دانش‌آموز - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دانش‌آموزان در کلاس
بچه‌مدرسه‌ای‌ها، تهران، اثر آنتوان سوریوگین

دانش‌آموز از لحاظ لغوی صفت فاعلی مرکل است و به معنی شاگرد یا کسی است که دانش می‌آموزد و در اصطلاح، برای نامیدن محصلان رسمی در سطح تحصیلات پیش از دانشگاه به کار می‌رود. در یک نظام آموزشی، وقتی یک فرد می‌آموزد که «دیگران چه گفته‌اند و چه کرده‌اند» و برایش می‌گویند که «مسایل پیچیدهٔ یک علم را چگونه حل کرده‌اند». فقط از زمانی که خودش به مرز دانش می‌رسد و مسئله تازه‌ای را کشف یا حل می‌کند یک محقق و دانشمند است.[۱]

روز دانش‌آموز

[ویرایش]

دانش‌آموزان در سراسر جهان

[ویرایش]
دانش‌آموزان سودانی

ایران

[ویرایش]
یک دانش‌آموز دبستانی که عصر به خانه همکلاسی‌اش می‌رود تا با یکدیگر درس‌بخوانند؛ نیشابور، ایران

در ایران دانش‌آموزان در هفت سالگی به ابتدایی می‌روند و شش سال درس می‌خوانند سپس ۳ سال دوره اول متوسطه را می‌گذرانند و بعد از آن سه سال دوره دوم متوسطه را می‌گذرانند. در سال سوم دوره متوسطه اول به انتخاب رشته می‌پردازند شش رشته اصلی عبارتند از

بعد از پایان دوره اول متوسطه، دانش‌آموزان وارد دوره دوم متوسطه و تحصیلات در رشته مورد نظر خواهند شد. پس از اتمام دوره دوم متوسطه و کسب مدرک تحصیلی دیپلم دانش آموزان متمایل به ادامه تحصیل در دانشگاه، آمادهٔ آزمون کنکور خواهند شد.[۳]

سوئد

[ویرایش]

بر اساس ارزش‌های نظام آموزشی سوئد، همه افراد، فارغ از جنسیت، نژاد، قومیت، مذهب و… باید امکان تحصیل رایگان داشته باشند. تحصیلات اجباری در سوئد برای کودکان هفت تا شانزده ساله (قبل از ورود به دبیرستان) است. مدارس دولتی در سوئد برای همه رایگان هستند. علاوه بر هزینه تحصیل، هزینه زندگی دانش آموزان در سوئد شامل هزینه‌هایی مانند هزینه خوراک، پوشاک، تفریح، بهداشت عمومی، مسافرت و… هم می‌شود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

نیما حسین پور

منابع

[ویرایش]
  1. رجایی ریزی، حمید، اندیشنامه چیست؟، دیباچه، ص 12
  2. ویکی‌پدیای انگلیسی
  3. کتاب برنامه‌ریزی تحصیلی و شغلی