰ کشته، ۴۰۰ اسیر، ۹ کشتی حمل و نقل آسیب دیده و غرق شده[۱]

حمله زمستانه ۴۰–۱۹۳۹ (انگلیسی: 1939–40 Winter Offensive) یکی از اولین ضد حمله‌های بزرگ در چندین جبهه در طول جنگ دوم چین و ژاپن بود، که توسط نیروهای چینی انجام شد. اگرچه این حمله نتوانست به اهداف اصلی خود برسد، اما برخی مطالعات نشان داد که حمله زمستانه یک ضربه سنگین به نیروهای ژاپنی بود و همچنین یک شوک بزرگ به فرماندهی ارتش ژاپن وارد کرد، که انتظار نداشت نیروهای چینی بتوانند یک عملیات تهاجمی در چنین مقیاس وسیعی انجام دهند.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «1939–40 Winter Offensive». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ ژوئن ۲۰۲۱.