درگاه:ناسا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

درگاه ناسا

سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا به اختصار ناسا بزرگترین سازمان فضایی سراسر جهان است. ناسا با نگرانی کنگره آمریکا از عقب‌ماندگی فناوری آمریکا از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و با امضای رئیس جمهور دوایت آیزنهاور در ۲۹ ژوئیه ۱۹۵۸ ایجاد شد.

عملیات ناسا در ۱ اکتبر ۱۹۵۸ با جذب ۸۰۰۰ کارمند، بودجهٔ سالانه ۱۰۰ میلیون دلار، ۳ آزمایشگاه پژوهشی عمده و دو امکان تست کوچک آغاز شد. این سازمان وارد یک رقابت فضایی با سازمان فضایی شوروی شد. در ابتدا کارهای ناسا بسیار ابتدایی بود و کار خود را با نورت امریکن ایکس-۱۵ آغاز کرد. سپس پروژه عطارد را برای کشف این که آیا انسان می‌تواند در فضا زنده بماند، آغاز شد. طی این پروژه نخستین فضانورد آمریکایی آلن شپارد، ۱۵ دقیقه در فضا پرواز کرد. یک ماه پیش از آلن شپارد، یوری گاگارین اهل شوروی یک بار کره زمین را با وستوک-۱ دور زد و نخستین دورهٔ رقابت فضایی به سود شوروی پایان یافت.

ناسا با شکست در دور نخست رقابت فضایی، برنامه‌ای تنظیم کرد تا انسانی بر کره ماه فرود بیاید. به همین منظور، پروژهٔ فضایی جمینای و آپولو را راه اندازی کرد. جمینای موفق به کسب اطلاعات بسیار مهمی از ماه شد و زمینه را برای فرود یک فضانورد آمریکایی بر این کره آماده کرد. پروژهٔ آپولو یکی از گران قیمت ترین برنامه‌های علمی آمریکا تاکنون است و برای آن ۲۰۲ میلیارد دلار آمریکا هزینه شده‌است. سرانجام طی ماموریت آپولو ۱۱، نیل آرمسترانگ نخستین و باز آلدرین دومین فردی شدند که در ۲۱ ژوئیه ۱۹۶۹ بر کره ماه گام نهادند. با گام نهادن آرمسترانگ بر ماه، رقابت فضایی به سود ناسا پایان یافت.

ناسا...

نوشتار برگزیده

مخزن خارجی شاتل فضایی (به انگلیسی: ET: External Tank) محل نگهداری سوخت هیدروژن و اکسیدکنندهٔ اکسیژن مایع فشرده مورد نیاز موتور اصلی شاتل فضایی هنگام پرتاب و عبور از جو زمین است. مخزن خارجی از سه بخش مخزن هیدروژن مایع، مخزن میانی و مخزن اکسیژن مایع تشکیل شده‌است. پس از خاموش شدن موتور‌های شاتل، این مخزن از مدارگرد جدا و وارد هواکره می‌شود و باقی‌مانده‌های آن در اقیانوس می‌افتند، ولی برای استفادهٔ دوباره بازیابی و تعمیر نمی‌شوند. از این مخزن همچنین به عنوان شالودهٔ اصلی سیستم شاتل هنگام پرتاب استفاده می‌شود، به طوری که مدارگرد و موشک‌های پیشرانه سوخت جامد در روی آن سوار و از طریق آن به یکدیگر متصل می‌شوند. برای جلوگیری از داغ شدن و خرابی مخزن در طول عبور از جو لایه محافظی از کف روی آن پوشانیده شده‌است. رنگ نارنجی آن هم به دلیل همین لایهٔ محافظ است. سه موتور اصلی مدارگرد هنگام پرتاب و عبور از جو، حدود ۱۰۴ تُن هیدروژن را در حدود ۸٫۵ دقیقه مصرف می‌کنند، که این میزان سوخت و مادهٔ اکسیدکنندهٔ آن همگی در مخزن خارجی قرار گرفته‌اند. این مخزن‌ها تا زمان استفاده از شاتل فضایی (ماموریت اس‌تی‌اس-۱۳۵) یکی از بخش‌های پروژه شاتل‌های فضایی بودند و پس از بازنشستگی شاتل‌ها، استفاده از آن‌ها نیز پایان یافت.

