دبی هری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دبی هری
دبی در ۱۹۷۷
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولد	دبرا آن هری
زاده	۱ ژوئیهٔ ۱۹۴۵ ‏(۷۹ سال) میامی، فلوریدا
ژانر	پانک راک، موج نو، راک پاپ، دیسکو، رپ، رگی، تکنو
سال‌های فعالیت	۱۹۶۸ (د ویند این د ویلوز) ۱۹۷۵–۱۹۸۳، ۱۹۹۸-تاکنون (بلاندی) ۱۹۸۱-تاکنون (تک)
همکاری‌های مرتبط	د ویند این د ویلوز استیلتوز بلاندی د جز پسنجرز

دبرا آنهاثور هَری (به انگلیسی: Deborah Ann Harry) مشهور به «دِبی هری» (متولد ۱ ژوئیه ۱۹۴۵ در میامی فلوریدا) خواننده، آهنگساز و بازیگر آمریکایی است که بیشتر شهرتش را در مقام خوانندهٔ اصلی گروه موسیقی (بند) پانک راک، موج نوی بلاندی کسب کرده‌است. پس از موفقیت‌های بلاندی، او به موقعیت متوسطی به عنوان یک خوانندهٔ انفرادی رسیده‌است. چهار آهنگ او با گروه بین سال‌های 1979 تا 1981 به شماره 1 جدول ایالات متحده رسید. هری که در میامی، فلوریدا به دنیا آمد، به عنوان یک نوزاد به فرزندی پذیرفته شد و در نیوجرسی بزرگ شد. بعد از دانشگاه او قبل از پیشرفتش در صنعت موسیقی، به مشاغل مختلفی - به عنوان رقصنده، و منشی (از جمله در بی بی سی در نیویورک) مشغول شد.

او بلاندي را در سال 1974 در شهر نیویورک تشکیل داد. گروه اولین آلبوم استودیویی خود را در سال 1976 منتشر کرد و سه آلبوم استودیویی دیگر از آن زمان تا سال 1979 منتشر کرد، از جمله خطوط موازی، که شش تک آهنگ از جمله "قلب شیشه ای" را تولید کرد. پنجمین آلبوم استودیویی آن‌ها، Auto american (1980)، موفقیت‌هایی مانند کاور «The Tide Is High» و «Rapture» را ایجاد کرد، که اولین آهنگ رپ در نظر گرفته می‌شود که در جدول شماره یک در ایالات متحده قرار گرفت. هری اولین آلبوم استودیویی انفرادی خود را با نام KooKoo در سال 1981 منتشر کرد. در طول دوران بلوندی، او حرفه بازیگری را آغاز کرد و در نقش های اصلی در نئو نوآر Union City (1980) و فیلم ترسناک بدن دیوید کراننبرگ Videodrome (1983) ظاهر شد. او دومین آلبوم استودیویی انفرادی خود را با نام Rockbird در سال 1986 منتشر کرد و در فیلم رقص کالت «اسپری مو» جان واترز (1988) بازی کرد.

او دو آلبوم انفرادی دیگر را بین آن زمان تا سال 1993 منتشر کرد، قبل از بازگشت به فیلم با نقش‌هایی در قسمتی از فیلم ترسناک Body Bags (1993) به کارگردانی جان کارپنتر و در درام Heavy (1995) نقش آفريني كرد. بلوندی در اواخر دهه 1990 دوباره متحد شد، بدون خروج (1999) و پس از آن نفرین بلوندی (2003) منتشر شد. هری در طول دهه 2000 به حضور در فیلم‌های مستقل از جمله Deuces Wild (2002)، زندگی من بدون من (2003) و مرثیه (2008) ادامه داد. او با بلوندی نهمین آلبوم استودیویی گروه را با نام «هواس دختران» در سال 2011 منتشر کرد و پس از آن آلبوم Ghosts of Download (2014) منتشر شد. یازدهمین آلبوم استودیویی گروه، Pollinator در سال 2017، در جدول شماره 4 در بریتانیا قرار گرفت.

