خودپرستی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خودپرستی ممکن است به موارد زیر برگردد:

خودپرستی روانشناختی به این امر اشاره دارد که افراد تنها با انگیزه‌های درونی انگیخته می‌شوند.
خودگرایی اخلاقی به این امر اشاره دارد که فردگرایان نیاز دارند تنها کاری را انجام بدهند که از نظر درونی بر سر آن انگیخته می‌شوند و به آن علاقه‌مندند.
خودپرستی عقلایی به دلایل عقلانی رفتار خود-انگیختگی اشاره دارد.
خودتنهاانگاری (گاهی آن را خودپرستی نیز می‌نامند) فرضیه‌ای که معتقد است نفس انسان چیزی جز خود و تغییرات حاصله درنفس خود را نمی‌شناسد.
خودپرستی افراطی نوعی حالت روانی برگرفته از خودپنداشت‌های افراطی و اغراق شده از خود است.
خودشیفتگی اعتماد افراطی به انگاشت‌های درونی و فردی

این صفحهٔ ابهام‌زدایی مقاله‌های مرتبط با عنوان همین صفحه، خودپرستی را فهرست می‌کند.
اگر یک پیوند داخلی شما را به اینجا هدایت کرده‌است، در صورت تمایل آن پیوند را برای اشارهٔ مستقیم به مقالهٔ مورد نظر تغییر دهید.