داگلاس ای-۳ اسکایواریر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

A-3 (A3D) Skywarrior
یک ای-۳ اسکایواریر EA-3B از VQ-1 در دریای چین جنوبی در ۱۹۷۴
کاربری	بمب‌افکن راهبردی
کشور سازنده	آمریکا
تولیدکننده	شرکت هواپیماسازی داگلاس
نخستین پرواز	۲۸ اکتبر ۱۹۵۲
معرفی‌شده در	۱۹۵۶
بازنشستگی	۲۷ سپتامبر ۱۹۹۱
وضعیت	بازنشسته
کاربر اصلی	نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا
ساخته‌شده	۱۹۵۶–۱۹۶۱
تعداد ساخته‌شده	۲۸۲
توسعه‌یافته به	داگلاس بی-۶۶ دسترویر

داگلاس ای-۳ اسکایواریر (به انگلیسی: Douglas A-3 Skywarrior) به عنوان یک بمب‌افکن استراتژیک برای نیروی دریایی ایالات متحدهٔ آمریکا طراحی شد و از جمله هواپیماهای ناونشینی بود که بیشترین مدت خدمت را در تاریخ داشتند. این هواپیما در میانهٔ دههٔ ۱۹۵۰ وارد خدمت شد و در سال ۱۹۹۱ از خدمت بازنشسته گردید. این هواپیما در طول خدمتش سنگین‌ترین هواپیمای ناونشین عملیاتی بود و به آن لقب "نهنگ" داده بودند. کارکرد اصلی آن در اواخر دوران خدمتش جنگ الکترونیک، شناسایی هوایی تاکتیکی و تانکر سوخترسان گنجایش بالا بود.

ورژنی از این هواپیما تا اوائل دههٔ ۱۹۷۰ در خدمت نیروی هوایی ایالات متحده بود که در این نیرو بی-۶۶ دیسترویر نام داشت که به عنوان بمب افکن تاکتیکی، جنگندهٔ الکترونیک (ئی بی-۶۶سی) و بمب افکن شناسایی (آربی-۶۶) خدمت می‌کرد.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Douglas A-3 Skywarrior». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.