هری در 1 ژوئیه 1945، در آنجلا تریمبل در میامی، فلوریدا به دنیا آمد. در سه ماهگی، او توسط کاترین (پترز خواهرزاده) و ریچارد هری، صاحبان فروشگاه های هدیه در هاثورن، نیوجرسی، پذیرفته شد و به دبورا آن هری تغییر نام داد. هری در چهار سالگی از فرزندخواندگی خود مطلع شد. در ابتدا او تصمیم گرفت که محل والدین خود را پيدا كند اما با این وجود، در اواخر دهه 1980، مادرش را که یک پیانیست کنسرت بود، پیدا کرد که ترجیح داد با هری رابطه برقرار نکند. او در خاطرات خود به یاد می آورد که پسر بچه بود و بیشتر دوران کودکی خود را با بازی در جنگل های مجاور خانه اش گذراند. هری در دبیرستان هاثورن تحصیل کرد و در سال 1963 فارغ التحصیل شد. او در سال 1965 از کالج سنتناری در هاکتتاون، نیوجرسی با مدرک دانشیار هنر فارغ التحصیل شد. قبل از شروع حرفه خوانندگی، او در اواخر دهه 1960 به شهر نیویورک نقل مکان کرد و به مدت یک سال در آنجا به عنوان منشی در دفتر رادیو بی بی سی کار کرد. بعدها، او یک پیشخدمت در کانزاس سیتی مکس، یک رقصنده در دیسکوک در شهر یونیون، نیوجرسی شد.

هری با کریس استین گیتاریست گروه بلاندي در رابطه بود. این زوج در سال 1987 از هم جدا شدند، اما با هم دوست باقی ماندند. در سال 2011، هری گفت که او و استین هر دو در طول رابطه خود مصرف کننده مواد مخدر بوده اند، و آنها مدتی را در یک کلینیک توانبخشی گذرانده اند و دیگر مواد مخدر مصرف نکرده اند. هری مادرخوانده دو دختر استین است. در سال 2014، هری فاش کرد که در جوانی چندین رابطه با زنان داشته است. هری در کتاب خاطرات خود در سال 2019، Face It: A Memoir، توصیف می‌کند که در جریان سرقت از خانه‌ای که با استین مشترک بوده، مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است. او همچنین نوشت که در اوایل دهه 1970، قاتل زنجیره ای تد باندی او را به داخل ماشینش در شهر نیویورک فریب داد، اما او فرار کرد. توصیف هری از وسیله نقلیه سفید رنگی که در داخل آن برهنه شده بود و دستگیره در سرنشین را از دست داده بود، مطابق با خودروی فولکس واگن باندی 1968 بود که در حال رانندگی بود، اما مقامات معتقد بودند که او در آن زمان در فلوریدا بوده است. Ann Rule، نویسنده بیوگرافی باندی The Stranger Beside Me، اظهار داشت که ادعاهای اشتباه در مورد آدم ربایی باندی نسبتاً رایج هستند.

از سال 2019، هری با چهار سگش در شهر نیویورک و در شهرستان مونموث، نیوجرسی زندگی می‌کند.

همچنين از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به بازی در فیلم‌های رضایت، شیطان وحشی، تمام چیزی که می‌خواهم و برای همیشه، لولو اشاره کرد.

در مصاحبه ای در سال 2011، هری گفت که "پس از مشاهده التون جان و تلاش های خستگی ناپذیر او برای مبارزه با اچ آی وی/ایدز،الهام گرفته شده است تا بشردوستی را اولویت اصلی خود قرار دهد. او گفت: "این چیزها اکنون برای زندگی من مهم هستند. من این امتیاز را دارم که بتوانم درگیر شوم، بنابراین انجام می دهم. من افرادی مانند التون جان را تحسین می کنم که از موقعیت خود برای انجام کارهای بسیار خوب استفاده کرده اند. برخی از موسسات خیریه ترجیحی مي گويند هری شامل مواردی است که به مبارزه با سرطان و اندومتریوز اختصاص داده شده است.

این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.