زندگی‌نامه برگزیده

فیروز نادری در ۵ فروردین ۱۳۲۵ در شیراز به دنیا آمد. وی تحصیلات متوسطه خود را در ایران به اتمام رساند و پس از آن به ایالات متحدهٔ آمریکا مهاجرت کرد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی برق پی گرفت. وی دورهٔ کارشناسی خود را در دانشگاه ایالتی آیووا و کارشناسی ارشد و دکترای خود را در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به اتمام رساند. نادری، پس از پايان تحصيل به ایران بازگشت و ضمن گذراندن خدمت سربازی، مدتی در مركز سنجش از دور ايران فعاليت كرد. وی در مدت همكاری خود با ناسا مشاغل فنی و مديريتی متعددی را در زمينه ماهواره‌های مخابراتی متحرك، رادارهای سنجش از دور، رصدخانه‌های تحقيقاتی اختر فيزيك، اكتشاف مريخ و ساير اجرام منظومه شمسی برعهده داشت. نادری از سال ۱۹۹۶ مدیر برنامه منشاء حیات ناسا بود. وی در سال ۱۹۷۶ به JPL پیوست و به عنوان مدیر آزمایشات پروازی علوم فضا و مدیر طرح تفرق‌سنج (Scatterometer) ناسا به کار پرداخت. علاوه بر اینها وی در مرکز مدیریت ناسا، سرپرستی برنامه فناوری ارتباطات پیشرفته ماهواره‌ای را بر عهده داشت و در JPL نیز مدیر برنامه ماهواره‌های متحرک بود. وی از سال ۲۰۰۰ نیز مدیریت برنامه تازه تأسیس برنامه مریخ را بر عهده گرفت. وظیفه مرکز برنامه مریخ آن است که تمام تحقیقات مربوط به مریخ را هدایت و برنامه ریزی کند. وی، در فروردین ماه ۱۳۷۹ به سمت مدیر پروژه‌های اکتشاف مریخ منصوب شد. در پی موفقيت کاوشگرهای مریخ، نادری به سمت معاون و مدير ارشد برنامه‌ريزی مركز JPL (آزمايشگاه پيشرانش جت)، از مهمترين مراكز فضايی ناسا منصوب شد و در سمت جديد به عنوان مسئول طراحی برنامه‌ها و راهبردهای مركز، تجاربش در ماموريت‌های مريخ را در مطالعه ساير بخش‌های جهان از زمين تا كهكشان‌های دور به كار بسته‌است. وی همچنين مسئوليت طراحی چشم‌انداز راهبردی پنج تا ۲۰ ساله JPL را برعهده دارد. وی هم اکنون (سال ۲۰۱۱) به سمت مدیر پژوهش‌های روباتیک منظومه خورشیدی منصوب گشته‌است.

محصولات

شاتل فضایی (به انگلیسی: Space Shuttle)‏ آمریکا که اولین بار در سال ۱۹۸۱ پرتاب شد. نخستین سفینه قابل استفاده مجدد جهان بود. سه بخش اصلی آن مدارپیما، موشکهای تقویت کننده، و مخزن بیرونی سوخت (تنها مخزن سوخت آن که بعد از هر مأموریت قابل استفاده نیست) می‌باشد. کاشی‌های ویژه مقاوم در برابر گرما مانع از سوختن مدارپیما به هنگام بازگشت به جو زمین می‌شوند. بازوی قابل کنترل از راه دور تعبیه شده در مخزن محموله مدارپیما، می‌تواند ماهواره‌ها را در فضا قرار دهد؛ و همچون سکویی ثابت برای کار فضانوردان عمل کند.

آیا می‌دانید

• ... پروژه آزمایشی آپولو–سایوز نخستین مأموریت فضایی مشترک بین‌المللی بود؟
• ... ۱۴ نفر طی مأموریت‌های شاتل‌های فضایی چلنجر و کلمبیا جان باختند؟
• ... اکسپلورر ۱ نخستین ماهواره فضایی ناسا بوده‌است؟

نگاره برگزیده

سی اس تی-۱۰۰ (به انگلیسی: CST-100) نام فضاپیمای تجاری ساخت شرکت بوئینگ برای ناسا است. سی اس تی-۱۰۰ کوتاه شده ی واژه ی Crew Space Transportation است و قابلیت حمل فضانورد را دارد.

گفتاورد

درگاه:ناسا/گفتاورد/۱

نوشتارهای برگزیده

نوشتارهای برگزیده:
ایستگاه فضایی بین‌المللی • پروژه آزمایشی آپولو–سایوز • کاوشگر فینیکس • مخزن خارجی شاتل فضایی

رده‌ها

ویکی‌پروژه‌ها

بدون پروژه

آن‌چه می‌توانید انجام دهید

• الگوی {{درگاه|ناسا}} را به نوشتارهای وابسته به ناسا بیفزایید.
• در پروژه‌های ناسا همکاری کنید.
• نوشتارهای خرد ناسا را گسترش دهید.

لطفا به گسترش این مقاله ها کمک کنید

• فهرست مدیران ناسا

موضوعات

درگاه‌های وابسته

در دیگر پروژه‌های ویکی‌مدیا