خلق (افغانستان) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
خلق جناحی از حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود. رهبران تاریخی آن روسای جمهور نورمحمد ترهکی پشتون و حفیظالله امین پشتون بودند. این نیز نام روزنامه چپگرای تولید شده توسط همین جنبش بود. توسط اتحاد جماهیر شوروی حمایت شد و در سال ۱۹۶۵ هنگام ایجاد شدن حزب دموکراتیک خلق افغانستان شکل گرفت.[۱] شاخه خلقیست حزب در درجه اول از پشتونها از طبقات غیر نخبه تشکیل شده بود. با این حال، مارکسیسم آنها اغلب وسیلهای برای کینهتوزی قبیله ای بود. کینه تلخ میان جناحهای خلق و پرچم سرانجام به شکست دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان منجر شد که در نتیجه انقلاب ثور در ۱۹۷۸ شکل گرفت. این مسئول همچنین مسئول اصلاحات بنیادی و سرکوبهای وحشیانه مخالفان بود که به شورش اقشار مذهبی موجود در جامعه افغانستان دامن زد، که منجر به ایجاد اخوانیها اسلامگرایان تندرو ساخت امریکامجاهدین و سرانجام مداخله نظامی شوروی در دسامبر ۱۹۷۹ شد.
تاریخ سیاسی اولیه
[ویرایش]حزب دموکراتیک خلق افغانستان اولین کنگره خود را در اول ژانویه ۱۹۶۵ برگزار کرد. بیست و هفت مرد در خانه نور محمد تره کی در کابل جمع شدند، دبیرکل حزب دموکراتیک خلق افغانستان تره کی، ببرک کارمل را به عنوان معاون دبیرکل انتخاب کردند و یک کمیته مرکزی (یا دفتر سیاسی) ۵ نفره را انتخاب کردند.
سرانجام، حافظ الله امین تنها عضو خالقی حزب حزب دموکراتیک خلق بود که در سال ۱۹۶۹ به عضویت پارلمان درآمد.
منابع
[ویرایش]- ↑ «Afghanistan». publishing.cdlib.org. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۸-۰۶.