دروازه ساهره - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
دروازه ساهره نام یکی از دروازههای حصار قدیمی شهر بیتالمقدس است. ناصر خسرو در وصف این دروازه و صحرای در جوار آن چنین گفته است:
باروی مشرقی شهر باروی جامع است چون از جامع بگذری صحرایی بزرگ است عظیم هموار و آن را ساهره گویند و گویند که دشت قیامت خواهد بود و حشر مردم آن جا خواهند کرد بدین سبب خلق بسیار از اطراف عالم بدانجا آمدهاند و مقام ساخته تا در آن شهر وفات یابند و چون وعده حق سبحانه و تعالی در رسد به میعادگاه حاضر باشند.[۱]
نام ساهره همچنین در قرآن ۷۹:۱۴ آمده است، که در روایات اسلامی آن را نزدیک بیتالمقدس[۲] و محل حشر روز قیامت دانستهاند. ساهره همچنین نام قبرستانی در بیتالمقدس است.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ سفرنامه ناصر خسرو
- ↑ بحارالأنوار ج: ۷ ص: ۴۷
- ↑ «سایت تلویزیون اینترنتی قدس». بایگانیشده از اصلی در ۲۷ اوت ۲۰۰۷. دریافتشده در ۱۵ مه ۲۰۰۸.